Alle inzendingen over 1½m-samenleving

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

ik ving jouw kushand met mijn ogen en beantwoordde jouw zwaaien met een zonnige lach maar in mijn blik leefde reeds de stilte in de schaduw van de dood toen verlangen stierf in 't weten mijn hand had voor het laatst jouw lieve lach gespiegeld in het kijken van mijn ziel…

in het uur dat verloren lijkt te lopen tussen het einde van de nacht en het aanvangen van de dag ontwaakt in breekbaar licht de morgen het stille van de dageraad tooit zich met gouden randen en kleedt de dag weer aan met oranjerood satijn snaterend rimpelt het gladde water op de zondoordrenkte spiegel waar in eindeloze cirkels de nacht…

ik draag jou mee ik draag jou mee in veel te grote zakken van een lentejas die ik nog steeds niet uit kan trekken ik voel jou in mijn handen wanneer mijn vingers dwalen door de leegte van verzamelde herinneringen van ogen, lippen en een lach gevangen in hen beiden van puurheid en gevoel, liefde naakt ontvangen in een ziel en 'k…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

doelloos dwalen sterren door de nacht ze missen je ogen die verlangende blik tevergeefs zoekt de maan het geluid van je lach want je verdween om voor eeuwig te drijven op de golven van dromen die zich verbergen in elke ster en misschien had je moeten wachten was je droom reeds dichtbij maar je wou naar de schommel om te zweven door de…

Mensen van de maatschappij Wij twee mannen zijn niet blij Na 1 1/2 jaar van belangeloos opvangen van haar Intensieve inspanningen, stressvolle situaties door haar Storten we zelf in elkaar. We draaien door We zijn ten einde raad Wie haalt haar van de straat Nu het niet meer gaat Onze maatschappij.…

Laten wij borg staan voor elkanders leven, jij mensenkind hebt deel aan mijn bestaan, waar jij verworpen bent, neem ik je aan, ben jij de vraag, ik zal het antwoord geven, daar waar ik viel, heb jij mij opgeheven en waar ik wankelde, daar bleef jij staan; laten wij borg staan voor elkanders leven. Naar elkaar toe, dan van elkaar vandaan, zo…

jonge nefertete geplooid in haar handdoek in finse sauna…

Wie mij maakt tot tegenwicht Steelt de ziel van zichzelf. Wie mij maakt tot overwicht Spreekt en zwijgt zich ten onder. Wie mij maakt tot evenwicht Voelt zich gelijk en bijzonder.…

Als een wolk verregent en de zon tegelijkertijd brandt, dan cirkelen druppels rood, oranje, geel en groen. Vervloeien blauw en indigo tot sprekend violet. Dan regent het kleur hand-in-hand. Het is die natuur, Het is het groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit. Het is, dat alles, in zijn verband. Het is, wij zijn…

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd met Rotterdam.. de torens aan de havenkant wedijveren…

BETREK MIJ ER NIET IN! Laat ieder zijn Eigen chaos maken Ieder naar zijn eigen zin, Laat hem die lak heeft aan zijn Familie, en lak aan zijn gezin, Zijn eigen gang maar gaan, Meedenken, meebepalen heeft Geen enkele zin - hij geeft Immers toch niet om zijn gezin, en, Alstublieft, betrek mij er niet in!…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

de wereld buiten kijkend luidruchtig levend klemt mij eens te meer dit huis en haar kamers terwijl alles en iedereen voorbij mijn deur gaat hoor ik belletjes rinkelen naast en boven mij slechts de muren met foto's van ooit horen stil luisterend wat ik mijzelf zeg de koffie op tafel met tegenover mij die altijd lege stoel blijft…

1; Jij kwam binnen 2; binnen bij mij 1; Ik zag je komen 2; komen en ik was blij 1; Wij gingen samen 2; samen staan te praten 1; Wij liepen naar buiten 2; buiten staan om vrij 1; Vrij te zijn van iedereen 2; iedereen was erbij 1; En liepen weg met z'n tweeën 2; wij tweeën dat zijn wij 1; Om verder te lachen en te praten 2; pratend…

Ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

in de samenleving wordt samen geleefd maar niet tesamen men gaat zijn eigen weg omheen de medemens die dwars of tegen ligt…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

De samenleving vol wedijver mag kijken naar het bijenvolk, waar taken zonder morren, in vrede worden verdeeld.…

de wrijving in de samenleving zorgt ervoor dat het begrip over verduurzamen langzaamaan wordt geüpdatet tot een een vorm van verzuur samen...…

Ze drinkt en pakt 1 hand en streelt 1 vreemde wang. Hij gaat naast haar zitten mond op tong en vice versa. Tijdje later in auto grijpt naar borsten en tussen gespreide benen. Muziek vult de ruimte aan "Whenever I'm down I call on you my friend" Ze rijdt weg in haar auto.…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren! Ja, dat weet ik en ik vind het al jaren niet leuk Oke, misschien moeten we dat dan maar niet meer doen Dank je, het is fijn als iemand rekening met me houdt De stadbewoners zeggen We vinden het…

Ons Carillon stalkt mijn geheugen door herkenning en pingelt elk uur zeurend door mijn buurt. Na een kwartier nog dreunt het na: herinneringen. Verstoren oscillatoren mijn ritme; mijn droom van synthesizerpop met Berlin.…

"Dat is van belang voor anderen en heeft ook te maken met je verantwoordelijk weten voor de samenleving", zegt Balkenende… (Bron: RTL Nieuws)…

, Van onze samenleving, die het liefst de andere kant op kijkt.…

Dag 1 van Jaar 1: er bloeit vrede in ons land – een tijd van geluk.…

ook al zijn haar keuzes niet de mijne, kleuren ze mijn dag niet minder grijs de hemel regent mijn tranen daar machteloosheid mij ten deel valt uit liefde kwamen jullie in ons leven, met een gebroken hart zal ik jullie moeten laten gaan…