Alle inzendingen over verloren in een droom

Onze liefde was verloren In een droom Kon ik je nog maar even omarmen Als in een droom Ik heb gebeden voor geluk En hoopte dat het niet te laat zou zijn Stil als de wind Wil ik zijn in je omarming Koesterend mijn verlangen Omarmend mijn liefde voor jou Verlang ik terug naar die droom…

Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij ...opnieuw wordt geboren...…

Ik verloor mijn hart, Droom mijn dromen... die helaas nooit uitkomen... en probeer, steeds weer, ...een nieuwe start... Mijn hart is verloren, Bloedeloos en stil... Maar ik weet wat ik wil, Ik blijf wachten totdat jij, ...opnieuw wordt geboren...…

In wit winterse dromen zag ik jouw ziel vertrekken naar een onmetelijk duister met licht van lente in zicht en in bladvallende herfst verloor ik mijn dromen die niet langer zomerden in mijn somber gedicht ik had niet gedacht dat het mij zo zou treffen jouw sterven in verloren liefde een stille duisternis in mijn vergeten verleden…

in de palm van zijn hand ligt gebroken verlangen waar liefde geborgen schuilt in een traan zachtjes gesloten omklemming heel zacht alle hoop verdween verloren in een droom en liefde ontglipt gesloten handen zacht verdwijnt gebroken verlangen…

in de spiegel van het leven vind je scherven geluk barsten vol tranen stukjes verdriet een weerspiegeling van wensen de reflectie van jouw ziel elk stukje verloren breekt zachte dromen en de helderheid verdwijnt jouw toekomst vervaagt barsten overheersen dit levensbeeld…

het kind jij bent het kind uit de oorsprong de drager van de nieuwe morgen van ongekende waarde onomwonden nieuw mens beeltenis in toekomst jong en ontluikend sprongetjes makend een dansje in het landschap glimlachend volmaakt verloren in zijn dromen glimlachend in de bespiegeling van tijd in een zacht uitdijend heden…

Kom mijn liefste kom laat mij je leiden kijk niet om maar voorbij de horizon Er rest je niets dan wat verloren idealen Je dromen komen ooit wel uit Verlies geen tijd aan verbittering of teloorgegane vriendschap Diegene die naast je staat je tranen vangt zaait het nieuw gewas dat de zomer rijkelijk oogsten zal…

Ademvlakte van stilte langzaam drijvende droom langs oude bomen, vreemde steden ochtenden met vrouwen op de stoep droomvlakte van eenzaamheid klaaglied van een verloren ziel ontheemde droom van haatverwanten er danst nog een schim op schaduw jij bent het meisje dat kan dansen ieder woord dat je proeft is een maanbrief een groot verlangen…

Je bent niet de mooiste bloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging weemoedig, de zoektocht moe maar jouw ziel is als een lentetuin op het eiland van verwelken iedere zonde verwerk je in het verloren domein van dromen je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren…

soms is de nacht heel koud en hard je hoort zelfs het kraken van de sneeuw op de daken soms is de nacht heel zwoel en zacht je hoort dan de krekels dat geluid is zo hemels soms is de nacht heel vol met gedacht’ de slaap wil dan niet komen verloren zijn je dromen soms is de nacht heel goed en tracht met duizend hete kussen je verlangen…

jij je dromen langzaam terug vloeiend naar zee…

mijn zintuigen vangen geuren en geluiden uit een verloren tijd ik droom alles terug, liggend tussen bloemen in het zachte gras van parken omarm ik de bomen en luister naar het ritselend gefluister van de wind, hoop dat ik het antwoord vind in een geheimtaal van dromen die mijn hart kan verstaan...…

zonder scherven dromen om liefde te verdragen.…

Het kind glimlacht, verloren in zijn dromen. Hij draagt de zon in de hemel met zich mee. Ik nader het laatste station. ***…

Je was mijn kleine jongen, lief en zacht, jouw oogjes straalden praal en pracht Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen, jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen Tot op een zekere dag dat je mij verliet, ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen, je nog 1 enkele…

Lig je eenzaam en vergeten in de eindeloze stilte van het verloren paradijs te dromen? Ben je bezig om jezelf als een krankzinnige overal te verwonden? Heb je de lente geschrapt? Wantrouw je ieder onbekend gezicht? Zoek je troost in de meest vreemde ogen? Rijd je met 200 kilometer per uur tegen een boom?…

Verloren in de massa. Maar niemand zal gewonnen hebben. Alleen zullen twee mensen alleen zijn. En ik, maar misschien ook jij. Zullen hieraan terug denken. En het eens bezien als een verloren droom.…

In het zwartste git van de nacht raken gesproken zinnen zoek ijlend wil ik dromen ontsluiten nogmaals in een roes verdrinken Jouw ogen zet ik uit mijn hoofd vlij ze voor even naast mij neer smoor jouw blikken met mijn kussen sloop immer voortrazende hoop De angst om wéér te verliezen verdringt elke rede van denken het licht van de opkomende…

Verdoken gangen Leiden Naar Geheime kamers Treuren Om Een Verwonderd hart Gevangen dromen Breken In Rustende geheimen Tranen Door Een Wenend hart Verloren vluchten Drijven Langs Aangespoelde jaren Verscholen In Een Stervend hart…

dat is een 'Hell of a job' doch haalt d' kolder uit m'n kop ook de tranen laat ik gerust komen om verloren, diep begraven dromen denk dan aan wat de opstanding doet die schenkt het hart nieuw zacht goed!!!…

de vijfde golf, die wordt het echte werk geloof me maar, ga sparen voor een zerk hoewel, laat die maar lekker waaien ook verbrand maar liever en ga op in rook geen mens kan straks nog bloemen voor je leggen of bij je steen een droevig woordje zeggen…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Toen samen met jou. Rode lippen, gras zo groen. Zorgeloos die tijd.…

waar een kind zijn lach mijn verleden huilt in fonkelende ogen ik zoek naar de droom die ik verloor waar tranen gelaten mijn liefde brak geboren in jou hunker ik zacht naar wat is verdwenen jouw lach verbergt verloren dromen…

Wakker worden, het is al laat, open je ogen, de dag vergaat in dromen, in ’t echt, kan je iets bekomen, wat de bedoeling niet was. Wakker worden, open weer je ogen, laat tijd niet gedogen, in je droom gemist, eens sluiten ze eeuwig, vannacht sluimer ik, verloren spijt, naar de ontvreemde kans.…

dagen ik vervolg mijn stapppen zo ik word voortgestuwd zal niet meer aan het jonge gras trekken of de lucht beschilderen en laat het toneel van de verloren dromen in stilte komen…

verloren dromen vond ik eindelijk terug in 't bed van mijn lief.…

Waarin ik de wind hoor huilen om een verloren droom. Woorden die nooit de weg naar jouw hart hebben gevonden.…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…