Alle inzendingen over slaap de natuurlijke stille motor

Slaap de stille motor!…

Huizen staan om diep ademen, een zwaar ruisen op lichte grond, dromen haperen dan weer overgaand in het vast ritme van onaantastbaar slapen onder stille daken. Langzaam wordt het weer licht op de weg, de hand heeft de koppeling verzet. Tussen waken en dromen ligt de horizon, de motor gonst een mededeling om.…

wat zou ik graag jouw tweewieler willen zijn bereden over duizend wegen vol gas toer je op me los 'k voel me aan de wereld ontstegen schuin voer je mij door bochten volledig -under control- zoals jij wilt ik voel me heerlijk tussen jouw benen leef je uit tot je honger is gestild en laat me dan op adem komen met wat benzine en wat rust…

Wakkeren tot de adem van het nachtelijk universum stopt, zoete parfum verandert in koude winterlucht, ogen van Jade blikken naar blauwe bloesemrode koelte, op de tast voelt jouw huid naar melkblonte zachtheid, tot ik stop als een blinde beeldtaal te projecteren op mijn netvlies, alleen nog lege nachtelijke stilte.…

Een ezel is een heer met een staart, Die hij van achteren draagt, als een paard. Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

Het kalf Kent een natuurkundige maar half Daar er geen tijd is om het te bestuderen, zo gauw is het uit de kleren Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier En tegen een koe: MOE! En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE! 't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO? Voorts zeit hij OOM tegen…

Mohamed plukte de sterren van de hemel Bij het vallen van de nacht. Hij maakte hallal van ons heelal En verhief de boerka tot klederdracht.…

En witter dan die stille en rijpe schemering in hem aldoor, in haar en half april zo kon het nieuwe moe- geworden prille licht niet zijn. Zij dacht: ik moet niet spelen want de woorden van zijn motor lopen dof. Sylvia Schrijen, 14/04/'03…

begint de slaap te dazen in mijn hoofd ik leg dan mijn hoofd en lichaam ter ruste pak de knuffelhond en een vers kussen laat de thee koud worden, wordt zelf warm dan gaat het denken over in gapen, dromen, in slapen!!!!…

De rivier willen we oversteken met het veer Hier aan de stoep gaat ie heen en weer Dwars op de stroom met volle kracht Het is de veerman die op ons wacht De motor komt voor ons even tot zwijgen Het is alleen de rivier die -als de derde- lacht Ze liefhebbert in een natuurlijke stilte Een reiger stelt het opvliegen…

De enige val die niet voor pijn en blauwe plekken zorgt, is de val in slaap…

grillige rotsen overheersen een stukje puur natuur, waar ook duistere spelonken zorgen voor angst en vuur in het donker gedoken, hangend, onderste boven met zijn kop in een zwarte mantel verscholen. rustig slapend, misschien wel dromend van de jacht, wat hij allemaal vangen kan in deze sterrenloze nacht.…

En nog eens overviel Die stille stem mijn ziel: Daartoe ben Ik gekomen.…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood. De vlakten liggen braak en bloedig, 't Zaad en de zaaier sloeg terneer…

De lucht betrekt, het zand stuift op, Hoog torent zich de donderkop, Die blauw als lei, en koperrood, Dreigt met vernieling en met dood. De bliksem, kort en lang van lijn, Gelijk een zenuwachtig sein, Meldt ademloos: wie vloeke of kniel', Gedenk uw zonden, red uw ziel! Een windstoot, water, vlam, een knal, Alsof de hemel barsten zal…

Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul…

Kostbare kolossen zwaar van poot de staart geknot en billen ach wat voor billen stille ogen in een eigenlijk vrij kleine kop slapen staande staande slapen erbij dromen of is het meer dan dat…

Die op de Onmogelijkste Plekjes leven, Zich tussen Tegels zelfs Vermaken als waren Ze in hun eigen huis, De aardkorst doorboren Om lucht te geven Aan groei en bloei - ' k Wilde dat ze Mijn inktzwarte Nacht doorboorden Zodat ik met mijn Leven verder kon gaan…

je schaduw herkende ik nog eerder dat je mijn naam wist uit te spreken voelde al als een hele rijkdom vanaf toen blijf ik het horen dat geronk van die motor dat geronk van die motor…

Stilte kun je proeven je kunt het drinken als een glas warme melk voor het slapen gaan stilte kun je proeven nectar voor die diepe slaap totdat je wakker schrikt en je onbewust nog je lippen aflikt hoe zoet was toch die stille slaap het is de wekker die je echt wakker tikt.…

De nacht is gekomen iedereen gaat slapen en dromen. De sterren schijnen helder en klaar... Daar zie ik de maan zowaar! Het is een stille nacht de maan houdt trouw de wacht tot de morgen weer verschijnt en de stille nacht verdwijnt.…

Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen maar de zon brandt door de muren en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen. Een hond en een kind kunen blijven slapen tot het gisteren wordt. Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen. Het glas in mijn hand bevat schommelend water.…

Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen maar de zon brandt door de muren en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen. Een hond en een kind kunnen blij en slapen tot het gisteren wordt. Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen. Het glas in mijn hand bevat schommelend water.…

Als jonge ouder wilde ik de afwas niet doen als mijn baby in zijn kamer ernaast de slaap vatten moest want eindelijk hield hij eens koest. Nu liep ik op de brug boven 't IJsselmeer. Er raasden links auto's en motoren naast me op en af. Oorverdovend 't lawaai!…

Als je op een zonnige dag een boswandeling maakt en door de rust van de natuur wordt geraakt. Op een stille herfstdag als de zon schijnt door de gekleurde bomen die je tot rust doen komen. Dat is een prachtig gebeuren al die mooie herfstkleuren! Het is een sfeervol jaargetij en geeft een stille rust in mij.…

Het razend bonken van mijn hart, De motor van een andere tijd, Mijn verhitte voorhoofd, De warmte van de mens om me heen. Leer me helpen om langzaam in harmonie op te gaan.…

Stille verwondering en vrede. Laat mijn ziel zich koesteren aan dampende velden in de ochtend. Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan wil geven. Geef het lichaam terug aan de geest, Die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag. Het razend bonken van mijn hart, De motor van een andere tijd.…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…