179 resultaten.
Sierlijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 wolken krullen
rondom de avondzon
gelijk een sierlijke dans
die de zee met
het strand aangaat
volledig in balans
gaat het er
vredig aan toe
iedere keer weer…
Onbekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 slalommend om slakken
zijn de jongen uitgevlogen
weg
van onder moeders vleugels
naar bestemming onbekend
rood kleurt de avondzon waarin gemis
langzaam de boventoon voert
dit is mijn zomer niet…
AFSCHEID
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 175 Voor de laatste keer
kijkt hij achterom
geen metgezel meer
die zo ver meeging,
zodat hij verder reist
met de avondzon
waar wind en
water suizen
in de nevel
eeuwig
eeuwig…
voorhemel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 839 sterven wil ik
in een Franse appelboomgaard
verdronken in het licht
van de avondzon
onder de bloesems
als ware ik
in een voorhemel
sterven
ver van de wereld
waarin ik leefde
bloeide
mijn leven vergetend
voordat ik ophoud…
160 kaarsen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 306 in de avondzon
kerf ik onze namen
en open mijn handen
til jou over de wolken
heen om neer te leggen in
een bed van rozen met 160
kaarsen die jouw schaduw
dansen…
Moederziel alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 697 De eenzame zee
houdt mij gezelschap
op het strand
ik trek de avondzon
als een deken
over mij heen
mijn blote voeten
vrijen lieflijk
met het warme zand
en ik voel me
heerlijk hier zo
moederziel alleen...…
zoals
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 langzaam vervaagt avondzon
achter een heuvelrug
het allerlaatste rood
schijnt zacht stroomafwaarts
in de rivier de Weser
zoals soms bij fragiel geluk
de tijd van gaan
is gekomen…
huize avondzon
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 351 de tijd rafelt in haar hoofd
hoe lang al woont ze hier
in onbekend gebied
vreemde gezichten
zeggen zachtjes haar naam
de uren duren
haar bezige handen
werkloos op de knieën
verbaasd tekent een vinger
het estuarium na
de wereld is gekrompen
van het bed in de zetel
van de zetel in het bed
en elke dag zonder het te weten
sterft ze een…
In rode avondzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 zag een zwerm
witte vlinders
stil fladderen in bestaan
alsof zij
in al die kleuren
niet wisten hoe te gaan
een lichte wind
in rode avondzon
waaide wel geuren aan
zij dansten
als een witte wolk
langs de wassende maan…
Afscheid in de avondzon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 241 zag je hand die zwaaide
zoals een vogel draaide
voordat hij dook
snel opklom
naar de hemel en
in een verre horizon vervloog
maar je vingers wenkten
kon je nog eenmaal
liefde schenken
oplichtend afscheid in de avondzon
geen vlucht maar rust
zij keren morgen veilig terug…
Fotomodel.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 939 kleding lijkt aangepast
aan 't herfstweer
avondzon zet haar lange
blonde haren in een
schitterende gouden gloed
beweegt zich voorzichtig
op aanwijzingen van
de fotograaf
duurt even: dan staat
ze eindelijk goed…
Begin van de lente.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 439 avondzon streelt de bomen
en enkel mos zwerft over de grond
blaadjes dwarrelen
verbergen het rood van de herfst
sommige zijn wat kil en dor
slenteren maar wat door de wind
verspreiden het begin
van een fijne lente…
licht dat speelt in ogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 500 licht dat
zacht vermoeid
doorschijnend
met zijn
einde dag gezicht
een laatste lach
in warmte geeft
en flauwtjes glimt
licht dat
alles heeft gezien
ontwaakt door
ijle schemering
toen nacht in
morgen overging
de middag warme lust
gestoofd in lome rust
licht dat
speelt in ogen
haren wit
vissers bruint
in lange zit
aan…
Vliegtuigcrash MH - 17
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 247 De avondzon zinkt
in een bloedrood bad
een droomreis die een
vreemde bestemming had?…
Aan zonzijde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 522 De dag kleurt rood - bloedrood
avondzon draagt sporen
en waar haar stralen gaten branden
schitteren sterren aan andere zijde
de hemel vervaagt grijs tot zwart
ik dacht dat het andersom zou gaan
niet jij, maar ik…
na een mooie zomeravond
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 250 op ’t randje
van de nacht
leun ik nog even
lekker achterover
tegen de aangename gloed
van de avondzon
rozig van de wijn
en jouw dieprode glimlach
wens ik me even niets anders
dan dat heerlijk gevoel
ogen wiegen mij…
Voor Albert
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 Loom loop ik
Door de late
Avondzon aan
Het einde van
Wat een dag
Is geweest,
Een dag in mijn
Leven waar ik
