Alle inzendingen over terugtrek

Terugtrekking Koningslied! Terugtrekking Terugtrekking! Nieuws rond de reuring Die daardoor ontstaat Knap toch, hoe steeds weer zo'n Nulkommanullerig Non-item over Een non-item gaat…

mijn terugtrekkend tandvlees Wil jij mij niet meer Vanwege mijn terugtrekkend tandvlees Ben ik nu een teruggetrokken heer.…

Met herfst en licht trek ik me terug in m'n diepste wezen Laten ze nu m'n gedicht eens lezen Een streep licht in het bestaan? Een roodgeel blad aan de eikeboom? Achter elk woord een stille droom Langzaam op weg die te vervullen.…

och hoe stil is mijn zwijgen deze avond wanneer het Goddelijk licht langzaam aangaat gloeit over de twijgen genoeg het is gewoon genoeg wat was komt niet terug of toch… weer dezelfde weg behoedzaam volgen telkens letten op… aarzelend, steeds te laat dan weer te vroeg……

Ik laat me niet stil krijgen door een stel oude dames in een theekransje zij roddelen en broddelen en toch denk ik soms zal ik me maar terugtrekken uit dat eeuwige woordendansje?…

Ik ben weer uit mijn schulp gekropen heel traag als een slak verken ik mijn omgeving als een pas geboren egel tast ik alles voorzichtig af ik ben nog zwijgzaam spreekt iemand mij aan trek ik mij weer terug in mijn lichaam.…

Het zich terugtrekkend licht duisternis die plots om de hoek komt dalende wind het geluid van zwijgende vogels nog één keer intens de geur van het veld gevolgd door de beklemmende kilte van een dag die toch nog onverwacht sterft.…

Er rilt een koude wind over mijn rug ik hoor vage stemmen uit de verte, echt horen wil ik ze niet een dichte mist verspert mijn zicht alleen mijn eigen ziel wil ik zien lopend door dorre velden sleep ik zware lasten mee nee, ik kan niet meer terug wanneer de stemmen luider worden vliegen ze langs mijn oren; ik wil ze niet meer horen…

De KIT, de boekenberging van de tropen Waar menigeen het aardse rijk verkende En jij misschien je verre reizen plande Is nu nog maar een korte wijle open Wie droomt van nieuwe grenzen onderzoeken Kan nu on line een reis naar Googland boeken…

Hij moet bij mij zijn hij moet mij lezen zijn hand op me leggen me terugtrekken uit het land van de doden. Hij moet bij me zijn hij moet zich over me uitspreiden hij moet glimlachen wanneer ik niet meer wil hij moet applaudiseren.…

de eenzaamheid overheerst me de somberheid blijft komen de angst wordt steeds sterker de vriendschap kan ik niet alleen ben ik nog steeds de liefde heb ik nooit gekend terugtrekken doe ik mezelf steeds verder niemand laat ik bij me komen bang ben ik voor alles wat ik ben dat is simpelweg een klein, bang meisje…

Iets in je ogen behoort toe aan oude weduwen uit kleine bergdorpjes waar mannen drinken uit verse bronnen wat het precies is blijft voor mij een vraag het is niet het einde noch het begin of beiden misschien is het al zwijgend de terugtrekking van datgene wat we ooit betitelden als hoop…

Voordat ik me terugtrek bij een vrouw van rubber of papier, voordat ik niets meer klaarmaak dan mezelf, wil ik bij jou zijn. Voordat de laatste ronde ingaat en mijn ziel is weggezwommen in het glas, mijn zinnen opgelost in drank, wil ik bij jou zijn.…

Voor hen die voordelig verwijzen wat ze moeten weten Daarbij driemaal verhuizen zonder brand Zich in weelde terugtrekken in een Hollandse kaas Ik ken ze Zonder dat ze me zoeken Ze kunnen zelf(s) niet lachen om hun eigen leugens Ik vind ze Zonder dat ze me zoeken zal ik hun namen noemen Voordelig bewijzen wat ze moesten weten Ze zullen…

Nu ben ik moe en laat alle meren zich terugtrekken onder mijn oogleden want mijn tong is van leer en mijn huid staat vol eelt door het afwerpen van onderhuidse spinsels. Ik noem het geen afscheid het is een land van helen in wording. Ik zoals ik nu ben zal er niet meer bij zijn. Morgen laat ik hem daar achter.…

herfst omklemd in zacht geween o wrede dood, hoe kon je… het laatste zomerlicht zo verdonkeren sterven in argeloosheid sluipend door het struikgewas waarin schimmen zich terugtrekken ik ook… in verzuchting…

