huis

nu staat hij bij het huis dat
prijsgegeven werd aan wind
striemende regenvlagen
en een op hol geslagen zon

niets anders dan de
drukkende stilte
het snerpen van cicaden
de trage vleugelslag van een roofvogel

het verweerde tafelblad
een atlas met kringen
krabbels en datums van
de voltooide verleden tijd

in deze uithoek van
het menselijk bestaan
verlangt hij niets meer
dan hier te ademen

hij heeft iets verschoven
wat niet meer op
zijn plaats kan komen een
traag geworden gewoonte

Indvidu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 86