21381 resultaten.
Stilte
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 98 Slenterend
Door de tuin
Van de schilder
Zie ik zilveren wolken
Op zijn palet
Hier besef ik
Dat mijn pen
Het nooit zal winnen
Van de herfst
Op zijn doek
In de stilte
Van dit dal
Slaat de kou
In mijn pen
Voel ik me niet verslagen
Want deze pracht
Is van hem…
tussen wolken en zee
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 624 daar volgt hij de zilveren lijn
tussen wolken en zee
tot het brandpunt van ontmoeting
schuim en schaduw loopt hij
jaagt hij het beeld
om het vast te houden
maar alles beweegt
http://www.youtube.com/watch?v=y4xL2tZyVRk…
Maanlicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Maanlicht schijnt op je natte haar
Je dromen worden waarachtig
Woorden dringen niet meer door
totdat de oorzaak van het kapsel
van je erfelijke persoonlijkheid
verborgen achter zwarte wimpers
en met zilver gecrèmeerde rimpels
voor deze nacht is opgehelderd…
Zonnepracht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 148 Als een zilveren parel
gloeit de zon nog even na
met haar roodgouden licht
dat glanst
over een kalme zee
Nog even en
haar taak is volbracht
dan verdwijnt ze
en neemt haar glans mee
achter de horizon
in het donker van de nacht…
Pimpelmees
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 364 Blauwgeel balletje
Zilveren belletje
Gouden schelletje
Priemsnaveltje
Vlugge vlerkjes
Rondjes om berkjes
Bolletje kwik
Heeft zo’n schik
Je bent een feestje
Mijn mooiste meesje
Op jou pimpel ik…
Hogere wolken, wijdere luchten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 Mijn naam is genoemd
en meteen daarna vergeten,
De klanken waarmee hij
werd voortgebracht verwaaien
In de hogere wolken,
in de wijdere luchten
Die mij op deze
eenzame plek omringen,
Waar alleen de zilveren
vogels nog weten wie
Ik ben.…
Zomer (III)
poëzie
4.0 met 2 stemmen 627 Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos,
En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen
Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen,
Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos;
Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos
De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. -
Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen
Veel buit aan kam: hij voelt zich…
Morgen-gebed
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.982 In ‘t oosten klaar laat blozen
De dageraad
De liefelijke rozen
Van haar gelaat.
O helle morgensterre
Gods eeuwig zoon
Schiet op ons hert van verre
Uw stralen schoon.
Vermeer tot uwen love
Het kranke licht
Van onze klein gelove
En toeverzicht.…
Jij en ik
gedicht
3.0 met 172 stemmen 72.148 't Is voorlopig nog maar beter
om de zaak geheim te houden,
'k zal je nog maar niet gaan zeggen
dat ik van je ben gaan houden.
Later ga ik reizen maken
heel alleen, naar verre landen,
en daar ga ik mensen redden,
redden met mijn eigen handen.
Iedereen zal in de kranten
van mijn grote daden lezen.…
Onttovering
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.543 Wij hebben ‘t diepst geheim der dingen willen weten,
Als Adam van de boom der wetenschap gegeten…
Waarheen is nu Geloof en Kunst en Poëzij?…
Jeugdherinnering
poëzie
4.0 met 57 stemmen 3.699 Daarvoor, 'n Chinees in geel kleed op 'n theebus,
Met plat gezicht, hangsnor en scheve ogen;
Op 't deksel stond een onoplosbre rebus:
Karakters van onmetelijk vermogen.
Daar staarde ik op en voelde mij rampzalig;
Chinees en palmboom deden mij wegdromen
Naar verre landen, meer dan Verne-boeken.…
het is maar een muziekstuk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 324 de dreiging moet je laten horen
spak streng de lerares
het gaat, zoals ik zei
om een ophanden zijnde executie
de dodenmars kun je van verre horen
't geluid zwelt onheilspellend aan
de arme schuldige, ter dood veroordeeld
voelt dat hij niet ontkomen kan
dan ontwaart hij tussen ramptoeristen
zijn geliefde, die hem zo bemint
maar al haar…
Sneeuw
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.494 't Zwarte en te luide schuile, dat het Reine
Een wijle op aarde in sneeuweluister wijle.
Een verre wijken van wat Leven scheen...
- Luister van 't Ongerepte Reine alleen.…
NEBO
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.118 Ik sta als Mozes, vóór 't Beloofde Land.
Ik zie 't van verre en mag niet binnengaan.
Ginds, aan mijn voeten, golft het gulden graan;
Vroom ruist het woud: "God doet zijn woord gestand."
Ik bal de vuist en klaag u, Jahvéh, aan,
Verberge u ook een koopren wolkenwand.…
Vlo
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.417 't Is hier zo kil.
