Alle inzendingen over warmte & kou

/kou in onverwarmde ruimtes Het wijze dak is regendicht de keldervloer van zware klei tussen die twee roert zich het leven en in die adem leven wij…

Ik kan in mijn leven geen keuze maken ik kan niet met en ook niet zonder jou ik ga deze gevoelsstrijd nu staken dan maar leven met warmte en kou...…

Echter eenmaal buiten is het kouder dan koud, echt gemeen, het dringt je door al je lagen kleding heen, Niet al te lang stilstaan, niet talmen onderweg, snel de brievenbus, voor je het weet, ben ik onderweg, naar huis, alwaar de kachel brandt niets me meer herinnert aan, de immense kou buiten!…

Lange wandelingen, alleen met jou, zonder strubbelingen, warmte of kou. Lange autoritten, samen met jou, zonder vitten, warmte en kou. Lange nachten, alleen en samen met jou, zonder of met slapen, alleen warmte geen kou. De rest van ons leven, met alleen warmte, soms strubbelingen, gaan we gewoon, SAMEN BELEVEN?!…

hoe de kou me bij de lurven grijpt tot op het bot onderkoelt mij ondubbelzinnig naar warmte -jouw warmte verlangen doet…

de herder warmt zich wollig tussen zijn schapen als dekbed tegen kou…

Snijdende pijn van de kou.. Kleumende vingertoppen.. Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…

De kou die van buiten straalt wordt verwarmd door het hart, de kou die binnen huisd leeft misschien met veel smart. Duidelijker kan ik het niet maken en beschrijven ook al niet. Maar als dit je kan raken ben jij degene die de inhoud van dit gedichtje ziet.…

die een lente nodig heeft om eindelijk te ontwaken in nieuwe kleur het ijs te kraken dat zich rondom het hart gevroren heeft zo naar de zomer die in warmte het beste geeft…

weer warmt wereld op wij moeten koelen veel meer dan de schepper ooit bedoelde…

kou kust de bomen alvast voor het gewen aan sneeuw en wind verlangend naar de warmte zal de winter een deken leggen op koude verkleumde struikgewassen…

Stilte die niets vraagt of bedwingt dat niet kan dwalen in eenzaamheid of gevonden geluk van een man die zijn koude herinneringen aan de vroege dood van zijn laatste liefde vergeten wil, zolang de warmte van zijn gedroomde nacht hem slechts de wens om weer te ontwaken als een vertrouwde doodgraver ontneemt.…

Bij warme huis'lijke gezelligheid van een plechtig of knus ervaren kerstfeest wacht de vage toekomst, die men mint én vreest, als nevel door vragende schemer verspreid. De koude duisternis voert een stille strijd, hangt over het woonoord van een bosgeest. Schuilt onder zwarte dennen een schimmig beest, dat mensen aanspreekt, naar het moeras…

Droog water, koele wol, wit roet, gehakte veren, Wees welkom boven op mijn beste hoed en kleren, Ik zie niet hoe men u met reden haten zou, Die ons van boven brengt de warmte met de kou.…

Als het buiten zo sombert de dag wil maar niet lichten regendruppels als tranen hangend gestreept naar beneden glijden je zo van binnen sombert pak dan lucifers pak kaarsen steek ze aan ruik de verbranding zie de vlammen als een kampvuur een open haard een allesbrander oplichtend verwarmend om slaperig van te worden dan op bed of…

Stel je vragen erbij, wik mijn woorden. Ze zijn niet adequaat, kruimels, zandkorrels slechts van wat wil worden gezegd. En neem het tussenrijk mee, het wit waarin ze zijn gevangen, want geen verhaal kan bestaan als niet met zicht en gehoor een hart de dingen verbindt. Laat mij ook toe tot jouw stilten, lief, laat mij daar scheppend…

Eindelijk thuis, wordt ik goed verzorgd, een kop koffie is m’n deel al lijkt ‘t weinig, ‘t zegt heel erg veel de rit is vergeten, de kou eveneens, ik zit prinses-heerlijk in de warme zon te genieten van de koffie, op ‘t balkon!…

Hoe meer kou en duister in de nacht Hoe meer warmte en licht de zon brengt de volgende dag…

Vier seizoenen lang stuur ik in kou en warmte weer een jaar vooruit.…

Wakker word ik van de kou Al zittend voor de kachel Die haar warmte geeft Verbaast kijk ik op Ik stook het hier kapot Maar de kou slokt me op De kou komt in me op Die arme kachel kan mij niet verwarmen Met zijn 1000 calorieën Ik ga maar naar bed Daar kan ik me warmen Dag kachel ik zie je morgen…

Buiten is het somber, koud en heel kil, Terwijl ik eigenlijk alleen maar warmte wil Kleine tranen vallen langzaam uit de lucht, Het is of de vrolijkheid en de warmte vlucht. De kou en somberheid omarmen ons als een kleed, Alsof het niets meer van de warmte weet.…

Ik keek er nog eens rond, er was niets te vinden geen warmte, geen kou maar ik miste de sfeer. Ik was in je huis vandaag Ik miste je warmte. Mijn liefste, wat mis ik jou!…

Armen vol warmte verdrijven de kou, ik tintel in jou, jij proeft mij geluk is wij…

Geboren in de kou Geboren in oorlog Of Geboren in warmte Geboren in vrede Opgegroeid in armoede Opgegroeid op straat Of Opgegroeid in rijkdom Opgegroeid op school Overleden/weggegooid Overleden in de natuur Of Overleden/gecremeerd Overleden in stijl Kou of warmte Oorlog of vrede Armoede of rijkdom Op straat of op school Weggegooid…

Zoekend naar warmte bij huis en bij haard. Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier.…

In een oogwenk, is de wereld anders in een handomdraai gewijzigd van licht-wit naar zomers licht van kou naar warmte: Wie daar niet voor zwicht?…

Strelingen die mij raakten op mijn gezicht ogen die zoveel vroegen warmte die straalde in al mijn vertrouwen vertrok ik overmoedig in de kou. Loslaten is een kunst ook het beste soms nu voel ik slechts de warmte het bloed dat stroomt nachten die dromen maar wat ik mis de strelingen die mij raken.…

ik hou van jou met warmte en trouw zomerse hitte en winterse kou zalig beminnen tussen langs zingen over en door drijvende zinnen nu jij…

Neen, zeg maar niets meer probeer aanwezig te zijn in de warmte die je deelt ondanks de regen en de kou Gebakken als porselein om hoge temperaturen het breken te verdragen hardvochtig te zijn…

heb aan warmte flink ingeleverd de kou zit op het bot winter gaf soelaas maar het eigen kacheltje bleek geen open haard nog zijn mijn lach en handen niet bevroren maar wat in warmte is geboren kan mij niet meer bekoren ijskoud schreeuw ik om de zon alleen daarvoor draai ik mij nog eenmaal om…