En toch moest je je al terugtrekken om zo op te geven. Je had je leven net op orde en niet meer die wanorde. Waarom is dit gebeurd? Het heeft onze harten verscheurd! Zo'n vreselijk ongeluk daar lag je levenloos: ow wat was het moeilijk want ons zusje is dood....…

Troepen terugtrekken of Onderdaan onthoofd? 'n Duivels Dilemma; nooit De Juiste Keus…

Jankend aan verre kusten de zee zelf de dood in haar armen de kracht van destructie alom boezemt angst in metershoge zeeën boezemen angst in onverwacht in een verlegen gebaar zich terugtrekkend voor de aanval ze jankt de zee haar zoute tranen over duizend doden in veelvoud die ze afgeeft aan de stranden nadien verlicht door…

Dichten is even stilstaan bij wat er echt toe doet je terugtrekken van de waan dat alles alleen maar moet en met een opgeruimde lach bemerken dat het ook anders mag elk moment heeft genoeg aan een traan een overstromend gemoed dat zwijgen doet of de opfleurende warmte van een glimlach.…

Mij terugtrekken, loslaten niet jouw bestaan te willen remmen, toe te zien hoe land en water zich scheidt, die elkaar nooit iets misgunnen, bewonder hoe jij de gekozen zeeën zal overzwemmen, tevredenheid overstemt het geluid van alle getijden.…

Heer Winter heeft zijn notariële akte opgemaakt, de toezegging tot een ceremonie in witte kant is geschied; balancerend tussen monnikachtige stilzwijgendheid en stille sferenmuziek van vallend vlokkenpluis voltrekt zich achter een gaasgordijn van mist in ijzige sereniteit een processie van terugtrekking en berusting: in erehaag…

tijd van overdenken Paddenstoelen die je wenken Herfstbladeren dansend in de wind Een mistwandeling bezint Herfstluchten in de heide Langs een boswal met een weide Een dampende sprengbeek De gedachte die de situatie telkens vergeleek Het gevoel spreekt zich vrij Sferen van inkeer na het gekeerde tij De herfst in verscheidenheid In het terugtrekken…

er was een adem voor de dood in terugtrekkende golven ogen werden groot toen de tweede vloed zijn aanblik bood er was geen kans alleen maar weg verdronken laatste woorden leven heeft gegeven behalve het water, zij ging moorden zonder woorden nu kabbelt zee op schone kusten liggen golven lui te rusten maar chaotisch zijn de wolken…

In jezelf terugtrekken Een panser om je heen. Gevoelens uit het verleden Keren weer terug in het heden Zoeken hun plek in het geheel Soms wordt me dat te veel Teruggeworpen worden in de tijd Ik hoop dat het met de jaren slijt.…

waar muren zich terugtrekken in grijs de ijzig koude dag zijn sporen nalaat, in de patrijspoort van een kokerblik staat een snik zich in te houden nochtans kruipt de kille pijn van niet meer onder mensen zijn door merg en been waar gaat dit heen?…

Groenland 2022 de terugtrekking van de gletsjer is niet meer te stoppen de temperatuur hier in Groenland stijgt vier keer sneller dan in de rest van de wereld…

Door terugtrekken van levens-sappen binnen wintervast boombast verandert bladgroen in gouden herfstkleuren de natuur valt in winterslaap Zonnegloren in aura der dageraad meldt komst van de bron van 't zien verjaagt angstdemomen die zwerven in de schaduwen van de aarde In 't Oosten verraadt 'n oranje wolk komst van de zon als de grote bol…

Kun jij begrijpen dat ondanks alle tegenslagen ik mij terugtrek in een moeilijk opgebouwd vermogen van rust en stilte waardoor het schrijven en spreken mij bijna vergaat? tranen troost zoeken in de geest van de glimlach en het wenkende koren op het gele zonnebloemenfeest?…

zo ook het water ligt vol afgeworpen schilden, raapgoed uit levens die hun rijkdom geven met een gulle hand dwaalzicht loopt nog mijmerend langs vloedlijnen -terugtrekkend inzicht verderop - de wereld op z’n kop, in plassen die voorbij drijven altijd wel dat volle ogenblik meeuwen kijven dat het allengs later wordt terug op schreden…