2908 resultaten.
Strijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 vechtend tegen dat
wat kanker heet
is er een keuze om
er voor te gaan
of het te laten
dag in dag uit
het eenzame gevecht
nu zijn dagen
overtrokken met lakens
voor even de zin verloren
hopend op
een windstille dag…
Strijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 Ik heb met woorden gevochten
als was het met de degen
kom ik nu gedichten tegen
sla ik het boek even open
dom van mij om toch te gaan lezen
ik weet hoe het gaan zal
ik struikel al over het eerste woord
poëzie lezen is soms als schermen
poëzie schrijven daarentegen
is als dansen op je eigen bal.…
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.547 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Strijd
gedicht
4.0 met 11 stemmen 9.690 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Strijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 Hier gaan we weer
nat getergde voeten neerzettend
na een hete nachtelijke strijd
waarin de naderende wakkere ochtenduren
dromen doen bezwijken
en bij het opentrekken van gordijnen
elke binnenshuiselijke illusie
voor de wereld wijkt.
Het moment waarin nachtelijke wegen verdwalen in dagverhalen ...…
Strijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 63 De strijd is gestreden
Moe en voldaan
Alles gegeven
Nu laten gaan
Het vele zwijgen
Het mocht nooit ontstijgen
In het menselijk bestaan
Begaan
In een wereld van emotie
Die nooit losliet
Innerlijk bleef het bestaan
Hortend en stotend liet hij het gaan
De rust werd gevonden
Tijdens het doorgronden
Waar liefde het pad vond
En hij wist…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.665 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Een bevrijdende strijd
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.440 begaan
Zijn verlangen naar het leven en de dood
kon niet meer samengaan
Hij had niets meer verwacht
Hij uitte geen klacht
Nooit zag men een traan
Hij droeg een te zware ballast
die hij alleen torsen moest
Zijn leven had hem verrast
Hij leefde verder
op zijn laatste reserve
en bleef maar eindeloos rondzwerven
Hij heeft een bittere strijd…
Binnenvuren
gedicht
2.0 met 266 stemmen 158.982 Dit is het wat de schemering mij bracht
verbijstering om de dag, haar korte duren
het willen overdoen van verloren uren
het willen tegenhouden van de nacht
een laatste vogel zingt, en in zijn droeve toon
hoor ik de weemoed van mijn eigen klacht:
'k heb niet geheeld wat ik te helen dacht
ik was niet schitterend maar doodgewoon
op wijsheid in…
PAX
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 947 En ook: compacter door de tijd
die samensmeedde wat het was:
een ongevochten oude strijd
naar enig roerloos waterpas.
Alleen wanneer dit samensmolt
vervloeide wat nooit was gestold
tot wat er nimmer was geweest.
Een steels gekoesterd klein moment
verborgen en weeral ontkend
daar waar het gromde als een beest.…
Innerlijke Strijd
hartenkreet
4.0 met 50 stemmen 2.898 Met een lange jurk aan,
staat hij aan je deur,
Wanneer je opendoet
krijgt hij een rode kleur..
Even blijven jullie staan kijken,
Dat is ook niet zo raar,
Voor beiden is het wennen,
Is het nou hem of haar..?
Het is tijd om te gaan praten,
over dit innerlijk gevecht,
er bestaan geen twee kanten,
Het is niet goed of slecht..
Een kwestie…
Ongelijke strijd.
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 3.976 Dag lieve meid, dit
kon je niet winnen,
‘t was een ongelijke
strijd!…
Even wachten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.299 te kunnen winnen
Al is het moeilijk en niet zonder slag of stoot
Maar je overgeven zonder strijd, nimmer
Dat doe je niet aan die gluiperige sluipende dood…
Vrede?
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 435 taferelen van strijd
fragmenten van beproeving
staan op het netvlies gebrand
de aardkloot draait door
bedrog en macht
steken elkaar de loef af
ik droomde dat er vrede was
de uitdrukking bestaat
maar wilskracht ontbreekt…
Stil je gelaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 groots zijn jouw woorden
alhoewel deze na enig
rond dwarrelen opgaan
in het niets
ogen vurig gebarende handen
welke graag het voorgaande
onderbouwen worden nageaapt
op de muur
mondhoeken zakken stil je gelaat
langzaam wegzakkend in de te grote
fauteuil alsof de strijd verloor
*…
Dag en Nacht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 297 De nacht strijdt met het ochtend gloren
zonder dat ze ooit nog won,
ook dit keer heeft ze al verloren
want aan de kim is reeds de zon.
Het licht trekt langzaam over velden
waar zich nu nog dauw bevindt
en tjilpende vogels, zij vermelden
dat een nieuwe dag begint.
