Alle inzendingen over verhuist

jij huist daar niet meer waar jij goedlachs in jouw stoel zat en iedereen omringde met liefde verwelkomde jij ook mij met open armen jij vriendelijke ziel die nimmer kwaad sprak over wie dan ook jij huist daar niet meer…

woon je ver weg en als je niet verhuist blijf je wel bij me maar verlangen naar land van verre oorden met sneeuwstormen ijsberen, en pastoorpinguïns mij zal je niet meer horen over oeverloze woorden zee ademt alles en jij ademt zee.…

Een verhuisbericht in de krant Geeft weer beroering in het land Voor twee ton en nog iets meer Verhuist en zet Verhoeven in haar werkkamer neer. Zo zeg ik naar eer en geweten Er wordt weer met belastinggeld gesmeten.…

'k Zei, mannen, met verlof, wilt gij mij wel eens tonen, dewijl ge mij verhuist, waar ik omtrent ga wonen?…

er was ruimte tussen tralies een vogel in opengesperde lucht ook waren er geduldige woorden op vezelrijk papier enige betekenis was er niet er was ook niets nodig, alleen een geest die buiten zijn schedel treedt alleen adem die verhuist, een ongetemde droom meer viel er niet te zeggen…

ik wacht en sleep mijn buik tot in de dageraad en met je woning nog net niet voorbij de dood, verhuist ook de morgen voorgoed de wildernis en de verscheurde vogels van onverschilligheid dagen gaan heen en tijd is kort weet je nog, liefde en een kinderhand ik slaap niet meer weet je nog, liefde in een wieg…

Ze gaat verhuizen zegt ze Ze gaat buiten wonen Ik vind het een gek idee Ze loopt er al op vooruit met haar rode konen Ze wil een tuin met kruiden Ze heeft horen verluiden dat de lucht er zoveel schoner is Ze zegt dat het zal lonen Er is m.i.natuurlijk niets mis met verhuizen maar haar verdriet verhuist mee.…

De vraag is mag en kan ik je vergeten waarom zou ik en wanneer ik zou het niet weten Mag ik mij van jou verlossen waarom zou ik willen en wanneer de tijd zal het leren de tijd zal het oplossen Maar als ik het niet wil en jij toch langzaam naar de achtergrond van mijn gedachten verhuist Dan nogmaals de vraag mag ik jou vergeten wat…

soms, als mijn hoofd naar niemandsland verhuist, van te veel jij, of te weinig en ik je toch niet missen kan, zeg je soms dat je me kwijtraakt aan dat vreemde huis dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester als mijn lieflijke wereld vaak verhuld in mistgewaden die ik breken mag en in kamers kom net zo oud als mijn dromen.…

Haar toekomstland Roerloos staat ze daar Pas als de vioolsnaren Trillend gestreeld worden Stapt ze uit haar oude schulpje En verhuist zachtjes In haar kleedje van dromerige Nieuwe lentebloesems Ze danst in een zinderende belofte Het nieuwe tegemoet Met een warme lach Die betovering parelt Door alle nieuwe beloften Van haar ontloken…

De politiek wil dat we groeien, straks voor iedereen een huis, onze welvaart zal meer bloeien, als je stem naar hun partij verhuist. Enthousiast wordt er gestreden, maar hoe treurig was het wat ze deden.…

als ik verschijn open jij, voor even, een poort en roept mijn naam klampt mij aan zoals het enkel bij stille vriendschap hoort ik ervaar dan een gouden moment, zeldzaam van toon dat je daarna wegrent en verhuist naar jezelf daar ben ik aan gewend immers ieder leeft onder zijn eigen gewelf om je te begrijpen vertellen…

Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan De storm raast maar kent geen meelij Het is gewoon je tijd nog niet Ik respecteer je doodswens, injecteer je Met drukinkt, het verval zal snel intreden Nog even en je ziel verhuist…

datgene wat in mijn keel brandt het verlangen de liefde de hoop verslonden versplinterd vergaand verkast verhuist naar de planken naar hemelse kasten het rad draait voort en voort en voort en voorvluchtig ben ik voor het heden het verleden verhalend vertaald de taal geliefd de taal gehaat de tweestrijd mijn gespleten persoonlijkheid…

Vandaag is het de dag: “the die is cast” Het blijven eigenheimers al die Britten Ze gaan hun gang maar ´k kan er niet mee zitten Ook Boris vind ik maar een vreemde gast ”But what comes next” dat blijven wilde gissingen Stuur toch die mariniers maar snel naar Vlissingen…

mijn polderland waar duinen wassen, patatten bloeien en bieten rijpen dorpen verbannen stilte met vlas vrijt zonder buiging later gekwetst, geslagen in vezels wordt gevlochten ik speel mijn handen vrij proef jouw hand in dit zoute land waar wind verhuist tussen de dijken, klokken luiden over riet het is dit schone land dit vlakke…

