Alle inzendingen over voer

Stapelgek ben ik, ik geef het toe, Heb al mijn toekomstdromen in drank En middelen op zien gaan, Mijn theater heb ik coute que coute In de benen willen houden, het geld Dat ik van jou zou lenen heb ik Allang uitgegeven, politie en deurwaarder Staan voor de deur Het maakt me allemaal niet meer uit Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

jongen in het nest vogels doen hun best geven voer en vette mest…

tussen Luik, Maastricht en Aken langs de boorden van de Voer rijgen dorpjes zich als schakels tot een mooi idyllisch snoer Romaans meerbogige bruggen dwarsen ’t brede dal kerkhoog over groene mergelruggen fladdert vrij een dagpauwoog wijl het ondergrondse krijt zich latent tot grotten karstte hoort men hoe stilte en tijd hier uit al…

Er waren koeien in glooiende weiden, bloemenweelde en maretakken. Er was regen, wind en zon en zelfs een donderslag. Kortom, een heerlijke dag en nog een, nog een, waarin wij stapten, amper besef van tijd, wel van eeuwigheid. Geluk kon niet op. Maar stilte overheerste, vol van branieachtige energie en nabijheid zonder woorden. Alsof…

Het jong blijft wachten met alleen maar voer in zijn gedachten! Het vraagt steeds meer en meer. Hij spert zijn snavel wijd open en blijft maar hopen.... Wat een liefde voor zo'n kleine! Ze denkt geheel niet: "Dat is het mijne! Moederliefde! Daar komt het op neer.…

Ja het wordt weer tijd om te voeren ik heb wat pinda's opgehangen vanmorgen stond ik naar buiten te kijken en een roodborstje bedankte mij andere vogels kijken vol verlangen om ook eens aan de streng te hangen maar van het dominante kleintje mogen zij er helaas niet bij zij gaan op zoek, vliegen af en aan en zien dan het vogelhuisje staan…

Scheefhangend de oude treurende wilg overhangend zijn kale takken de ijssloot. Zachtjes bewegen de slierende vruchtdragers in de frisse winterwind als stijve dikke haren. Eronder glibberglijden de eenden naar het door kinderwanten in het wak gegooide in hapklare blokjes gesneden brood. Het ijsgat, opengehouden door de bewegingen van ganzen,…

met het voeren van de vogels helpt ze zich de winter door…

Een debat over Marokkanen voer je niet 's nachts een debat over Marokkanen voer je overdag een debat over Marokkanen voer je met name met Marokkanen maar of de PVV "De Partij Voor Verdeeldheid" dat ook echt wil is op z'n zachtst uitgedrukt twijfelachtig! Partijleider Wilders noch zijn buitenkant noch zijn binnenkant matcht!…

Jij zweemt op klassiek ik kick meer op rock, Jij bouwt op zekerheid ik doe vaak gewoon 'n gok, Jij valt alleen op blond ik ga voor de ondergrond, Jij bent vreselijk sportief ik ben happy inactief. Raar dat we er samen nog altijd voor gaan? Het klopt gewoon, tegenpolen trekken aan!…

Hoewel er meer gerookt wordt en geblowd Door jongeren, hier geldend als "van ginder" Trekt alcohol hen weer beduidend minder Dan menig "van hier komend" soortgenoot Wie van de twee partijen is verdoolder? The truth is in the eye of the beholder...…

Toen Oma bijna doodging werd ze vogelklein en vederlicht. Eten kon ze niet meer zien: ze lachte blij met verre ogen en haar grote kunstgebit. Regeltantes schikten alles. Kraaien krasten in ons hoofd en de dood werd weggegeten met kalkoen. Het was december, tenslotte. ------------------------------------ uit: 'Postkantoor'.…

Ooit was het vinden van één coelacanth Een reden voor verrukte nieuwsberichten Waarover Gerrit Achterberg weer dichtte Dat vers werd een klassieker naderhand Wie nu voor vijftig verzen rond ziet drijven Kan van verwondering aan 't wenen blíjven…

