Alle inzendingen over roep jouw naam

ik loop door verlaten straten in het donker van de nacht en roep jouw naam in alle talen maar misschien nog iets te zacht wil of kun je mij niet horen al uren dwaal ik eenzaam rond ik wil je zien ik wil je spreken en die lach zien op jouw mond…

Met mijn warme handen en mijn tedere woorden, zal ik naar je toekomen en troostend jouw zuurstof proeven. Geluidloos ademend verjaag ik jouw demonen, ik wil in jouw naam zuiver wonen.…

Jouw naam geschreven in mijn hart. Kwetsbaar en warm tegelijk een gevoel diep en apart.…

Soms voel ik me alleen En dan kijk ik naar de maan En heel stilletjes fluister ik jouw naam Omdat ik je heel erg mis Mijn liefste waar ging het mis Waarom is het mis gegaan We hadden toch niets misdaan Dus mij liefste, als ik je mis Dan kijk ik naar de maan En fluister stilletjes jouw naam…

Bloemen op een graf linten met een groet aan jou daar roep ik jouw naam.…

in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…

Als de hand zich heft De toorn de top bijna heeft overschreden Vlucht dan ver weg naar de andere kant Want anders roepen ze jouw naam En ben je overleden Dan sluiten zich de wegen Behalve een en daarna geen…

hoorde jouw naam zacht vloeiend stromen mijn hoofd en lijf doorweekt vanuit het vroeger nu jij die nooit afwezig was schrijft nu hallo en liefs de grootste liefde onze liefde heeft ons gevormd tot wat we zijn en wij zinnen begrepen voor ze uitgesproken waren genoeg aan enkele woorden echte liefde kent begrijpt meer dan taal meer…

Wanneer de witte maan mij haast strelend omarmt met een vleugje stilte in een verzonnen droom, dan zoek ik jouw naam. Wanneer de diepe geur van de nacht mijn heimwee omhelst met een warme dans in kleine druppels, dan roep ik jouw naam.…

In diepe eenzaamheid roep ik jouw naam, maar je hoort me niet. Met duisternis in m'n hoofd trek ik in somberheid in mezelf gekeerd en verdoofd de voordeur achter me dicht. En dan opeens, plotseling ben je daar: stralend zonlicht op een nieuwe dag!…

Roep mij en ik hoor je, schreeuw om mij ik geef mijn hand, ik zal je altijd redden als een drenkeling optrekken van de waterkant maar roep mij, zodat ik weet, dat je mijn bestaan erkent. Ik hoor je altijd!…

Ze spuigt haar letters door een trechter, Chaotisch vormen woorden niet te begrijpen zinnen in een wereld waar alleen structuur wordt (h)erkent... Ze giet ze op witte vleugels van een vredesduif die door de verholen klankzwaarte van elk bedacht fragment het luchtruim niet haalt en verslagen onbegrepen aan de grond kleeft... Heeft…

Krauw mij tot regen, vervloek mijn tranen, Omhels mij met jouw primitiefste leed. Want beeld op beeld bega ik mijn sterven, Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan. Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen. Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen.…

Laat een keer nog mijn naam vloeien over jouw lippen ik zal jouw roep verstaan. Kennen jouw stille verdriet. Ja, luister naar mijn gefluisterd afscheid. Luister naar dat wat niet meer is. Hoor hoe leeg is de stilte. Hoor hoe, "hij is" veranderd onontkoombaar in, "hij was"…

de roep is de naam onmiskenbaar en zeg jij ‘dank je de koekoek’ ?…

Wachtend in een lege kamer Leeg maar vol van eenzaamheid Wachtend op een stem, jouw woorden Op de hand die mij bevrijdt In vrijheid maar beperkt door dromen Gebonden in mijn diepste wil Spreek mijn taal, ik ben jouw luister Wachten... maar het blijft reeds stil Roep mijn naam, doorbreek de stilte Lief en zacht maar nimmer zoet Al…

Jouw dagen op het dak zitten zijn voorbij, ik kende jouw gemiauw, en jij herkende mij. Ik vroeg je of je nog even bleef, je knipoogde en hield je kopje scheef. Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer.…

waarom doe je me pijn ik wil niet anders tegen jou zijn. is mezelf zijn niet genoeg? ik wil niet naar de kroeg. zoals jij, jij bent anders dan ik. jij past niet bij mij. ik kan er niet meer tegen. op hoop van zegen, dat jij verder een gelukkig leven leidt zonder mij. het spijt me, je moet verder zonder mij: dat is beter voor ons allebei!…

In droombestaan, wil ik nabij jouw voeten zijn op natte dauw van zomergras dansen tot het einde van de zomer voor jou die zachte dromer in subjectieve zinnen van een objectief boek uit de poel van jouw liefde drinken alles even laten bezinken in de smaak van verse groentesoep nu ik in stilte jouw naam roep voor jou die milde denker…

Rozen van vertrouwen heb jij prachtig geschikt je hebt steentjes van geluk zacht op mijn ziel gemikt Met de windvlaag van geduld liet je mijn angst wegwaaien het maakte plaats voor rust om liefde in mijn hart te zaaien Met de pen van liefde graveer ik jouw naam in de roos van mijn hart heel precies en bekwaam…

Liefdevolle ogen en grootse avonturen, en je hoort een roep, je zingt je lied! Over liefde, zonnen en het leven. En in de zeeën van jouw tijd wordt de cirkel nooit verbroken.…

ik schrijf jouw naam in zilveren letters op kleine wolkjes heel erg hoog ook op lege witte stranden en aan het einde van de regenboog ik hoor jouw lach in duizend tonen jouw naam lijkt wel een klein gedicht je ogen stralen als nooit tevoren, gevangen sterren in het morgenlicht…

om je naam in ‘n boom te kerven doch de schors valt naar de grond en ik sta stil...innerlijk gewond …blind te staren naar zijn sterven ik schuur mijn hand tot bloeden toe bij ’t slijpen van je naam in steen om droef te zien dat Vader Tijd langzaam maar zeker ook dit slijt wat ik ook doe, je gaat steeds heen wanhopig roep ik: God…,…

O lief, dat vogels eens als letters waren en ik de lucht beschrijven kon: de hemel zwart van vleugelslagen waarmee jouw naam begon…

Hoe vaak jij ook uit taal opgroeit tot die ene warme naam Ik wil je het liefste ongesproken laten liefste geheim houden want vreemde toehoorders kunnen om de hoek wachten Ik wil je het liefste binnensmonds op het puntje van mijn tong Ik heb je het liefst net niet gezegd maar bijna Vanuit mijn overbevolkt hart…

Als jouw naam in de wolken staat geschreven drijf ik met de zuidenwind mee naar ongekende einders over stille Zuiderzee we overwinnen dan de grootste stormen in ons gedachtegoed en vliegen de ongekende vrijheid tegemoet…

heel eenvoudig met bezielde ogen raakte ik verstrengeld in oneindige horizonten van hemelsblauw waar ik mezelf verloor binnen de golfslag van ogenblik tot ogenblik toen ik jou riep, keer op keer in mijn groot verdriet…

Ik wens je alleen het goede Ik wil dat je eeuwig leeft Je bent de beste van dit land Vergeef mij mijn zonden tegen jou En leef in vrede… CIAO.…

In de stilte van mijn slaapvertrek met Wie ons schiep in diep gesprek noem ik jouw naam Hij kent je en weet als geen ander wat je hebt Niets hoef ik uit te leggen alleen je naam en alles is gezegd.…

ik wil je naam nu nooit meer horen…