De tijd verhuist vaag gloort er een herfst dartelend blad en dansende nevels ze melden zich schuchter terwijl een zomer nagloeit het lome landschap verschuift de panelen vogels volgen de zonnewarmte En de mens?…

Mijn ziel, mijn diepste wezen woont tijdelijk in mijn eenvoudig stoffelijk omhulsel. Geen leeftijd, geen jaarringen; ooit ontsprongen uit de oerbron, steeds onderweg. Waarheen en met wie? Soms met een tweelingziel. Zij ontvangt eeuwig energie en voeding. Geen storing van de kringloop. Ooit is de oerbron weer tijdelijk gastheer…

Recordlijst worden vaak Kosten noch moeite gespaard - Maar jou lukt Het zonder gedoe, Zonder de minste Moeite - onopvallende Surveillancewagen Die op gepaste afstand Achter je rijdt Stelt vast dat je Onafgebroken elf kilometer Lang ongestoord op de Linkerrijstrook van de A7 rijdt - Als je na bijna twaalf kilometer Eindelijk verhuist…

De peuter houdt het lang niet altijd droog, Zijn moeder zit met luiers nog te knoeien, Haar moederborst weet hij niet te ontgroeien, Maar wel houdt hij een voetbal tweemaal hoog. Dus tekent hij bij Barça een contact, De reden dat bij mij de broek afzakt.…

De PABO verhuist per september naar het Achterom te Dordt.…

jij verhuist van pels naar pels huis naar huis je bent niet meer dan een zuigende luis eenmaal bloedverzadigd spring jij over ongenadigd besmettend mensen met Hepatitis-C lazerus en stoned van Heroïne en Coke doet veilig vrijen bij jou niet mee ik zal als jij in de aarde verzinkt een stuk vel overblijvend met mijn naam geínkt op…

. ------------------------------------------- Voor M. die binnenkort verhuist naar een woonzorgcentrum…

Als je nou naar Nederland verhuist, dan kan ik je met zo'n voordeel-NS-ticket van het Kruidvat of zo wel bezoeken, zeg maar. Ik weet het, met zo'n kul- instelling ben ik niet echt uitnodigend, maar je zal maar als mij de kaaimannen moeten ontwijken.…

boos om wat ik net heb vernomen Om wat mij te wachten stond Ik voel de wereld wegvallen Onder mijn voeten vandaan Een beeld dat mijn wereld zo kan vergallen Dat ik niet meer met beide voeten op de grond kan staan Ik voel alle emotie nog van zojuist Terwijl ik mijn kussen stevig vasthoudt Terwijl een traan vanaf mijn wang naar mijn dekbed verhuist…

waarom ik niet even bleef staan Maar als ik jou zag raakte ik geheel van streek Vandaag heb ik toch naar jouw huis gekeken Ben er zelfs even voor je raam stil gaan staan Zag er nu een vrouw, niets bij jou vergeleken Ze keek op maar toen ben ik maar verder gegaan Ze was een stuk ouder en had zilvergrijs haar Jij was dus inmiddels vandaar verhuist…

Een hongerige lintworm van 5 meter, een echte strateeg, woonde maandenlang in de darmen van mevrouw Deegh, vorig weekend verhuisde hij gezwind naar de bijkeuken, achter een plint, en elke nacht eet hij nu de kattenbak van Molly leeg ...…

Onder 't wandelen loopt hij altijd verkeerd, En om hem vooruit te doen gaan, trekt men hem bij zijn steert; Vooral, wanneer hij naar slachters verhuist, Want aan deze heeft hij natuurlijk een puist, En als er één wat verkouen is, dan lacht hij in zijn vuist.…

triestig, zo helemaal alleen verhuist van badkamer naar een bouwvallige schuur staat een oude weegschaal te praten met een grijze muur wat als wij begrijpen konden, dan kwamen we te weten, hoe noodlottig haar verhaal mevrouw des huizes nam kordaat een jonge digitale als rivaal althans…de oude weegschaal had wat last kon juist…

stemhebbende letters die de stemloze tot elkaar brengen in je stem zetten kenners hun tent op, verhuist de tijd naar nu en onteindigt zich daar.... slingeren kwartskristallen rond, doordringen het lichaam van een sjamaan, brengen hem in extase...…