Soms denk ik in de coulissen een pril
geriste, muziek te horen. 't Is niets.
-------------------------------------
uit: 'Insekten. Gedichten.', 1994.
- rodica en dodica zijn beide Roemeense meisjesnamen die vruchtbaarheid betekenen.…
Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos
poëzie
4.0 met 2 stemmen 611 Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos,
En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen
Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen,
Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos;
Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos
De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. -
Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen
Veel buit aan kam: hij voelt…
De zon
poëzie
3.0 met 4 stemmen 818 De zon speelt door het loof der vorstelijke dreven,
die kruisen, heinde en verre, om 't vorstelijk kanteel;
de zon valt blinkend neer op toren en kanteel;
de zon doet levend goud op de oude kruinen beven.…
Verzadiging
poëzie
3.0 met 5 stemmen 347 De lange achtermiddagen aan boord
Waarin de zon op vale golven gloort,
Tussen de wolken uit, of door een lek
In 't hemeldak licht droop op 't gore dek.
De lege achtermiddagen aan boord
Waarin de zon, door een gesloten poort,
Tussen de spleet in 't saaien kooigordijn
Op een portret valt als een streep karmijn.…
benauwenis in vroeger tijden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 975 in de droesemige lage landen
al aan de woelige Noordzee
zuchtten wij ons potje mee
de praal lag nog aan banden
grachten in steden waren berucht
stonken een eind in 't rond
alom gevreesd verre van gezond
velen namen speciaal de vlucht
voor natte zomers in ons Amsterdam
voor waar niet te harden klef klam
men bad om frisse wind uit den west…
Trust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 260 Omdat Christina de belasting wil ontwijken
Verdwijnt haar erfdeel naar een verre brievenbus
Dat wordt geregeld door de mensen van haar zus
Moreel appèl ? Het Parlement mag 't bekijken
Maar mogen ze bij deze wél bedingen
Dat ik haar nooit meer hoef te horen zingen ?…
Morgen-gebed
poëzie
2.0 met 13 stemmen 545 In ‘t oosten klaar laat blozen
De dageraad
De liefelijke rozen
Van haar gelaat.
O helle morgensterre
Gods eeuwig zoon
Schiet op ons hert van verre
Uw stralen schoon.
Vermeer tot uwe love
Het kranke licht
Van onze klein gelove
En toeverzicht.…
voel jij me nog
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 960 stikkend als in een slangenkeel
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
die je wilde gerieven
ik slenter door oneindige lanen
wilgen treuren mij in koor toe
waar elke boom de smart vergroot
en mij uitput tot stervens moe
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
die je wilde gerieven…
In mijn dromen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 457 Lange blonde haren
wapperen in de wind
jij bent mijn ik
mijn kind
gekleed in een lieflijk jurkje
in tinten van blauw
mijn lieve kind
ik hou van jou
op blote voeten van vrijheid
kom jij in dromen
vanuit dat verre verre land
reik jij mij de hand
zoveel kracht
zoveel pracht
straal jij naar mij
lieflijk zacht…
Alleenstaande ijle lucht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Wind van verre zee
langs een vallend blad
gevolgd door hartstocht
na een diepe zucht.
Optimaal genavigeerd
met gespreide vleugels
door wind van verre zee
gevolgd in vogelvlucht.
Nu gedachtes blijven
domineert spanning
in alleenstaande ijle lucht
waar passie was geboren.…
Oud weermiddel
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 514 Oud weermiddel:
wat wrakhout en zeil dat bolt
in de bres
uit verre zalen de wind
die draden zingen laat…
gulzig genieten
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 315 gulzig slurpen van de lente
máánden kan ik zo vooruit
tot pas in het verre najaar
ik weer op kille koude stuit…
voor lief
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 in mijn tuin
staat een kleine
amandelboom
een begrensde
wereld met kalme
regels verre van
eindeloos
ik neem alles
voor lief…
Mantra's
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Klanken
van oeroude tijden,
verre landen
hoge bergen
nu bij ons
Zo oud,
van zover
om mij
dichtbij mezelf
in het nu
te brengen…
Doorzakken
snelsonnet
2.0 met 34 stemmen 1.996 Een zilveren medaille - eerbewijs
voor Gretha Smit. Een welverdiend applaus
klonk heerlijk helder in het Holland House
en toen zakte ze door. Niet door het ijs...
...maar door haar knie. Dus blijft ze verder thuis want
het schaatst beroerd met een gescheurde kruisband.…
Zilver vleugelend gevlieg
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 759 Zilver vleugelend gevlieg
zwerft door de graven
van de levenden
gewaarborgd door schaduw
van zenuwslopend gesloop
van de gedachtebeelden
kronkelend kruipend
door donkere hoeken
en natte wanden
van hersenwormsels
die werelden vervormen
tot illusie van geflipten…