Alle inzendingen over vliezen

Verwonderd verfilm ik mijn vliezen, vlees ik mijn brood. Pezig hierna krimp ik in strekkende armen.…

vliezen staan op springen ontsluiting is nabij het zal niet lang meer duren of breukwater komt vrij…

De tijd van dragen Is voorbij - de Rijpheid roept, De vliezen van Het voorjaar staan Op scheuren, De lente lokt…

Wat eens onontbeerlijk scheen, lost zich op als stip aan de horizon in een panorama van een aards gevoel, soms wild soms sereen,wat bij tijde snel verdween, gespiegeld in oplettendheid, gevangen in een magisch licht wat scheert over het dunne ijs van geluk en verblindt mij door wereldse beloften als de vliezen breken.…

Verborgen in 't donker Gevangen gezet Omsloten; uterus Gegroeid als kool Ontwikkeld brein Gebroken vliezen Vrij; Kuperus…

Toen de vliezen waren gebroken, Werd de partus besproken, Om problemen te vermijden. Het kindje heeft niets geleden, Het beviel met een keizersnede.…

De drie, vier allergrootste kwakers spelen om het best trompet, imponeren de talrijke groene froggies met hun ballonnen opgeblazen kaken met de sterke, parmantige slagen van hun vliezen vlezige pootjes.…

Ook wilde ze bij wijze van spreken De verloskamer alvast bespreken Voor als de vliezen zouden breken. Al werd ze die dag ook jarig Dat vond de gynaecoloog toch te voorbarig.…

Hij schept en schept de vliezen weg, bij oevergras en waterblad. Aanslag en afval aangegroeid, takken en blaadjes aangewaaid, van hier en daar en overal. Van overal uit het heelal...…

houdt ook van muziek je zet Bootsy Collins op Golflengten waarop ik zweef als een dronken love-piñata in een hangmat In plaats van me uit je kamer te meppen en mij te laten barsten in een dieprode gloed wieg je me met een glimlach mooi als mystiek Afstand is gezonder en priller, straks is het nacht waar berusting op straat zwerft en gulden vliezen…

‘t Was in de nacht van Valentijn dat de vliezen braken jouw komst ons deed ontwaken. We hadden je zo vroeg nog niet verwacht, reden in de stilte beschenen door de maan naar waar je ‘t levenslicht aanschouwen zou. Pas aan het einde van die lange dag, de moed bijna verloren werd jij, mijn Valentijn intens gewenst geboren.…

wat heb je verloren als je niks hebt om te verliezen je hebt de kans gehad om te scoren maar voor het doel stond je af en toe als bevroren toch doorbrak je de vliezen dat alleen al is niet niks en ben je uit de as herboren zoals die mythische vogel Phoenix kom na deze nederlaag tot zinnen want door het zo meedoen heb je alleen maar…

Nog voorbij sint-valentijn schuurden schopjes tegen dood aan in haar zij tot de vloed kwam en het beukte tot de branding tot het eenmaal vrij van vliezen vlamde tot het tweemaal adem blies en wij zijn trouw beamen konden.…

Hoe jankte niet de kast, alsof haar vliezen braken toen ze gingen. Wie schept, baart sterven. Ik knipte navelstrengen door, ik leerde zonder zakdoek wuiven. ------------------------------- uit: 'Vergeten licht', 2001.…

Lust, bewondering en medeleven Delen hun milde aard Een gegeven genoegen Door de kerk vervloekt Verpest door schande en schuld Zo gaat Eros meer blikken vangen Dan een zwerm engelen of een heilige stoet Hoe hoger zij de schaamlap optrekken Hoe hoger reikhalst men Buitensporig gehecht aan de vliezen van het hart Sluipt meligheid de verzen…

Hier zijn de duigen van een leven, aangetast door vuil en kou; een roes van bloed en spieren, vliezen die als schalen hersens droegen en hun idealen, zijn verdwenen in de grond. Tuig waarin de tocht een liedje fluit; koets van been onder de zoden vastgereden, ooit geledigd en vernietigd door de nacht; ribben klemmen als een deur.…

waarom warrelt wind in niet aflatend tijdverdrijf gedurig rond haar lijf is ’t de winter die verzint ijskoud door te breken en het broze lentelied te doden tussen ’t riet de vliezen te verbleken van ogen die klaarden wanneer het zacht gezang ‘t kleine kind bedaarde dat heistert in haar hoofd zo koud, zo bang, zo bang dat winter mei…

