Alle inzendingen over BLOEMEN

Bloemen bloeien overal frisse kleuren vouwen steel en blad soms samen handen grijs en grauw sluiten een verbond met nummers geslagen maar voor altijd naamloos zij duikt onder en graaft in het onnozele waar verval ooit eigen wetten schreef letters krassen tijd waar onbekend rust en een kaarsje brandt bloemen bloeien overal…

leven thans nog bloemen ziet…

Ik lig weer vreedzaam in het gras, En rond mij geurt de goede aarde, Mijn lieve dwaalt met lichte pas En leest de bloemen in de gaarde. De nieuwe lente is aangebroken, Met zonnewarmte’ en vogelzang, Met bloemen en met zoete roken, En immer rijker welt mijn dank.…

in fladdervrije vleugelgroeten een bloem sluit het hart ze hunkert nog weerspiegelt in het water * misschien is er een later…

Ik verlang ernaar om in zonlicht, de stralen van mijn bloem te laten dalen over al wat leeft. Ik ben bang dat degene, die van mij houdt, de bloemblaadjes telkens plukt met de woorden in vragen: "Houdt ze wel houdt ze niet van me...?" Ik vrees nimmer ik zal mijn geur verspreiden en uniek bestaan. Mijn bloem zal opengaan.…

Traag daalt een bij op een struik bloemen. Vast en zeker, ongehinderd, louter zachtjes zoemen. Behoedzaam en trefzeker wordt zoet vocht ingenomen. Een ontzielde bloem blijft over, het is haar overkomen. Op naar het volgende wonder gesteund door welriekende geuren. In het schijnsel van de zon blijft het insect speuren.…

ik zag je bloem het korenblauw tegen het grauw van opgetrokken muren je bloeide daar alleen en wortelde in puin van het verleden het armetierig groen gaf toch een schitterende bloem halsreikend naar het heden kom open maar laat zon je warmen draag vrucht in wind en rust in sterke armen wieg maar in lentes uren jouw groen…

ik heb de lente weer ontdekt maar weet de plek waar grond geen bloemen gaf zij is door groen gedekt zon noch warmte brengt bloei wel groei in steeds ontluiken moet ik echt wachten tot de eerste bloem zich ooit zal gaan ontsluiten ik zie ze kleuren om me heen knoppen die me raken wil geen groen alleen maar juist de nectar van…

Kijk eens om je heen al die mooie bloemen Nee, wij zijn echt niet alleen ik hoor zelfs een bijtje zoemen…

Wij voelen als twee hoge, op stengel verhoogde lenterood-bloemen midden in de lichtzee — de lente is gekomen.…

Leg geen bloemen aan mijn graf laat niet je tranen op het marmer neer Ik ben gekomen en weer heengegaan maar dáár, nee daar ben ik niet meer…

en dan hoor ik bloemen als de wind het leven leidt open stuifmeelmonden en ze fluisteren zacht leef... ik luister, maar draai me om…

De bijen zoemen en de bloemen bloeien. Een ster wenst en de mens `menst`.…

het is aan te bevelen bloemen in den knop te breken want voor je het weet is een ander je voor geweest hendrik (met posthume excuses aan Willem Kloos)…

Zachter er leeft weer warmte tussen oude bladeren schuilt een kleine bloem switi lobi…

Blauwe lucht, het groene groen kristalhelder water Bloeiende bloem, stralende zon morgen is later.…

Op de kwekerij wiegen alle bloemen zacht in roze schemer: een stil, onzichtbaar feest van losse elfenvoetjes.…

Bloemen krijg je aangeboden met goede bedoelingen Zij laten het na een week afweten in mijn hart hoop ik dat de vriendschap blijft.…

laatst Karin Bloemen weer eens op tv gezien behoorlijk afgevallen volgens mij heeft ze een Hanneke Groentemannetje gedaan...…

Nee, jou zie ik bloemen plukken. Buiten, in de zonneschijn. Hele armen voorjaarsbloemen. Nee, jij hoort niet ziek te zijn. Ik, de zon en alle bloemen wachten rustig op een dag dat jij, zonder drank of pillen, lekker weer naar buiten mag.…

mijn bloem op weg naar het licht maar wit van hun wortels vergaarde kwaad uit de aarde…

Hou de dageraad even voor me vast, wil je dan pluk ik de bloemen fris van morgendauw en door de ochtendnevel zien we de zon weer klimmen mijn lief, ik hou zoveel van jou *** Hou de bloemen even vast voor me, wil je dan kus ik zacht jouw volle lippen en je haar en in de rode glooiing van de kim zien we de nacht weer komen mijn…

De bloem Een dieprode Die ik bij haar Mocht plukken Die bloem Een heel fraaie Echt mooi Van kleur De geur Aangename Die ik toen bij Haar opsnoof Die geur Heel erg lekker Opend' een deur De poort Van de weelde Via een pluim De heuvel De poort Van haar liefde Niet lan- ger dicht Speculum Lonkend flamoes Geslepen…

(we zijn begonnen met een goed gevoel) nu de dodenweg zichzelf verlaat en korte passen richting witte bloemen zet noem ik de dag al bij zijn asgeworden naam we hebben zacht gestrooid de witte bloemen stil geplukt, waarna ze teder rusten in hun bed van grijs geworden blad ik huil en laat het raam dat altijd uitkijkt op weleer open…

vandaag is alles in veelvoud dicht de dag ligt uitgeput en leeg in de aanhalingstekens van de tijd de klokken zwijgen het trage stugge lopen door de stilte hoe nu verder er is geen weg terug tussen geboorteschreeuw en sterven bloemen leggen om jou te eren loop door loop verder wij weten wie jij bent bloemen leggen als vergrijp hoe…

Hoe bloemen bloeien, hoe een vogel leeft en waarom water van de zee beweegt. Er komt een vlinder even zitten op een bloem. Ik plaag hem met het puntje van mijn schoen en sta weer op: ik moet nog huiswerk doen. ----------------------------------------- uit: 'Vannacht zijn we verdwenen', 1993.…

Bedwelm het leven met jouw geuren In zoetgevooisde kleuren Draag ze in je haren Ga vrolijkheid vergaren Zwaai met bloemen uit de trein Vriendschap kan zo puur en natuurlijk zijn Wees de bloem in ieders hart Met een knipoog die met je hele leven spart Vul elkaar aan met levenspracht Waardoor het hart liefde lacht Natuur zal een vredige…

Zo doet uw schone verf de roos en lelie duiken, En maakt dat in uw hof, uit hartzeer en verdriet, De bloemen altemaal verdorren op hun struiken, Omdat men schoonder bloem op uwe kaken ziet.…

Mijn smart brengt me elke morgen klaar, Bij morgenrood en morgenwind, Drie bloemen voor mijn gordellint, Twee bloemen voor mijn haar. En ik zeg tevergeefs: - ‘O lief verdriet! Ik word zo oud al, zie je dat niet?’ De bloemen zelf, die zijn mij moe En ik doe vóór het venster mijn ogen toe.…

Ze is lichtvoetig een windstreling zo wuift ze weg en plukt sterren op het gazon het gras kietelt blote voetjes is het daarom dat ze lacht en rent van bloem naar bloem het gezoem van bijen op de achtergrond een lauwe zomer in een groot blauwtje is het daarom dat ze humt en zingt kleine wijsjes met een zoen van moeder in…