Alle inzendingen over verbeeldingskracht

Rond Rafaël en Sylvie in Tussaud Is uiteraard veel reuring. Not to mention Het nieuws rond Sylvie's nieuwe hairextension Dat bracht ons van ons aller à propos Maar bij veroudering moet men pas passen Daar is geen was meer tegen opgewassen…

basalt Een knotwilg is het die zijn vuisten balt Om holten die recent als ogen dienden Al half verdroogd, gedeeltelijk verteerd Is het of hij alsnog om bijstand smeekt Met een gebed dat van nieuw leven spreekt En vrees in overgave transformeert Ach, raadsel, dat de adem stokken laat De geep verbleken doet alhier gestrand Uit onverklaarbare verbeeldingskracht…

het minimale maximaal ten uitvoer gebracht zo blijft er tóch nog iets over voor de verbeeldingskracht…

De condensstrepen van reizigers passeren – nooit hun horizon.…

Waar het om ging dat wordt nu genegeerd Een Gazakind dat om zijn moeder huilde Die onder puin het levenslicht verruilde Er werd een column uit een blad geweerd Persbreidel wint, hoe blind zij die niet zagen Dat juist verbeeldingskracht NIET aan wil jagen…

Wanneer dit kabinet ten val zou komen Heeft, volgens peilingen, de PVV De grootst geschatte groep van kiezers mee Dus Wilders màg van een premierschap drómen In theorie grijpt hij wellicht de macht Maar die is nog aan de verbeeldingskracht…

De schaduw van de nacht trekt mijn aandacht een schim op de muur dat is het begin van mijn avontuur samen spelen wij een spel mijn handen veranderen je in een aquarel glimlachend krijg ik plezier nu ben je in mijn ogen een dier bedankt schaduw van de nacht voor al mijn verbeeldingskracht!…

Voorbij hier en nu heeft waarheid tijd onderzoek en vertraging nodig Zij ontsteekt de lichten haar lichaam is hier haar stem blijft achter De verbeeldingskracht krijgt vleugels zij zingt met hart en ziel In vertraagde tijd danst zij de laatste wals het hier en nu voorbij…

Met al mijn verbeeldingskracht dacht ik jou het denim in. Het had geen zin. Ik kon de pijpen niet laten staan. Daarna nog even nagedacht. Of ik je zou bellen. Wist alweer, het heeft geen zin. Heb toen maar de was gedaan.…

kleuren dreven en spoelden weg terwijl een gloed zich liet gaan de wind verdwaalde in het licht van het ondergaan en de opkomende maan spiegelde zich in het rimpelend kleed en een nevel omhulde een blanke zwaan onzichtbaar in de nacht streelt een sluier verborgen schoonheid en verbeeldingskracht…

wat daarachter zoal verborgen blijft dat laat zich moeilijk raden alles wat het daglicht niet kan verdragen heeft de mystiek van geheimzinnigheid het geeft schrijvers van fictie juist dat zetje in de goede richting dat ze soms hard nodig hebben en de dichters hebben daar ook weer hun eigen gedachten over en zó heeft de verbeeldingskracht…

Geleid mij naar het rijk van troost waar de harde waarheid zetelt ik reken af met de provoost die mijn open wonden netelt ontrukt aan de vergetelheid koester ik geluksmomenten tot nieuwe toekomsten bereid over lijken van serpenten bevangen door verbeeldingskracht zal ik meren in jouw haven wij zijn elkanders volle dracht laat het wildebeest…

Door het venster spreekt de verbeeldingskracht aangekomen als novice vertrokken rond middernacht als tramp met meegekregen advies Wordt geen caricatuur een baken zonder doel een grap met als duur een uur kermisattractie met droevige smoel Maar waar begrijpelijkerwijs gerust een waterplant omhoog groeit explosief richting de omgeving…

schaduw heel klein De zon staat heel hoog Een geurende jasmijn Achter mij een rozenboog Fleurend in de zonneschijn Ik sta tussen madeliefjes En voel me heel blij Zelfs gele trompetjes Lachen naar mij Ik geniet heel stilletjes Heel die bloemenpracht Die mijn ogen streelt Volbracht in 'n zomernacht Bloemen, een zinnebeeld Van mijn verbeeldingskracht…

Als de zon nooit meer zou schijnen en de maan ook niet meer lacht zou ik in't duister verdwijnen met toch veel verbeeldingskracht... Als de wind nooit meer zou waaien en 't altijd windstil zou zijn dan zal ik dat briesje missen aan het strand dan minder fijn...…