De vrouw was bijna uitgerekend Ze ging bevallen binnenkort Maar ze moest mee met het transport Een schrijver heeft het opgetekend De trein stond stil, de deur ging open Ze struikelde naar het perron Daar was het dat de drang begon Haar vliezen braken bij het lopen En toen zij eenmaal zonder kleren Op douchen wachtend niet meer kon Toen…

hij rijpte uit haar schoot het lijfje rood ontdaan van alle vliezen moest hij voor eigen leven kiezen omdat de arts de navelstreng afsloot zijn eerste schreeuw ontplooide ook de longen, voltooide wat in aanleg was begonnen geluid verbrak de stilte en werd gesust door moeders huid kleine vingers op haar borsten, nu al voelend…

Hij droomt van maagden die zijn vliezen breken.…

misschien wie weet thuis nog meegedragen nooit gelezen hoewel ze zeggen eenzaam stoot af en gooit ze weg vanwege personen en adressen die er nog wel zijn zijn hoofd kent hun bressen misschien zelfs knopen van moeders in zijn oren hij wil ze kwijt ofschoon hij ze liefst gewoon zou verliezen al die contacten uit de tijd nog op zijn vliezen…

Pak me beet en verscheur de vliezen van mijn baar maak me kind en schreeuw de eerste adem die ik leef.…

Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot. Jij was het meisje, lief en wonderschoon; je bent de vrouw, zacht en goed, de moeder en de minnares. Wij in voor- en tegenspoed voor het aangezicht van God.…

een slang met arendsklauwen komt uit de tuin gekropen vette klissen in zijn nek ik hang te hijgen in de touwen een gevorkte tong kietelt mijn hielen vleermuisvleugels vouwen open als een waaier van vliezen ik sta maar wat te stuntelen wil met fladderende armen weglopen net binnen jouw bereik vind je het wijwatervat druppels sissen…

De smerige vlekken deren niemand soms is het wel een beetje kleurloos maar het dikke bruin gespannen touw dat vreemd gedraaid, oerkracht verbergt slijpt de messen voor het avondmaal haar luidruchtig zuchten begeleidt nieuwe adem en breekt stevige vliezen in nachtelijke uren waar terug naar de natuur door flikkerende kaarsen verlicht…

Even snel als zij verschenen dalen duizend druppels neer en het zog achter de vliezen sluit zich ondertussen weer. ...Onverstoorbaar staat de reiger... Alle drie kiezen dit uur ongenaakbaar daar verpozing: tableau vivant in clair-obscur.…

Geuren bijten zich vast in vliezen en in klieren, ziektekieman die blijven, om af en toe onverhoeds. Er was het hoofd, ook nog was er lichaam. ----------------------------------------- uit: 'Jou willen is je missen', 2008.…

lichaam wees lief voor mij wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven wuif naar mij met armen vol schaterende bloemen zodat ik je zonder schroom een bondgenoot kan noemen bolster mijn stoutste dromen in vliezen van handgeschept papier zodat ze spelevaren tot in de bomen als ik de zonnewende vier en haal eindelijk eens de ploeg door…

Het bevrijden uit de vliezen, van karton en knellend plastic. Dan pas mag het eerste boek, het levenslicht aanschouwen. Maar is het boekje wel gezond? Is het leeslint wel rood, zoals bindend werd afgesproken? Is het schutblad wel oranjegeel, zoals stellig werd beloofd? Gelukkig ging alles goed. Zucht! 'ZIE!…

verwoorden sereen, waardoor de stilte zwijgt en de hemelboog eerbiedig nijgt diep getroffen door de akkoorden de melodie lokt zwaar van eufonie het sluim’ren dat in kern ontstaat wachtend tot ‘t ritme zacht beroert en pulserend naar bezieling voert waardoor de kiem ontluikt uit ‘t zaad gehoor gevend aan natuurlijke drang barsten schalen, vliezen…