Alle inzendingen over Avond Vergelijking

Olifant en mug: beide zijn in Gods oog als zwevende zaadjes.…

Niemand in deze bar ziet er uit zoals zij In vergelijking met haar zijn zij één in een dozijn En toch heb ik nog nooit een mooier meisje gezien Mijn bevroren hart ontdooit telkens ik haar zie…

We mogen de € niet meer vergelijken met de gulden. Maar de gulden middenweg is nog steeds niet gevonden!…

Het huilen staat me nader, dan het lachen toch is mijn gedrag vergelijkbaar met dat van een clown. Ik moet sterk zijn!…

Volwassen vraagstukken op kinderen plakken is vergelijkbaar met een bloem in de knop knakken…

De mens is te vergelijken met een kameleon: hij past z'n kleuren aan in iedere situatie…

Met de dood is het als met een toerist die het mooiste meest authentieke plekje niet vond en aan de rotonde rondjes bleef draaien omdat hij de plaatselijke taal niet verstond en hoewel hij de weg in gebroken Engels kon vragen aan een beleefde local die het nut voor commercie wel inzag bleef de dood op een afstand rondjes draaiend binnensmonds…

veilig thuis: de wereld had nog snijpunten maar intussen lijkt het aantal dimensies toegenomen, is de controle ons ontglipt strijken kinderen willekeurig neer in Helsinki, Mumbai of Tadzjikistan weet ook mijn vader nauwelijks nog waar hij is, laat staan waar hij naartoe moet en zijn wij dus onaangekondigd verdwaald in dit stelsel van vergelijkingen…

‘Het is een vergelijking,’ stelde pap. ‘Vergrotend’ zei mijn moe, ‘zijn dan de Spaanse.’ en overtreffend is de Messiaanse.…

wegen zijn ondoorgrondelijk hij is het die nooit faalt het is een zegen dat Van Gaal het beslist voor wat het Nederlands elftal aangaat – hij bepaalt Gods wegen hebben wij slechts af te gaan maar Van Gaal kunnen we altijd nog ontslaan ik vermoed dat u mijn kijk op het een en ander rangschikt onder de noemer van een totaal misplaatst vergelijk…

Ik ben anders dan anderen Maar dat Maakt het niet mooier of lelijker Hoe ik het ook wil bekijken Mooi zijn op jouw manier Is niet te vergelijken…

Het is in de zaak Een vorm van beeldspraak, Vergelijkend en raak. Het is een waar, En ook weer niet waar.…

zacht opent zich de wereld langzaam kiest alles zijn plaats ik vergelijk en kijk of alles nog op mijn laatste update lijkt zie meteen verschillen in vorm en kleur een vreemde geur is het wel mijn wereld die ik heb gemist of heb ik mij schromelijk vergist het bestaan dat ik heb opgebouwd bekend en zo vertrouwd in vergelijk…

Dat gevoel dat met niets te vergelijken is.…

Ezelsvreugd in ezelsleven mensen vergelijk met dier zal nooit groter schande dalen op een mens, die dierlijk leeft…

Uitgestrekte, lange leegten vergelijkend mijn gedachten Voel de drang naar mooie woorden maar mijn hoofd laat mij alleen.…

op avonden als deze krijg ik hoofdpijn van de stilte, van het stemloze schreeuwen en het blindelings zien hoe stom het ook weze ik zweet in de kilte, ik zwem als de meeuwen word ik gek misschien?…

Het wassende water is onstuitbaar hoe vaak het ook breekt in brede golven op het strandje De zon staat een half uur boven de horizon, hand in hand lopen we in waaiende kleren onze vrije avond in Mijn haren dansen In de boot aan het eind van de steiger kussen we als tieners, het water klotst en de hemel kleurt oranje Ik zie met eigen…

Zachte gloed nog net door het openstaande raam, waar het gordijn golft in een vroege herfstbries. Een groene vlieg, van het soort waar ik een hekel aan heb, vliegt telkens opnieuw tegen het raam. Maar zijn vervelend gezoem houdt op, als hij recht in het spinnenweb vliegt, dat ik gisteren vergat te vegen. Loom verschijnt een…

Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht de witte bloesems in de scheemring. Ziet, hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht, een enkele al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht als perlemoer, waar ied're tint vervliet in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht! Want alles is bij dag zó innig niet. Alle…

zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht. ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht. wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween toen de klok twaalf keer sloeg. de prins bleef achter heel alleen.…

Toen de schemering de mensen naar binnen riep en het licht gebroken deze dag verliet, opende ik met groeiend verlangen de deur die een toegang tot het onwaarneembare schiep. Ik liep over de lege straten en keek door ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten en niets vermoedend hun avondeten aten, terwijl ik keek en ik stelde me voor…

De bonte bloemen slapen In zilv'ren maneschijn Ze staan te knikkebollen op steeltjes rank en fijn Zacht ruist de bloeiende appelboom Als lispt hij in een zoete droom De dartele vogels zongen De zon een goede nacht En gingen vredig slapen In nestjes warm en zacht De nachtegaal zingt gans alleen Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…

blauw het doek, flarden wit kalm en geel de eerste streken dan een scheut oranje, de stof vat vlam, vuur en gloed alom buiten zinnen nu smijt de Schilder met rode tonen laat linnen bloeden, blozen maar dan bekruipt hem spijt open wonden stelpt hij met een mauve pastelverband steeds dikker, doffer, grauwer totdat hij plots met rappe hand…

De zwaan van de avond strijkt zijn veren glad en glijdt het donker in.…

de avond de avond valt mijn wereld gaat op in zwart zwart het duister sluit om mijn hart zwart ik ik val de avond de avond valt schemer zwart…

De avond kan alles aan wat 's ochtends zo knelde 's middags zeer ontstelde en 's nachts moest laten gaan.…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

ik kijk naar jou en jij naar mij een blik van sterren ontwaakt uit onze gedachten onze ogen parelen tranen wanneer een grijze wolken onze Ster onderdekt met hemelse dekens…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…