Mijn dochter loopt elke zondagmorgen aan mijn hand, nog onwetend, vol ijver naar het bankje geplaatst naast de vijver. Daar wil ze dan voor eendjes gaan zorgen. Met ‘begin-van-de-week-broodresten’ wil ze eendjes iets uit haar hand geven. Alle kleuren hebben haar meeleven. Niets kan haar goede humeur verpesten. Elke week ziet ze teleurgesteld…

Voordat soldaten worden uitgezonden Wordt eerst een aantal vragen afgevuurd Vervolgens worden ze pas weggestuurd Wanneer hun geest in orde is bevonden Maar geen rekruut die een voldoende scoort Want wie naar Uruzgan wil is gestoord…

Kwaak zegt het eendje en plonst in de diepe sloot lekker brood vandaag.…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

Dichte, onheilspellende duisternis omringt een oude oosterse olielamp. Daaruit kruipt, traag hortend, een bange damp, waaronder zwak schijnsel gevangen is. De vlam, nietig als een dorre gele lis, siddert in ademnood, voert verbeten kamp, wil drinken, zuigt moeizaam met hevig gestamp. Maar _ aan lavende vloeistof nijpend gemis... Storm en…

doden te wekken en het schijn van opportunisme dooft in de genitaliën van geliefden, zonder elkaar is het koud maar eens wordt het heden en dooft de lust bij het grijzer worden van het haar het getij entert het gezag en spiegelt zich in het gelaat van de eenzamen – welke we tenslotte allen zijn – ontsnappen is geen raadgever maar is het voer…

de fleur van woorden raakt diep van binnen de vurigheid van mijn betoog verblindt jouw zicht langzaam voer ik je mee naar onontheemde gebieden waar nimmer 'n voet de bodem heeft gekust daar laven we ons aan de schoonheid van hemellichamen die uiteindelijk kleur bekennen…

Zo’n avondjurk met een fantastisch lange rok, een blote rug, bijna bloot bovenstuk, dat draag je bijna nooit. Duur was die bovendien en koud ook wel een beetje. Zo’n mustang sport model met open dak, een zwoele zomeravond met even stoppen op een open plek onder de volle maan en wat er dan op volgt, wanneer je zo alleen bent, zo saampjes…

in onze bootjes hebben wij als piraat of als ontdekkingsreiziger de wereldzeeën bevaren overal waar we kwamen veroverden en ontdekten we vele schatten verre landen weerstonden vele gevaren onze schepen waren klein kwetsbaar met vast zeil afhankelijk van de wind en de soms te woelige baren als je pech had sloeg hij om met zeil en al…

1 Als herten in de verte dorstend naar land Burlen de schepen 's nachts en wekken mijn vriendin. Wij zijn ook nog maar pas naar hier gekomen Om nieuw leven. Oude liefde wou dat zo. 's Ochtends tilt het noorderlicht de slaapvertrekken Uit hun voegen, hemelt ons hier langzaam op In een machtig geheel, een helende verblinding. Daar…

ik zie de mezen aan de bollen hangen dan de een dan de ander en enkelen blijven geduldig aan de kant wachten vol verlangen zij zijn de laatsten in de pikorde en houden het bij wensen en hoopvolle gedachten want zij weten we zullen nooit de eersten worden en kunnen slechts wachten op onze kansen ach in wezen zijn het net mensen die mezen…

gespleten tong leven ze op onze huid Wij geile ratjes in de ogen van de gillende meute die in de dierentuin rammelt aan de hekken, de kooien waarin we gevangen zitten De gorilla's die wegen banen de hyena die zegt te helpen de pauw die ons kapsel doet de draak voor ons imago en het gesis van de tourmanager Trap niet op hun staarten en voer…

We voeren rellen En schreeuwen virtueel ons moord en brand Beschaafd zijn wij, na lange evolutie Wij voeren digitale revolutie…

Gebroken harten, Het water aan de lippen, Voer voor de vissen.…

Onderling geen strijd meer voeren, meebewegen -- met de stroom, de vloed.…

Ik drink haar lippen als honingzoete wijn en voer mijzelf dronken…