Alle inzendingen over verderf

met klamme hand nam ze die gebruikte naald vast. en stierf ze weer wat...…

De mens, hij waant zich groot en important. Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Zalig het leger dat nog nooit dood en verderf de wereld in bracht…

schelle klanken kruipen uit gebarsten bronzen onweerstaanbaar duiken myriaden vliegen gonzen uit bleke doden die verstard de maden voeden met hun hart dat ooit de wereld heeft bemind nu achteloos verstrooid berooid door westenwind verstorven stilte breekt de pijn in gruizel stukken pulver zijn de doodsangst schrijdt nu laag na laag tot…

Emmers lopen vol omgeworpen poel verderf verdampende nijd…

Mijn ogen staren door schemerluchten Waarin ik soms vaag iets zie wat zwak beweegt Men zegt, de Here neemt en de Here geeft Met betraande ogen hoor ik jouw zuchten Hoelang nog duurt dit wachten en waarop Het zou voorbij en over moeten zijn Rust, rust, zachte stilte en voorbij de pijn Voor de morgen hoop ik dat alles stopt Ik wil weer verder…

glorie en triomf stijgt sommigen naar de kop wijsheid blijkt dan zoek en beslissingen een flop “het begin van het einde!”…

Granaatscherven die Vernietigend in de Rondte vliegen, dood En verderf zaaien in Wat eens de wereld Van de schepping was - Dat is wat in mijn Hoofd gebeurt zonder Dat er een oorlog Aan te pas komt…

gekwelde geest: schrijft in alle klanken regels op een blad licht in donker over moord en verderf schrijft de schrift een nieuw hoofdstuk toe…

Brullende mannen regeren de staat zij zaaien angst, verderf en de dood. Ego op de apenrots in het klein en in het groot begint al bij dealende snotblagen bij ons in de straat…

weg van ondergang en verderf zal zij zichzelf in onderlinge samenhang leren verkennen zien en voelen dat in leven liefde en intimiteit een aanzet tot intense verbondenheid blijkt…

vogels vliegen m’ n hoofd af en aan met berichten dood en verderf in volle pracht als ze gaan maar rood van bloed terug door menselijke verf…

Zij is als een vogel die de vlucht neemt tussen alles door in de ochtendzon verborgen tussen de roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden…

het is vandaag drieëntwintig maart tweeduizendtwintig het jaar dat de geschiedenis in zal gaan als het jaar van dood en verderf o dagen van nacht en ontij toen de zwarte vogels zijn overgewaaid en onze plannen doorkruiste het verderf ons voor de voeten liep en zijn dodelijke voetzool plaatste op onze persoonlijke vrijheid o dagen van…

Hier fluiten de vogels allang niet meer De zomer heeft plaatsgemaakt voor de winter Kaal gewaaide bomen komen tot inkeer Hier waar de klok niet meer verder wilt tikken Hier vind je geen hoop… geen dromen Straten worden versierd door rondslingerend afval Maar nergens insecten die er op afkomen Want hier sterven zelfs iemands herinneringen…

Wat is de wereld ingewikkeld en waaróm begrijp ik zoveel niet waarom zijn landen steeds in oorlog of komt het omdat je dubbel ziet Waarom kan er geen vrede heersen en ruik je de dood en ook verderf en moet haat dan overheersen Maar haat is ook geen waterverf Dan kon je met heel grote slangen spuiten over al het kwaad Zodat…

Wanneer ogen vertellen van hel hier op aarde leven zonder waarde ellende, armoe en dood omdat ogen honger zien en magen ogen vrezen lijven vermagerd, vel over been lijkkleren verzameld in stof felle zon schijnt over armoede kindje, dood geboren op straat violist met trieste melodieën zwarte vliegen op een rottend lijk troebele blik…

De regen is boos diagonaal giert zij de zon negerend gedoogt zij geen boog Haar ritme is verstoord zo laat zij rivieren overstromen bergen veranderen in modderstromen en brengt zij doodt en verderf Op Afghanistan regent het TNT in een eindeloze dorre vlakte Beursgenoteerd waarvan akte…

Daar lag hij, kermend van de pijn. Alleen in een greppel met bloed om hem heen. Hij denkt aan thuis, waar hij wil zijn. Al zijn kameraden zijn dood, gewond of slecht ter been. De eenzaamheid in gedachten treedt in. In deze modderige kuil in een ander land, ligt hij dan. Ingewanden en bloed, van zijn tenen tot zijn kin. Op school leerden ze…

Haat vergrijpt zich als een kind van God en doodt uit zijn naam maar wie één mens doodt heeft de gehele mensheid gedood de giftige slang kruipt ook waar hij gaan kan opzoek naar dezelfde intentie de dood is metgezel varen blind op onschuldige sporen naar adelaars van dood metaal die hun naam kunnen afspelen als vrije vogels van…

Ik weet niet of Hij er nog woont Hij heeft me elk jaar -rijkelijk- beloond met zon en warmte koele drankjes op 'n terras Ik wist in alles wat mijn ogen zagen mijn oren hoorden dat Hij er was Dan zijn er plots geweren knallen,bommen mitrailleurvuur Geen ontsnappen mogelijk geen weg -naar huis- terug Het lijkt kort…

ik vloog en wist dat ik zou sterven volgens allah's wil gingen wij als martelaar zijn koninkrijk beërven als helden van de dag was geboeid met onmacht tot reactie besefte snel de omvang van hun actie toen ik de tower zag al brandend na een eerste actie we rondden nog een keer in dodelijke zekerheid wist ik ineens de tweeling…

Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…

En sist verderfelijk als schuim.…

Ik stamp de bomen plat Leven en liefde verdelg ik Ik roei uit Zaai dood en verderf Als ik heb gemoord Roof en plunder ik Ik ben machtig In de bloei van mijn leven Ik ben slecht En geniet ervan Ik ben Urs Graf…

Als haat en venijn elkaar ontmoeten Creëren zij arrogantie naar hartenlust Maakt hen niet uit wanneer of bij wie Als de genegenheid maar wordt geblust Gebruikmakend van die glitter en glamour Misbruikt zij haar gekregen schoonheid Profilerend als een verderfelijke goedkope hoer…

Zaaien dood en verderf Met hun danse macabre Gevoelloos tikt Een leven voorbij Een laatste seconde Indoctrinatie Verwijt ons onze zonde Allah zij geloofd Weet de extremist Van menselijkheid beroofd De trein is niet gemist…

Zwaard van dood en verderf Tevens van roem en eer... Nu geheel verlaten, op de plek wat slagveld was Vele mensen afgeslacht, door het zwaard.. Ver van huis, mensenlevens verborgen Maar zwaard en aarde, ademen de verschrikkingen.. Voor immer…

Bij het ochtendgloren Scheen de maan nog vaag Sneden scherpe klanken Door menig ziel en maag Bij het ochtendgloren De wolken purperrood Veroorzaakten harde knallen Paniek, verderf en dood Bij het ochtendgloren Hoorde ik een vogel zingen…

In Verweg-land heerst weeral hongersnood, er sterven duizend kinderen aan aids, er woeden honderd oorlogen, en steeds zaait een orkaan verderf, een vloedgolf dood. Wel, dat interesseert ons dus geen reet, zolang uw kat maar scharrelbrokjes eet.…