Vrij onmachtig gedicht

Het is een vast gegeven
en ook al vaak beschreven:
er is geen weg naar wat eens was,
dat is vergaan verleden.

Al wil je nog zo graag
het goed van toen weer eens beleven,
er is een muur van tijd die scheidt
en niets meer terug wil geven.

Maar geluk van toen
naar wens opnieuw doorleven,
wat is daarop tegen,
dat heeft toch zeker zin?

Kaart het aan, breng het in gebeden.
Misschien denkt ooit een luisterend oor,
ach, waarom ook zo benepen,
ik gun hun dat herhaald geluk.

Pin mij er echter niet op vast,
ik beklim als aanzet slechts de eerste treden.
De rest ligt in geschonken dromen
- die dan wel eerst moeten komen,
en daarin nogmaals lachen, huilen: leven.

leven geluk dromen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 88