Alle inzendingen over valleien

Een immense vallei op een zaalgrote foto van het museum omringd door imposant gebergte Ik zou je vragen met mij en rugzak, daarheen te gaan.…

M’n ogen, Dwalen over het oneindig Verre landschap, Naar de horizon, Van over de zee naar de bergen, Door valleien naar een huis, En in dat huis, .... Zit jij!…

Het was mooi geweest overal groen bloemen water en bergen om u tegen te zeggen. De tand des tijds oordeelde anders. Droogde de beddingen, sleet de flanken tot boosachtige schimmen. Het water was verdwenen de aardkorst vervelde verloor haar vlakte vertoonde barsten. Regen kon de bodem niet meer likken er kwam geen druppel meer.…

in de vallei achter de heuvels ligt een spanningsveld daar waar ik niet ben en mijn gedachten wel het betreden heft alle twijfel op, had ik het maar niet gedaan…

Een wit meer van mist in de vallei van de Wied: verrassend gedicht.…

Jouw rondingen met schaduw valleien Van volle borsten en gewelfde dijen Toonden mij een landschap vol van erotiek In een wereld van gedroomde mystiek Wanneer ik dan die romige toppen verlaat Wandelend door de zacht sidderende vallei Vlij ik mij neder om te voldoen aan lusten Tussen jouw uitnodigende dijen partij…

in de Vallei van de poppen zo bewogen…

met de zon op mijn rug stap ik over de brug in de nieuwe vallei naar de toekomst het onbekende pad de horizon voorbij…

Waar het landschap grensgebied vormt bij de rivier in de groene vallei is het zigeunerkamp gelegen maken de zigeuners hun muziek mooie mysterieuze vrouwen dansen terwijl gitaren en violen klinken een paar meiden beginnen te zingen er wordt geproost op de zomer er wordt gelachen en gedronken het maanlicht schijnt over de vallei schaduwen…

Vlokjes dromen dwarrelen zachtjes in de vallei van onze liefde Ze vormen teder en zacht een gevoelig tapijt…

ik was er nooit in het land van de liefde zwierf door dalen en valleien door woestijnen en immense droogte door tranen van verdriet op zoek naar jou naar mij…

van zinloos sterven en verdriet volkeren horen de boodschap aan en razen de ondergang tegemoet eens zal iemand echt luisteren de vallei is nog niet verlaten…

In de grote open vlakte van de Liefdesvallei Is helaas geen plek voor jou en mij Samen ging het echt niet jij deed míj en ik jóu verdriet Elk met een andere vrouw of man komt het er dan toch wellicht nog van Dan ontmoeten wij elkaar toch enigerlei daar in de grote open vlakte, daar in de Liefdesvallei ik jou en jij mij.…

alle verse sporen van haar ongeloof werden vernietigd door noodlottigheid van de meest eenzame plek in haar geheugen Haar vallei van eenzaamheid Voor niets en niemand meer bereikbaar door het duister van haar leegte Ontnomen van iedere poging tot initiatief.…

verdriet klaagt wee in de valleien laagland strandt zee, in schuimkoppend schreien en ik, duidt het mij niet euvel ik glimlach mij een heuvel ja, het is erg ik schater mij een berg…

hoe zal regenwater de vallei instromen wanneer de kring zijn richting keert en kreeften zwemmen in de fuiken van palingdansers die hun gladde vel niet verkopen aan onderkruipers en kale sjansers…

hoe zal regenwater de vallei instromen wanneer de kring zijn richting keert en kreeften zwemmen in de fuiken van palingdansers die hun gladde vel niet verkopen aan onderkruipers en kale sjansers…

Als twee rijen schaapjes lopen de bergen boven de vallei. Een derde rij van wolkenwaas, of zijn het verre bergen ? lost op in nevelige lucht vluchtig als dit moment.…

De speelplaats van het verzet de verlenging van de levensduur het stoppen van de stroom in de vallei zonder erbarmen grijp mij, bekoor mij en tel de dagen het is een feest zonder einde zijn er nog accenten in de sleur van de waanzin…

Het valt zwaar over de vlakte een onbestemd wachten, 't viel zoals te verwachten in weinig reliëf uiteen.. met het wentelen van vastliggende nachten en de aanloop stram, troffen zij elkaar niet meer als bij eerste oogopslag. In de bevalligheid van alle zorgeloze dagen lonkte eerder alles zo vertrouwd.. hoe aansprekend het gezicht…

Het wilde water raast door de nauwe geulen van de rotsen. Hagel slaat in ons gezicht. Toch vermoeden van lente: soms de roep van de tjiftjaf.…

En dan is daar de zon van mei. De r van regen blijft achterwege. Wij spoeden ons naar een malse wei waar watertjes welig tierelieren. Ik spreid een smetteloos laken uit om gauw een plek te reserveren. Wat een weidse rust - ik ruik het! Dit landschap moeten we respecteren. M'n liefje zindert met me mee. Een bij landt op haar ranke neusje…

Leden van de Provinciale Staten Leden van het algemeen bestuur Der Veluwse Vallei schappen van water Die zorgen voor herstel van de natuur Zij hebben oog voor inkomsten en baten Zij houden allerwegen in de gaten De gaten in de fietsroutes en straten En groenvoorzieningen, als magistraten Drainages van de sloten en de vaarten Retentie drinkwater…

zij verzon stilte op het dromenkleed van gewezen bloemen tekende zandcirkels over het venster heen waar schaduwschelpen haar gezicht omringden alleen in de vallei hoor je nog krekels zingen…

Wij gingen te diep diep de rivieren in, de dode valleien te diep een ieder in zijn eigen hart wij verdronken in onze woorden naar elkaar zo diep waagden wij ons.…

je zweefde tussen leven en dood en nu het andere huis dat voelt als een groot leeg huis maakt het verlangen het heimwee naar de schitterende vallei bijna ondraaglijk ongebroken korenbloem je heroïeke strijd heeft een hemelsblauwe kleur…

liefde in de vallei van de rhododendrons links van de hertenwei het is aan ons onszelf te beleven in het struikgewas mee te geven met de natuur van het avontuur als 't donker wordt je gaat huiswaarts linzen op je bord je voelt je aards…

De nimf in al haar schoonheid In een erotische pose Een onschuld om te zien Profileert ongewild passie Teder als porselein Contouren glad gepolijst Belicht door het ochtendgloren Behoedt schaduw de verboden vallei…

De vrouwen hebben hun vallei-orgasme, Wat seks betreft is dat een winnend lot. Zwaar ademend naar toppen van genot: Een op zijn minst drie uren durend spasme. Maar los van dat dat haar graag wordt gegund, Gun mij mijn Himalayahoogtepunt.…

Labeur op de Hodonkse Akkeren in de vallei van de Werbeekse Nete zeventig jaar geleden.…