Mij kost het iets te veel verbeeldingskracht. Gaat heel het Haagse spel ondersteboven? Gelukkig is er nog een vast gegeven Die Hiddema komt altijd weer tot leven Alternatief voor laatste twee regels: Mark denkt: niks mis toch met dat Haagse spel Kijk: dat herinnert hij zich dan weer wel!…

voor hoeden ben ik altijd op mijn hoede de hoed, symbool van rijkdom en van macht ontpopt zich soms met veel verbeeldingskracht als een gezworen vijand van het goede de draagster is bij voorbaat al verdacht ik hoor de woorden die ik reeds bevroedde orakeltaal van koninklijken bloede het onheil dat een ander heeft bedacht de klaagzang…

Poëzie is niet zomaar een woord het vloeide voort uit poiesis het is de genesis van onze verbeeldingskracht de heilige graal van het mensenhart die de taal van ons allemaal mystieke macht schenkt en het brein doordrenkt van fantasie, hartstocht en drama De Mana van dichterlijk oraal kent geen strakke moraal en vloeit niet aflatend, universeel…

***Onze taal staat krom van beeldspraken alom omdat men vroeger in beelden dacht is een taal ontstaan mét verbeeldingskracht***…

mijn vaardigheden en talenten gebruiken goede liefde en goed werk vroeger was het alleen overleven ontsnappen aan de wereld mijn verbeelding verder ontwikkelen tolerantie is begrip, liefde en harmonie herhaling is een bijproduct mijn nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht zijn toonbeelden van vooruitgang bewezen, je bent meerdere identiteiten…

Steevast houden Suske en Wiske hier de jeugdige verbeeldingskracht gezond, tonen het als een leeftijdsloos vertier.…

ongeduldig want ik wilde toch wel meer al snel kreeg hij in de gaten wat ik eigenlijk bedoelde en ik kon het dan niet laten door de geilheid die ik voelde om het nummer te geven van mijn nieuwste mobiel 3 5 8 4 6 7 hopend dat het kwartje viel en hij me op zou bellen al was het midden in de nacht mijn adem zou versnellen en ik met verbeeldingskracht…

Vanuit ons verleden kleurt alles rijk hoe ik jou heb gezien, een verloren geraakt juweel omgeven door bemind groen met daaronder de kleuren van toen, ik bewonderde je aanblik meteen op het eerste gezicht, echter niet de gesloten luiken die jij mij gunde nadien.…

Het huwelijkssprookje is een illusie en zit alleen in mijn verbeeldingskracht, al voelt het net zo echt als de warmte van mijn bloed, kan het ook over een eerdere incarnatie gaan of een volgende, zo je wilt, maar nu is mijn lichaam in een volstrekt eenzame afzondering, is de fata morgana kapotgeklapt en glijden de tranen als bittere lavastromen…

onderkennen wat de mens beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien daar en boven leven rusteloze vragen naar de zin van ieders leven, prangend perspectief waarin zij zuchtend delen willen matheid, onverschilligheid, hun huis ontnemen als een zuiver woord wordt weggezet, wankelen de benen van de eeuwenoude schouders die ons dragen vol verbeeldingskracht…

‘Zij heet Verbeeldingskracht.’ Wie was uw Voedsteresse? ‘De dartelende Jeugd.’ Waarmee zijt ge opgetogen? ‘Met zuchtjens vol geneugt'.’ Waar werd gij mee gewassen? ‘Met bigglend tranenvocht.’ In welke wieg geschommeld? ‘Van hoop, met vrees doorwrocht.’ En hoe in slaap gezongen? ‘Door 't zelfbedrog der smart.’…

heavy metal horen in de oude staalfabriek Drink een glas rode wijn met me aan de Samber waar kunst stroomt en geld het loodje legde Wandel mee naar Bois du Cazier laat stille tranen vloeien in café Chez ta mère Zoek in Livre ou Verre de verwondering doorzie Charlerois helder als glas Voel de synthese van verzonken tijden en wilde rauwe verbeeldingskracht…

Door verbeeldingskracht en het schenken van aandacht voor alle pracht om ons heen, in weilanden en het woud 't oudere goud zwijgend bewaken wat bestaan ons bracht. Dat rolt terstond bij het woord vrede ook uit mijn mond laten we inzet van vele veteranen ook nu massaal bedanken om hun betekenis en een duurzaamheid bestaan NU opstaan.…

bespeurt hij wat dit alles van Elime vergt als jonge begenadigde getalenteerde lerares, op zelfverkozen expeditie over geit- en dievenpad langs buitengaatse waterwegen Oudhollandse binnensteden Baerna, Gouda, Delf en Leyden: niet slechts uithoudingsvermogen doch sterke zenuwen, courage en voor schrijver dezes minstens twee duim aan verbeeldingskracht…

Geïnspireerd op een fragment (1790) uit het dagboek van Nina d'Aubigny von Engelbrunner (1770-1847), tijdgenote van Mozart die, als wonderkind, ondermeer in de Domstad heeft opgetreden. Zelfs voor Beethoven was zij geen onbekende ________________________________ Aan 't eind van Wolfgang Amadeus' leven Is een getalenteerde zangeres Als veelbelovend…