Alle inzendingen over vrije gedichten

Als ik op papier vrij – dicht Bij jou ben zijn wij vliegende Vlinder vleugels samen In staat tot vogels Zijn wij - vrij…

Als ik op papier Vrij dicht Bij jou ben Zijn wij samen Vliegende vlinder Vleugels In staat tot vogels Zijn wij vrij…

ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik raar ben als ik dat ga zeggen heeft niemand respect voor mij als ik dat ga zeggen wordt niemand blij ik mag niemand zeggen dat ik anders ben ik mag niemand zeggen dat ik homo ben en nu ze het weten was ik bijna dood en nu ze het weten weegt mijn buik niet meer…

Dag onze lieve hond, Het moment is aangebroken dat we je moeten laten gaan maar wat hadden wij een geluk dat jij in ons leven bestond. Daarom verschijnt er nu door het einde, van verdriet een traan. Het leven hoort niet te bestaan uit alleen maar pijn. Als dit er alleen nog maar is om te overleven kan al dat lijden, natuurlijk niet de bedoeling…

Als dat komt door dit gedicht dan sla ik mezelf nu voor mijn kop. Ik heb er hoe dan ook mijn uiterste best op gedaan, en ik hoop dat Nadine dit dan ook goed genoeg vindt... Ik verwacht ook niet dat ze er applaudisserend voor gaat staan, want dit gedicht is niet te vergelijken met een wedstrijd die ze wint.…

Ineen verstrengeld ingeslapen na een hete strubbeling vol passie is het ontwaken wat eenzaam met de ruggen naar elkaar de vrije ruimte zoekend voor jullie armen en benen in een verstrekkend gebaar Om dan bij het eerste licht door de kieren van de gordijnen weer in elkaar te kruipen en wie weet het opnieuw te doen - ja, dat is leven…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi --------------------------------- uit: 'Kiskassend gedicht', 1996.…

bij gevoelig lezen van echt gedicht is het alsof ik omhoog wordt gelicht weet je ik zie me dan als kolibri geheel vrij nog steeds niet afgericht…

Klein en wit, Een lief gedicht. Zo zacht en zoet, Een lieve snoet. Zo blij en vrij, Een beestje dat vrede zoekt. Verzameld en bedreigd, Een wit beestje dat wordt bevrijd.…

Het is een vast gegeven en ook al vaak beschreven: er is geen weg naar wat eens was, dat is vergaan verleden. Al wil je nog zo graag het goed van toen weer eens beleven, er is een muur van tijd die scheidt en niets meer terug wil geven. Maar geluk van toen naar wens opnieuw doorleven, wat is daarop tegen, dat heeft toch zeker zin?…

vermoeid van het rijmen schreef hij maar wat op een beetje dwars zoals dat hoort wanneer je kwaad bent op jezelf omdat je inspiratie mist woorden zonder betekenis zinnen zonder enige zin een vogelvrij gedicht eigenlijk…

de meeste van mijn gedichten schrijf ik louter voor mezelf voor eigen gebruik mits in de juiste dosering zal het me goed doen natuurlijk staat het ieder vrij mijn gedichten tot zich te nemen zie het als allemansrecht niets moet maar alles mag laten we afspreken dat wanneer mijn versjes je zoveel doen dat je er zienderogen van opknapt…

Heer Dofferhoff, graag moge ik u wijzen op een der voorwaarden van een gedicht: het hoeft immers niet altijd - zulks dient u toch te weten - te stroken met het weer, het weerlicht, waar het licht lang niet zo licht schijnt in de schoot der waanzin c.q. waarheid, i.e.…

Twee mensen, bij elkaar maar nooit samen Als duo met z'n drieën, als vijfde wiel aan die wagen van tijd Eerder eens zag ik jou naakt maar gelijk een wals Wist jij van liefde Die echt nooit heeft bestaan? Voor het leven als partners door geverfde deur die danig gesloten, open staat Daar jij in al jouw onschuld als vogel de balts…