De zon heeft nu haar hoogste punt bereikt
en ook haar grootste kracht,
de…
Tweestrijd
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.412 laat me los...ik wil vrij zijn
hou me vast...ik wil blij zijn
laat me los...je doet me pijn
hou me vast....het voelt zo fijn
laat me los...ik wil, ik zal
hou me vast...voor ik val…
Luctor et emergo
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 466 hoe bezwaard moet ik zijn
zodat de aarde moe wordt
om mij verder te dragen
mag ik nog wel geloven
en weer om adem vragen
wie beschermt mij immers
tegen verzuurde grauwe wijn
die bij voortduring, zo lijkt,
voor mij wordt ingeschonken
het is alsof elke dag, ieder moment
zich steeds meer van mij afkeert
mij vervreemdt van zuiver zien…
zinloze strijd (proza)
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 595 realisatie
dat elke realisatie er één gelijk aan alle anderen
is, de asceet in de grot niets verder of dichter
bij de waarheid is dan de crimineel in zijn cel,
en hoelang moeten we nog wachten op de realisatie
van de dichters dat de -naakte waarheid- niet
uitgesproken noch geschreven kan worden,
hoelang nog blijven we vechten, deze zinloze strijd…
Innerlijke strijd
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 635 Raadsels in mijn hoofd
Mijn ziel in pijn
Verlangende naar verandering
Vechten voor mijn innerste
Zo onvolkomen gebleken
Vragende ogen die mijn twijfel zien
Mijn hulpgeroep verhoord
Maar genegeerd door mijn innerste
Mij voortstuwend in mijn zoektocht
Eigenwaarde verdronk in die poel
Gecreëerd door mijzelf
Kon ik die poel maar droogleggen…
hoezo ongelijke strijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 426 hij staat op punten vóór
de vijand tegen wie ik wel móet véchten
zoals ik vaak van kenners hoor
maar ik mag hem wel
als hij zich koest houdt
kunnen wij nog samen door één deur
sindskort heb ik een deal gesloten
met hem, er is een tijd van strijd
maar ook weer van op adem komen
begraven wij de strijdbijl voor heel even
dan raak ik zelfs…
kans
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 571 gemiste kansen goed of slecht
kom ik op mijn plek terecht
loslaten, vallen, onzekerheid
komt een einde aan de strijd en spijt…
Uniform
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 59 Wij strijden,
voor bloed,
voor ongelijk,
voor verlangen,
wij strijden,
voor het vergeten,
voor geen vlag,
voor alle twijfel,
voor verloren zonen,
voor strijd of strijden,
als fictieve levenslessen,
als existentiële bekommernissen,
als ontzettende consternaties,
ik verschuil mij,
in kille retoriek,
zijn of mijn wezen dragende…
legenden vonken in de vlammen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 881 je speelt heimwee
legenden vonken
in de vlammen
ogen dansen in het
vuur de schaduwen van
half ontblote mannen
akkoorden schreeuwen
van hun strijd, de pijn
die ze hebben geleden
het is de donkere
kant van het verleden
weerklinkend in verdriet
lage tonen zeggen niet
waarvoor er is gebeden
hoeveel de kinderen leden
snaren resoneren…
Vijf-Luik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 71 beloftes niet vervult
Dan zoek ik
dan zoek ik
dan zoek ik
dan zoek ik
naar het vijfde seizoen
Aardbeving
Toen mijn aarde beefde
werd dit
op de schaal van Richter
niet geregistreerd
stonden er geen koppen in de kranten
werd er niet
voor mij gecollecteerd
Ruïne
Dwalend door het puin
van mijn herinneringen
waar het licht
de strijd…
Beschouwingen over de natuur en de mens
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.367 Curieus is 't toch dat de natuur
Al wat de mensen hier bederven
Met hare vriendelijke verven
Wel weer terecht brengt - op den duur!
Een paviljoentje, of andre taart
- Een klerenmagazijn bijvoorbeeld -
Is nog maar niet voorgoed veroordeeld,
Maar wordt juist mettertijd wat waard.
Ja zelfs een standbeeld in ons land
- Iets op zichzelf betreurenswaardigs…
De daad
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.032 Wie is het die de zwarte voren
In golvend goud verandren doet,
Wie mesten en wie maaien 't koren,
Wie is het die de wereld voedt -?
Dat zijn de paarden en de ploegers,
Dat zijn de zweters en de zwoegers,
Dat zijn de zaaiers van het zaad -
Dat is de daad!
Wie graaft de glinsterende kolen,
Wie schept het schitterende zout,
Wie haalt uit diepe…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.853 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…
Wij zoeken 't ver
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.437 Wij zoeken 't ver:-
Ik zoek het zuiver schone beeld,
Dat kan verzoenen met dit leven:
De vreemde vlinder die daar speelt
Draagt 't op haar vleugelen geschreven -
Doch als 'k mijn handen om haar sluit
Wis ik die tere tekens uit!
"Gij volgt vergeefs wat immer vliedt
En houdt de schone schijn voor 't wezen,
Door eigen onrust…