inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.889):

Herfst

Je zei toch herfst?
Ach ja, de mooie kleuren,
het roestbruin en het geel,
het donkerrood der eikenblaren,
de wind, de mist, de plotse regenvlagen,
de specifieke geuren van november,
de innigheid der avonden.

Je zegt het wel,
maar sta me toch,
verdomme toch,
wat raakt het mij.

Mijn moeder is niet meer,
niet eens de zomer haalde zij.
En nog maar pas een kind.
Gegrepen door een auto,
zo heet dat dan.

Geloof me, vriend,
de herfst duurt lang,
te lang voor mij.

Schrijver: Gust Adriaensen, 7 september 2014


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 211

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
15 september 2014
een mooi herfstig gedicht, waarin de natuur haar bladeren los laat zoals je bij de dood met pijn je geliefden los moet laten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)