Alle inzendingen over wonderschoon

Wonderschoon mooi kind zo onnozel, zo lief zo blij, zo tevreden een echte hartendief Wonderschoon mooi kind zo vrolijk van aard al zo innemend en ondernemend voor mij zoveel waard Wonderschoon mooi kind met je glanzende ogen zo blauw als de zee het is bijna niet te geloven Wonderschoon mooi kind je hoort er bij voor nu en altijd…

De schoonheid voorbij, ik volg je in de stilte, woorden breken af, mijn hart blijft zonder antwoord, en jij ....gaat altijd voorbij!…

Bewondering(tanka) voor de nachtegaal... die elk jaar opnieuw, de weg naar mijn tuintje vindt om mijn glimlach te vangen in ruil voor zijn prachtig lied!…

Oh, wonderschone liefde je hebt me in jouw greep Oh, wonderlijke liefde, ik wou dat 'k je begreep...…

vogels zingen voorbij mei Pinksteren komt naderbij het vreugdevolle feest van de uitstorting van de Heilige Geest voor al Uw kinderen o liefdevolle Mensen Zoon wij gedenken Uw belofte van de Trooster die in ‘t harte woon geheeld en rein ons zelf weer kunnen zijn dank o Vader Zoon en Heilige Geest voor dit wonderschone…

anders kan Dat we hierin leven En dat verandering ten goede Een utopie is Dat ons systeem Vuiligheid maakt En dat de wonderschone Meest integere En meest romantische Hierin uiteindelijk afhaakt…

geen spoor van wolf heel uw schaapskleed wonderschoon met peroxide…

ook voorbij de grens zal het landschap lieflijk, weids en wonderschoon zijn…

Oh wonderschoon woud, begroet de ochtendstralen hul jezelf in goud...…

In de nevel van mijn schrijven zweven woorden wonderschoon, maar ik kan ze niet beklijven, want ik mis de ondertoon.…

haar handen grijpen in elkaar van pijn zij is niet gewoon zij is wonderschoon zij heeft mij geraakt en mij volkomen mismaakt met haar handen van fluweel…

De ouderwetse wielerheroïek Lijkt in de Tour de France weer terug te keren: Veel demarreren, keihard duelleren En weinig rekenwerk of ploegtactiek Maar komt de Tour ooit nog tot een ontstijging Aan permanente, onderhuidse dreiging?…

in het zonlicht ben je zo mooi zo wonderschoon en zo vol pracht voor mij meer dan schitterend.…

daar de wind vrij spel heeft kust kwik zachtjes het vriespunt de avond legt zich neer na volledige overgave aan de ondergaande zon in het holst van de nacht ontstaan wonderschone waaiers worden bloemen geboren die nimmer zullen geuren beperkte houdbaarheid doet niets af aan hun fonkelende pracht die schittert in het ochtendlicht totdat…

Jarenlang had ze Zich er uitsluitend Op gericht - had ze vele Trainingsuren gemaakt En veel extra arbeid verricht Tot deze zondag, toen Vielen alle stukjes in elkaar En schaatste ze op Beethoven c-dur Haar allermooiste kür…

Je zachte, wonderschone zelf.…

een helder witte wereld puur en wonderschoon aan onze voeten en rondom ons blinkt niet geëvenaard door één optisch witmiddel…

Die zomeravond was er een mozaiek van koperrode luchten, zulk een wonderschone kleurenpracht, dat zelfs God even zuchtte en wat langer wachtte met de nacht.…

Ach, mijn lieve, wonderschone vlinder, je sterke vleugels strelen de ijskristallen op de donkere, overmoedige elzenproppen, je bent niet alleen, geelzwarte mezen roepen vanuit elk hoekje in de tuin de lente aan, brutaal negeren ze het hoge miauwen van een jonge buizerd, ach, mijn lieve, wonderschone, vlinder, de herfst kleurde boom en blad…

dicht in drift haar ogen lichten als de bliksem gewoon toch nog zo wonderschoon in haar elementen de natuur de geest de materie het vuur is het wonder of schoon gewoon?…

Zwanger...zwanger is de lucht van sneeuw Mooie witte vlokken dwarrelen omlaag Zij kleuren de straten en weides, wonderschoon! Een Kerstprent is geboren…

Als een prima ballerina danst de lentefee in perfecte harmonie met ingetogenheid haar symfonie en verleidt ons met haar schoonheid gekleed in weelderig groen en bloemenpracht in dit wonderschone seizoen…

De aarde trilt en zeeën beven - hoe wonderschoon is de natuur. Een vloedgolf overspoelt het leven - hoe heilzaam is het godsbestuur. Dominees, imams en prelaten hebben weer heel wat goed te praten.…

rotsvast staat daar die gelouterde kerk van eeuwen onheil en teistering verlost door de hoge smalle ramen van de basiliek valt zo teder het lentelicht naar binnen ziet de een de ander als mensen zich aan die lange tafel buigen naar elkaar? wat wisselen ze uit is het veelspraak samenspraak een monoloog misschien? in de kapel van…

medemens door je heen dan stroomt er een traan die je rustig kan laten gaan de mens staat niet graag alleen in het leven de mens wilt altijd wel liefde geven Een mens soms zo teer toch wonderschoon…

is, uit te spreken, helaas, helaas, nooit zal ik jou, wonderschone vlinder, kunnen vertellen, wat jouw mooie vleugels doen met mij, eeuwig dolend, vol verlangen…

die engelen koren zingen in het wonderschone licht dat ons niet verlaten doch liefde voelen doet…

hoe wonderschoon is de lentetijd!…

Jouw handen op m'n huid die mij zachtjes strelen en als een piano bespelen teder, dan weer luid met hoge en lage toon dan besef ik het was slechts een droom een droom maar wel wonderschoon…

Wonderschoon landschap raast voorbij. Ik wend me af, alleen nog oog voor jou. Ik leef in een tunnelvisie. Uren kan ik lopen naar het licht aan het einde van de tunnel. Ik schrik wakker. Verward kijk ik je aan, dagdromen…