Dag breekt aan
Zilvren sporen in ’t bedauwde
Gras door het gouden licht
Bestreken van de prille zon
In deze vroege ochtendstond.
Verderop zweven bonte koeien
Met hun doorkliefde torsen,
Gewekt door d’nieuwe dag,
In d’stilte van licht zonder geluid.
De stad achter de kim ontwaakt
Met motor- en mensgeluiden,
Door het stadsleven uitgebraakt.
Jongeren uiten hun liefdesklanken,
Ouderen houden zich stil,
Kinderen slapen nog in onschuld.
Geplaatst in de categorie: overig

Geef je reactie op deze inzending:
sterke beelden (een aantal
platitudiaal), maar al bij allemaal
weer eens een opener verhaal..
*** (als motivering)