. ------------------------------------- uit: 'Gedichten 1948-1993'.…

---------------------------------------- uit: Eerste Gedichten (1846-1851)…

Dan wappert fier en vrij de wind: er is geen vlag die hem nog bindt. ------------------------------------ uit: 'Velerhande gedichten', 1997.…

Als ik 's avonds voor de nachten in het donker kijk, komen gedichten in mijn gedachten. En kan niet wachten moet ze schrijven Dat ze in mijn gedachten blijven. De stilte geeft zo'n rust in mij. Dan voel ik me vrij van zorgen..... voor de dag van morgen.…

Spotprent maar ook gedichten boeken en films het vrije woord Waar- om zo opgefokt driftig terwijl jullie weten dat tegendeel waar is? Terreur veroorzaakt geloofsleed....…

Derk Bolt is vrij maar toch blijft er iets steken: Al vijf jaar is een Groninger ontvoerd, En met hem gaat het minstens zo beroerd, Vandaar dat ik een lans voor hem wil breken. Het doel van dit gedicht is – in het kort - Dat Ewold Horn ook niet vergeten wordt.…

Hurk naast een stronk , ik hunker naar woordenwolken, vrijen met gedachten. Zonder slapen maakt de pen de streken korter, waakt bij gedichten. Rimpels lopen op gezichten van de winden, fronst als het regent. Verkoeling vragen aan tranen van de nevels, lotus troost ze.…

Als ik schrijf voelt het als vrijen omhels het gedicht, streel en kus mijn woorden. Laat klanken van liefde klinken mooie akkoorden, tranen vloeien door emotie. Dichten is voor mij als beminnen een tedere omhelzing in warm voelend schrijven.…

getwijfeld dit gedicht te schrijven omdat woorden soms verwoestend zijn tóch besloten woord te houden bleef ik vrij van veel chagrijn doch wat ik zoek zijn warme zinnen die iets zeggen over jou en mij verleiden weer te geven hoeveel ik werkelijk van je hou…

weleer is waar de passie naar de vrijheid lonkt die onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoek ik een gedicht dat zwicht als voorwaar er niet toe doet is sámen sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij…

integendeel, voel je dan een super-vrije gezonde vrouw of man!…

Hoe diep ligt het zielenmeer verscholen met zijn gevoelens als opstandige golven, aangedreven door huilende wind: roedel wolven en waarop boten draaiend ronddolen. Hoe troebel het levenswater, zonder einder, zonder lichtbaken. gevoelens waaraan men niet kan raken noch bewaken: enkel rusteloos geklater. Net nu verliezen gladiolen hun frisheid…

Als Jezus Christus, de zoon van God een dochter was geweest, een meisje, een vrouw met ongetwijfeld de naam Maria Christina dan had het geen verschil gemaakt het levenslijden was even groot geweest ook Zij als een zeer geemancipeerd wezen/persoon wellicht had Zij eerder haar moeder aangeroepen op het moment van haar doodsstrijd een zeer onmenselijke…

de mooiste maand voor mij blijft altijd mei en ‘Mei’ van Gorter immer hét gedicht want lang voorheen mijn ‘mij’ voorgoed gezwicht om dichter’s kunst die verder reikt dan ‘mij’ dus ondanks alles maakt de mei mij blij want Oekraïne, heus!, wordt ooit weer vrij…

gesluierd is mijn taal verstrikt in woordgewaden worstel ik totdat ik bijna stik in- ademend verplichte stof mijn ogen zijn niet neergeslagen als ik breek tradities loos in schrift van warm naar koud het boeit mij niet of u van mij of mijn gedichten houdt vrij wil ik zijn en naakt in stromingen van ongedwongen stijl…

zij fladderen om me heen pril van de lente maar ik kan ze niet vangen in vorm en kleur is ieder uniek dus achter elkaar lopen ze niet ik puzzel niet meer heb ze vrij laten gaan ze dartelen achter me aan vliegen tot een wolkje bijeen als de eerste rust in het licht vloeien zij samen tot dit gedicht…