205 resultaten.
ontkenning
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 Omdat jij niet wil weten
dat ik van je houd
slik ik mijn liefde in
met als gevolg
een steeds groter groeiende vuurbal
die door mijn lichaam raast
op zoek naar een way out
waardoor soms
in een moment van onachtzaamheid
als ik naar je kijk
de liefde uit mijn ogen spuit
en jij
daardoor
ineen krimpt van schrik
en ik
bij die aanblik
snel…
Exil
gedicht
3.0 met 13 stemmen 11.464 Ik ontwierp mij
want ik bemoederde het woord
zoogde de letter
verschoonde het leesteken
en trainde het woord zindelijk
Hun zichtbaarheid was violentie
hun aanblik decimeerde mijn verte
hun schriftuur beletterde mijn verstomming
en hun lectuur belas mij de school…
den trap... afgedaan
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 243 zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar
hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal
voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap…
Nauplius' wraak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 Nauplius ontstak
schoonschijnende
vuren hoog op
de rotsklippen
van het eiland
in de schaduw
van het schrijnende
verlies verlichtte
zijn kunstgreep de
donkere wraak
mannen brulden
als gekooide
dieren overschreeuwden
het bulderende
water van de zee
in het bleke ochtendlicht
ondergaat Nauplius de
levenloze aanblik
van…
Nieuwe haiku's #2
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 608 Trieste aanblik
Op het trapveldje
naast een verroeste doelpaal
ligt een lekke bal.…
Ondiep water.
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 888 Een beangstigende aanblik.
Jouw gelaat in wit en dik.
Hoe lang heb je op de dood gewacht.
Heb je gestreden met onmenselijke kracht.
Heb je alles gegeven wat je in je had.
Kwam het zomaar op je pad.
Intens verdrietig en alleen
staat je familie om je heen.
Na een nacht zoeken en dwalen
vonden ze jou en komen je halen.…
Ode aan de kersenbloesem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 509 De kou verdween
En jij ontbloeide
Zachte kleuren van
De kersenbloesem
Felle schakeringen
Van geknoopte obi
Verzonken ben jij
In de kimono van lente
Ik zie je staan
Met parasol als schoon attribuut
Die je gelaat
In schaduwen verbergt
De kou verdwijnt
In de stralen van de eerste zon
Doch zorgt jouw aanblik
Voor de eerste likkende…
schoonheid van de lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 346 De lente heeft ons weer
haar schoonheid gebracht
met een groene oase en
bloemenpracht
de vogels die haar bezingen
haar gouden regen
en het paars van seringen
hun aanblik een zegen
het gras bezaaid met
boterbloem, madelief
en fluitekruid
haar kleed dragend
met gratie
als een jonge bruid
en weet ze de aarde
ieder jaar weer
in geuren…
In liefdesdrift overvallen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Zoals ooit de zee deed, toen ik een jongen was
liederlijk in de eenvoudige vorm van weidsheid
zo overval je mij met jouw intense liefde
het is de herkenning die projectie veroorzaakt
oude tijden herleven bij de aanblik van jouw naaktheid
we komen in dit dromenveld door daden
samen zijn we nu met de belofte van de natuur
geëmotioneerd in mijn…
Horen zien en zwijgen
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 841 Ik heb mijn mond dichtgeplakt
Nooit meer zal ik meer praten
Woorden stokken in mijn keel
Nu jij mij plots hebt verlaten
Ik heb mijn ogen dicht geniet
Nooit zal ik meer kunnen kijken
Neem geen risico om jou te zien
En door jou aanblik te bezwijken
Ik heb mijn beide oren dicht gekit
Zodat ik je stem niet meer kan horen
Je woorden kwetsen…
Eendagsvlieg
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 827 Vroeg in de ochtend geboren
Geen ouders
om hem te begroeten
Meteen al zijn jeugd verloren
alsof hij
voor het leven moet boeten
De tijd gaat snel, is beperkt
Geen ruimte
om volwassen te groeien
De tegenslag is niet verwerkt
als zomaar
een romance op gaat bloeien
Hij schrikt van de aanblik
'dag leven'
en wordt steeds maar banger…
Het verlangen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 291 Door de aanblik,
Van je ogen totaal leeggezogen.
Dit door stilte overheersende moment,
De tastbare gespannenheid,
Onze blikken geen seconde afgewend.
De ontoelaatbare intimiteit,
Die men niet kent.
Wachtend op de overgave die ons verleidt.…
Een tuin vol wilde rozen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 432 In de vroege ochtendzon tot
het laatste avondrood
zullen in jouw aanblik,
mijn wangen hevig blozen
en alles zal volledig zijn,
vervuld en verzadigd.
Vogels tsjilpen in het groen
en wij zijn in de zevende hemel.…
Zielewraak...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 371 Aanblik van trouweloze ogen,
in laaghartige kwelling,
met een glimlach die veinsde,
een hart genoegelijk onderwierp,
aan valse en zilte emotie's,
verteren zoetzwevende gedachten,
verhullen lustere wolken,
in duister gehuld met zwart agaat,
ontkiemen verfoeilijke tastzinnen,
die onbarmhartig toeslaan,
om de bespotting van liefde,
in lijdende…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 510 De geluiden, de aanblik,
geweldig, en zo puur.
De wind gooit de golven
met kracht op het strand.
De mens biedt gebogen
enige tegenstand.
De bomen, ze schudden
en zwieren heen en weer.
De wind laat zich kennen
en blaast nog een keer.
De wind met zijn geluiden
gefluister of gedonder.
