Alle inzendingen over schaarste

In werelden van alles, is niets meer mogelijk. In een volmaakte wereld, is alles al gedaan. Worden wonderen niet geboren. In een wereld van gelijkheid, kan geen creatief mens bestaan. In werelden van overvloed en alles, kunnen mensen levend sterven gaan.…

Ik heb wat kilo’s blijdschap besteld, maar de leverancier blijft in gebreke. Geen voorraad meer is zijn verweer, het vrachtverkeer blijft in de files steken. Ik wil zo graag wat ouderwetse vrolijkheid, heb ook gezocht op marktplaats.nl. De uitgestalde waar is klip en klaar voor mij het summum van overtolligheid. Een doosje vreugde vind…

In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet dacht ik bij thee met room en wodka aan schaarste en mieren in je navel......…

zelden ben ik lichter dan gewicht laat ik witte plekken leeg wordt mijn zwijgen taal boven licht en leegte dwarrelt stil de rode draad die me zeldzaam verbindt met wie ik ben…

Jij hemelspiegel van mijn aarde, waren wij waterspiegels maar, vereeuwigvuldigden wij zo veel, elkaar doorkijkend, jaar na jaar, Maar werkelijkheid is schaarste jij bent mijn luchtkasteel ik ben jouw zwaarte.…

Ook ik ervaar de schaarste aan den lijve: ik moet mijn snelsonnetten zelf weer schrijven.…

Er past een deksel op elk potje pillen In tijd van schaarste is de nood het hoogst Maar voor wie echt lijdt is het leed het grootst Die kant zullen we toch niet op gaan willen? Straks worden druiven zuur en rapen gaar En crème, tablet en poeder handelswaar…

Omdat je in de oorlog altijd hoorde van voor de oorlog, hoe argeloos ze waren, ben ik nu heel voorzichtig. Gooi ik iets weg, bijvoorbeeld een kartonnen doos, dan hoop ik dat die doos mij nooit meer zal heroveren in de vorm van zelfverwijt; weet je nog wel, hoe zorgeloos, we gooiden gewoon dozen weg! Als we er één hadden bewaard, één hadden…

's Winters vechten we cactussen om (uit speelse verveling en bij verbod op tegenstand): volgens overlevering levensgevaarlijk, maar onder begeleiding een belevenis. In het voorjaar denken we niet aan vechten. En sinds de planten uit hun wortels springen van de doogte 's zomers, heeft een karpersimulator de smaak van de bedroefde vissen doen…

M’n eierprikker was ineens kapot, Dus wilde ik heel snel een nieuwe halen, Maar nergens prikkers voor m’n eierschalen, Bij Blokker, Kruidvat, Hema ving ik bot. Voorlopig kan ik naar m’n prikker fluiten, Misschien kan Sywert hier een deal voor sluiten?…

meubels hoogglans de vloer was een zonnetje kleur en verlichting in perfecte balans een glimlach van het peil art nouveaux toch sprak ook hier entropie al onverstaanbare woorden op waarschuwende ondertoon want gangbaar blijven had zo zijn onderhoudsprijs waar antiek en schaarste het aanbod bepalen zal de vraag nooit dalen…

schaarste kleurt de leegte dromen hangen in de wind nu de teugels vieren verliest je geleidelijk alle grip nodeloos happend naar ontnomen lucht verbreken ogen een pijnlijke stilte smaakt de regen bitter lang zijn de gangen waarin gedachtes dwalen steken verdichte beelden zichtbaar af bij de schijnwerkelijkheid…

ik oefen voor het meesterschap in het vinden van het onzegbare dat ik tot op het bot ontkleden wil ik wroet met beide handen in dorre aarde naar wat niet gezegd kan worden tot de kale essentie het daglicht verdragen kan zal ik snoeien en temmen met schaarste moet ik haar voeden totdat een kleurrijke helderheid zich ontpoppen…

in tijden van grote schaarste en armoede laat je schaamte varen kijk je niet op een smetje ben je blij met elke kruimel daar moest ik aan denken toen ik die grote foto in de Volkskrant van j.l. donderdag 28 augustus zag ik voelde mijn lekkere trek uit schaamte op de loop gaan en groef diep in mijn herinnering naar de laatste keer dat…

Veel schaarste heb ik nodig Het is me goed genoeg Alles loopt, tot ‘t overbodige Op tijd is zelfs te vroeg Ik gedij goed in de droogte Crisis als verwennerij Gesmeerd dat alles nu zo gaat Ik ben echt veel te blij Ik heb niets te concluderen Geen doordenk-draverij Geen paarden die naar woorden grazen Richting een groene wei Daar in…

