inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.106):

Satijn?

Achter de vergrijsde wolken
die zich spiegelen in de sloot
haar buren zijn de kraaien van

de velden waarin aan de
onbesliste einder zich in
een kleur verbond met

nevel en de schemering in alle
tinten grijs, een nuance bood
men zou wel schilder willen zijn

om dit gebrek of overvloed
van deze kleur op linnen te
bewaren of op te slaan

tot het moment wanneer de zon
z'n luiken openslaat, om de grond
te bekleden, ingedeeld naar

elk gemoed, lijkt een gebrek
aan schaarste als schijn,
het diepste grijs zich in een

emotie van bescheidenheid,
in zachtheid zich laat draperen
als onkreukbaar satijn, waarmee

we door het seizoen laveren.

... Illustratie: Bron: Fkap ...

Schrijver: Pama, 20 november 2019


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)