Het jaargetij der herfst
blijft voor mij bijzonder!…
Bevroren
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.340 Glanzende tranen
onder mijn huid
Onafgebroken
zonder geluid
Zacht serene rust
aanblik van schijn
Diep van binnen
vervuld van pijn
Gedachten scherp
malen en dwalen
Willen begrijpen
onmacht vertalen
Lichtgroene ogen
broos vol verdriet
Zoeken verlangen
vinden je niet
Mijn hart verdwaald
toen jij verdween
Bevroren geluk
weer alleen…
Parel van schoonheid
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.306 Parel van schoonheid uit de oudheid ontstaan
verblijd elke aanblik nieuwsgierig naar zijn cultuur
Vrede en wreedheid vermengt in één allegorie
dapperheid en angst gevangen in ieder figuur
Cultuur oh zo oud en verrassend vernieuwend
meer dan een vakantie onder de koperen zon
Leer mij zoveel je kan wat ik nog niet weet
zeg mij wat me pakt en…
Pokkenprik
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 292 Zelfs de oude zaagmachine
hapert bij de rauwe aanblik
van jouw bleek gespleten handen
liggend in de doodscabine
met schouders zonder pokkenprik
tonen nagels rauwe randen
ik voel ineens hoe prikkeldraad
onze vlieger uit de lucht sneed
toen we onze klos verloren
je haalt me binnen en geeft raad
bij alles wat ons samen speet;
door jouw…
zee van schuld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 je hemelsblauw
of grijs en grauw
je zilte lucht
je witte onschuld
je voorspelbaar
af en aan
je aantrekking stoot af
wat was je laf
zo even verderop
in metershoog
je schoonheid loog
waar uitgeput ten onder
je genadeloos
levens nam
om reddend streven
te oefenen nog even
je aanblik is kalm
je bent zo helder
bijna troostend…
Kauwgom
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 165 Die Ancelotti mag heel veel van mij:
Als een gestoorde langs de zijlijn springen,
(Wat trouwens vrij normaal is in die kringen),
Maar asjeblieft geen kauwgomvreterij.
Voorgoed verban ik van mijn retina
Die kauwgomvreters en septembersla.…
Des poedels kern
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 407 En oh, de aanblik die het bood,
Toen haar mond zich gulzig sloot
Om des poedels rechter achterpoot.
Mijn mooie buurvrouw Adelheid,
Heeft mij toen bij drank en spijs,
Doch zonder mijn verzet verleid,
Als ware ik de poedelprijs.…
schrikbeeld
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 458 de tijd bleef even haperen
voor de alledaagse vitrine
met de aanblik op dreigend somber
en aan de overzijde een helder licht
uitnodigend geestdriftig naar een speelse uitstalling
versierd met een dynamisch leven
waarop hij zichzelf over een andere steven wende
en werd meegesleurd door een ontroering van bloeiend geluk
verlangend vluchtte…
de zachte kracht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 512 zij vormen als vanzelf
warme zonnestralen
die mijn blik begeleiden
naar de vraag die ik
in je verlegen ogen zag
geen weg is zo kort
naar jou, naar binnen
alleen een doods gevoel
zou zich bezinnen
en afvragen wat ik bedoel
mijn beider wangen
door lengende
lippen gebold
tonen de volheid
van ingetogen
schenkende vreugde
in die aanblik…
jij bent mooi
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 378 jouw aanblik
geeft mij een warm gevoel
prachtig rood
heerlijk zwoel
je willen aanraken
maar jij beschermt jouw lichaam
een steek in mijn huid
laat blijken dat je prikkelbaar bent
handen van je afgooien
is wat jou voedt
zo doortastend
dat mijn vinger gelijk bloedt
maar toch blijf ik van je houden
ondanks deze keerzijde
jij bent het…
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 vele rozen lagen er; maar zeven stonden
fier rechtop
als een saluut in zilt herinneren
verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg
uitgestrooid langs zand en water
zwierf wat as
van wie het was –dat weet ik niet, maar wel
de witte blaadjes die zich bogen
naar de hemel
en dat steeds vervagend spel
van vele zware voeten…
Voor de kade
gedicht
4.0 met 5 stemmen 2.841 Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als 't verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.
Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, 't is stenen toch voor brood.…
Krishna
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 100 verheven
Afgebeeld met gouden banden om zijn armen
Heeft de mensheid inzicht gegeven
Waar gelukszoekers zich aan warmen
Vroeger zag men hem in de wolken zweven
Afgebeeld met een witte koe
Als symbool van wijsheid en het leven
Het spelen op zijn fluit nooit moe
Zijn allerhoogste persoonlijkheid
Liet legers eeuwen terug stilvallen
Bij de aanblik…
Tweede pinksterdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 er gaat een paard voorbij,
eerder de prinses die haar berijdt
het roept iets magisch op, net als
maxima van willem
maar die wordt voor mij hoog
door de lucht geleid
herken je de sfeer van het moment
en dat je even uitstijgt boven de dag
dat je uit andere gedachten rent
en een liefelijke aanblik zorgt voor een lach
het is mijn kind, dat…
een adem voor de dood
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 978 er was een adem
voor de dood in
terugtrekkende golven
ogen werden groot
toen de tweede vloed
zijn aanblik bood
er was geen kans
alleen maar weg
verdronken laatste woorden
leven heeft gegeven
behalve het water, zij ging
moorden zonder woorden
nu kabbelt zee op schone kusten
liggen golven lui te rusten
maar chaotisch zijn de wolken…
Maangezicht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 355 De mysterieuze aanblik
van jouw maangezicht
zie ik hier bij de rivier
waar mijn ogen dwalen
over ons zompige verleden
mijn gitaar met gebroken snaren
is onze laatste hoop hier in de delta
met de voeten zwaar door de katoenpluk
lippen gebarsten door de zon
nu ben je nodig, meer dan ooit
om op te staan tegen racisme
het kleineren van anders…