De verandering kwam niet geheel onverwachts, een maskerade in gedoodverfde kleuren verschenen door schaarste in het verschiet bladeren gehuld in geleefde geuren, nog onbekommerd warm uitgedragen in ondraaglijke lichtheid van het bestaan, beroeren stralen deinende kruinen de top van de kleurenpracht bereikt het uitzicht verbluffend.. een…

van vier kon zomaar jokken En je bestempelen als klassevijand Als je afweek van de partijlijn Chairman Mao was zo'n beetje een dwingeland In niets lijkend op de Mingmandarijn Een toen geliefde historische held Die een hongersnood van boerenlui In een drama aan de kaak had gesteld En verdacht veel leek op maarschalk De Huai Welke een schaarste…

Een schrijver gaat ten val In schaarste of in overvloed Eer wie eer toekomen zal…

Ook vannacht zal ik je dragen wiegen tot je slaapt je vertellen over rijst die moet geslagen zwarte vrouwenschouders sterker dan je vader Ik vertel je over overvloed in regentijd over schaarste en de droge tijd De rivier als levensader waar ook jij zal baden jagen waar vrouwen pannen schuren zand als zeep totdat ze glanzen…

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

met verf gedekt door penseel en mes op linnen doek zonder gouden lijst konden zij hun duivelsei niet kwijt in artisticiteit bijt water vuur snijdt geld hout is ego het leidend principe ikke eerst vooral een ander niet bevruchting heeft nooit plaatsgehad uitbroeden is last kunstenaars worden niet geboren zij zijn door schaarste…

stil trokken zwarte optochten door het land spaarzaam bijgelicht door fakkels die een spoor van rook achter lieten een enkele tromslag maande de groep tot stoppen om samen even de schaarste van toen te consumeren in een latent hongergevoel geen nieuws en herdenkingen waren er altijd al geweest maar de grootte van…

In een gesprek, met handen en voeten, Beantwoord ik geduldig elke vraag, Over de aardkorst en de ozonlaag, Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete. Dan zou ik vragen of bij nieuwe maan Hun slapeloze dichters, half bezeten Met kroontjespen en schrift de strijd aangaan, De zwarte gaten van het denken meten?…

altijd als ik met jou verkeer voel ik iets van de mystieke sfeer van hemel waarin goed beter en best geboren lijken te zijn en helaas ontsnapten uit de schepping om een eigen rol te spelen jij bent een edelsteen met vele kwalificaties in het topsegment zoals volmaakte schoonheid in getal zeldzaamheid en schaarste in bestaan…

de aarde is rond, fluistert de kameraad Shin lijkt het niet te horen, tuurt onbewogen naar de koeienpoep en peutert de maiskorrels eruit elke korrel telt in deze verborgen schaarste er bestaat nog een wereld, klinkt het zacht, voorbij de hekken van het kamp Shin verbergt zwijgend zijn verwarring zijn leven hangt aan een martelende draad…

gevangen in een wereld die eens de jouwe was waar vrijheid ooit op straat lag geen vuiltje aan de lucht   tot machthebbers botsen over de hoofden van al degenen hier geen zeggenschap over hebben   breekt er een niet gekozen oorlog aan, waarin schaarste van alles de grootste gemeenschappelijke deler is   onveiligheid rukt op mensen die…

zich in een kleur verbond met nevel en de schemering in alle tinten grijs, een nuance bood men zou wel schilder willen zijn om dit gebrek of overvloed van deze kleur op linnen te bewaren of op te slaan tot het moment wanneer de zon z'n luiken openslaat, om de grond te bekleden, ingedeeld naar elk gemoed, lijkt een gebrek aan schaarste…

De ruimte ongestookt door een schaarste en krap van formaat galmt nog even na van de snauwende vragen afgevuurd in de uren volgend de witte vlag De gevangene rillend van angst en verzwakt door ziekte stopt wanhopig steeds weer proberend zijn mismaakte handen in wat zakken lijken van een volledig doorgesleten en verschoten vooroorlogse…

(toen: geen computer, wél pen en papier…) Zou men mij vragen toe te lichten wat ik beoog met mijn gedichten, geschrijf, onhandig rijmgestamel – niet dat ik oud papier verzamel. ’t Is een uitlaatklep bij nood, bij schaarste ook van ’t ''geest’lijk brood''; bij spanning, pijn, bij tegenspoed put ik, door dit te doen, weer moed.…

Tussen stad en platteland door een oorlog asociaal, groeide de wil iets in schaarste te delen voor een karig oorlogsmaal.…