Moe maar voldaan
Op terugkijk -
Boven mij het
Ruisen van
Blaad'ren die
Zachtjes zwijgend
Mijn waarheid
Fluist'ren van
Eeuwige geborgenheid…
Warmte
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 448 Warme zomer
Gloeiend zand
Helmgras waait
Zeegolven stromen
Warme zomer
Verfrissend water
Bladeren van schaduw
In brandende zon
Warme zomer
Avondzon gloeit
Nachtelijke verkoeling
In stervende zon…
Gebroken zon
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 1.736 ineens brak het beeld
in duizenden stukken
omzoomd met oranje
ging avondzon onder
het klopte niet
maar het klopte wel
te hard, te snel
nee, het klopte niet
het ging pas weer dagen
onder een nieuwe maan
toen ik ontwaakte
met kippenvel…
Hunkering
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 180 met
hunkering
miste
ik
vandaag
warme
zonnestralen
en zwoele
streelwind
in plaats
daarvan
vandaag
alleen
warme
zwoele regen
geen wind
en
glimlachende
avondzon
met
tranen
uit de hemel
ik hoop
dat
morgen
Apollo
Jupiter
vervangt…
Adagio
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 96 Adagio
Ontloken woorden
tijdens tonen van
Mozart's oorstrelend
adagio
nog broos en schuchter
zoeken beschutting
in zacht bewogen zinnen
ik raap ze op
geef ze een warm plekje
In de wiegende wind
en milde avondzon.…
laatste adem III
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.744 Voor het laatst in haar jonge leven
ligt ze in de avondzon in de branding.
De hulp bij ongeluk die hij had gegeven
bood helaas geen enkele redding.
Eenzaam in het schuim van de zee,
hapte zij nog eenmaal naar lucht
Hij stierf een beetje met haar mee,
met in zijn lichaam haar laatste zucht.…
en ik zou je muze zijn
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 315 en ik zou je muze zijn
in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie
in al mijn schoonheid stond ik voor je
en jij zou later schrijven
over hoe de gedachten zich keren
over de zijde van ijdelheid
over verlangen en verdriet
en het vuur van je oeroude bloed
de laatste stralen van de avondzon
weerkaatsen in mijn straat van de muze…
en ik zou je muze zijn
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 359 en ik zou je muze zijn
in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie
in al mijn schoonheid stond ik voor je
en jij zou later schrijven
over hoe de gedachten zich keren
over de zijde van ijdelheid
over verlangen en verdriet
en het vuur van je oeroude bloed
de laatste stralen van de avondzon
weerkaatsen in mijn straat van de muze…
Zacht strelende avond-arm
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 66 De warmte van de late avondzon
nog lang niet achter de horizon
voedt mijn rust, voedt mijn zijn
voedt het besef hier wil ik zijn
zittend aan een heerlijke kust
die me aantrekt, liefhebt en kust
alles voelt zo teder, mooi en warm
als een zacht strelende avond-arm!…
Nachtleven ( haiku )
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 333 Het bos wordt verandert
In de late avondzon
vogels verstillen
De duisternis lokt
krabbeldiertjes van de nacht
geritsel in't struweel
De maan klimt hoger
werpt de schaduw van een uil
die troosteloos roept
Stil zit ik daar
als ongenode gast
waar zij regeren.…
"Luierende" bomen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 503 Doezelend in de avondzon
De kruinen warm beschenen
Reikend naar de hemelboog
Reikend.....hemelhoog
Bruin oranje
Zonder franje
Ritselend groen en geel
Statig.....in gareel
Zachtjes wuivend
Zachtjes wiegend
Luierend in de zwoele lucht
Zalig niksend....zucht.…
het ongeschonden Wad
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 653 Verwachtingsvol zijn de ogen
die naar me staren
als ongeletterdheid
de dorst is van trouw
laat me dan maar zwijgen
om slechts met denkbeelden
te zeggen dat de avondzon
zich laat verzinken in de diepte
van mijn Wad
en in de wolken lees ik
de spiedende nacht
die met hun witte rook
de bazuinen vullen
met adem van
het eindeloze tij…
CEMETERY
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.261 Vragend naar je stem
die samen met je warme handen
met de avondzon was verdwenen
stond ik voor het koud stuk beton
De stilte antwoordde
Tranen rolden schaamteloos
Zoekend naar je drogende handen
maar enkel de bomen bewogen
en namen afscheid van je
met weemoedige golven
Zij deden wat ik niet durfde…
een nacht van vermiljoen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 684 daar op het hoge duin heb ik je ontmoet
starend naar de avondzon
op je haren lag een gouden gloed
de horizon was vol van vermiljoen
de zee doorsneden met een gouden spoor
weerspiegelde zich in je ogen
ik keek je aan geraakt, gepakt, bewogen
de weerspiegeling drong in mij door
de duinpan vulde zich die nacht met gloed
met sauzen, spijzen…