Alle inzendingen over stille wereld

In jouw stille wereld Zweeft een droom Als wordt hij voortgeblazen door de wind In jouw stille wereld Is het woud zo mooi Als was het betoverd door een glimlachend feetje In jouw stille wereld Zorgt jouw glimlach Voor een eeuwigdurende lente in mijn hart…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Elke keer is er een opening om naar de “stille” wereld te gaan, maar even zo vaak trekt de illusie van de bekende wereld aan. Zoek niet want eens, onverwacht, dient het zich aan, en ervaar je de waarheid van het bestaan…

aarzelend toont de winter zijn ware gezicht schept hij een dun laagje waterijs tussen kleumende eenden in de sloot helder licht glijdt over het ochtendrijp verzilvert gras en grond ik hoop dat het eindelijk winter wordt met een witte, stille wereld mijn kinderblik verrast, verblijdt…

Kijk zo zal ik het zien: 'elk detail, elk element zal zichtbaar worden; en het besef te verkeren in een stille wereld zal in mij groeien; over hoe groot de schepping is en hoe klein je als mens bent Ik zal stappen in een wereld vol kristallen, heel voorzichtig; en ik ruik dan de geur van de winterpracht.…

Een stille Petra bidt voor een stille wereld. En ik hoop op, ik geloof in volledig stille stilte. Er is een stilte in mij... er is een stilte.…

wereld roepen zijn kameraden waar hij zo lang blijft…

wereld en in de verveling van mijn paradijs.…

Dit is een daverend stille wereld, die er altijd is, die ik niet ken. Onhoorbaar stijg ik weer naar boven. Stille kraakjes hoor ik in de trap. Zijn wij mensen vreemdelingen, in onze eigen vreemde wereld? In ons eigen huis? Wie slaapt? Wie waakt? Wie weet?…

De wereld lag te slapen, toen ik op een ochtend vroeg wakker werd, terwijl van jou gedroomd, dat gelukkig zijn de normaalste zaak van de wereld was, blies de liefdeshoorn zo hard het kon valse noten terug in de stille wereld.…

Woorden die misschien niets betekenden voor de wereld, maar van groot belang waren voor mij. Zoals een persoon geld waardeert, zo koester ik woorden, mijn kostbare munten in deze stille wereld.…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

…’k Voel me zo vreemd, – zo vreemd bevángen zijn… Uw stille stemme fleemt als zoete wijn.…

Stille tocht Lange rijen mensen Wachten op elkaar Stilzwijgen Zachte stemmen Klinken door de stilte In de stille tocht Stille tocht Het moet gedaan worden Gewoon omdat het moet Het kan niet anders Er is een medemens overleden Die optrad tegen zinloos geweld In deze wereld met zero tolerantie Stille tocht Lopend samen hand in hand…

ijsbloemen en sneeuw een stille witte wereld witter en stiller…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

En nog eens overviel Die stille stem mijn ziel: Daartoe ben Ik gekomen.…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood.…

Wij voelen hoe de wereld kreunt En onder onze voeten dreunt. Vlak langs de grond ontvlucht de dag. Al nader knapt de donderslag, En roder slingert 't bliksemvier Het heet verderf naar mens en dier. 't Gesprek stokt; hart en adem staakt, Als 't weerlicht rakelings ons raakt.…

Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul, Mijn lamp blijft helder branden, Uw olie drupt een geul Van rust tot aan Uw stranden.…

in een wereld van louter plezier kwam ik haar tegen, glimlachend, en ze zei: wat liefde is geweest luister ernaar in de bomen en ik knikte en we liepen nog lang in de stille tuin.…

Ze loopt door het dal van de verlaten wereld langs gevels van puur porselein Door de sombere straten verlangt ze naar de wereld De wereld die nooit meer zal zijn Verborgen in verlangen in dromen en verhalen en diepe stille wensen Geborgen in de duisternis en de eenzaamheid van ons, verlaten mensen…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

vandaag stroomt het water van niets naar niets het slaapt in de schoot van zwaartekracht er flitst een zilverwinde als een hinde in het struikgewas 'het komt door de zon', fluistert het water zijdezacht ik wist dat de rivier praten kon, een koe in het gras een vogel in de lucht en hier een dikke vlieg het water herhaalt zijn loop vanuit…

Ergens in het land bidt een stille fietser voor ieder die passeert. Niemand ziet het niemand hoort het maar gedreven door de woorden: zend Ik ook u ziet de fietser de mens met biddersogen. Over heel de wereld zijn lezers aangestoken. Stille fietsers bidden voor ieder die passeert.…