Alle inzendingen over Bestaan

Papieren dromen geven mij de schaduw van woorden die ooit bestaan. Ik reis over kolkende wateren waar woestenij en tropische liederen rinkaaneen weerklinken. Kades bestaan niet. Enkel de doorschijnende modder van de jungle en de uitgestrekte wind van de savanne betekenen voor mij de terminus.…

Niets is dan ook zeker in dit aardse bestaan Maar wel dat er een einde komt aan ons leven De dood en het leven zijn met elkaar verweven Maar daar hoeven we niet altijd bij stil te staan.…

sliep een mens, moe van ‘t aardse bestaan Zijn pijnen waren immens Hij kon zijn leven niet aan Onder ritselen van ’t loof op een windloos ogenblik Verloor hij in elk ’t geloof en weet je, die man was ik…

EVEN EEN ZONDAGGEDICHT VAN FOPJAKJE Op de bodem van mijn bestaan vond ik na de psychose mijn moeder, mijn geloof en mijzelf ik zal nooit meer op eigen benen staan maar ik vond daarin de kracht om door te gaan en ach als je in de hel bent geweest is de aarde een paradijs en de hemel heel dichtbij als je zover van huis bent geweest in je eigen…

Dichter waarom luister je naar je dromen naar fluisterwoorden en taal die niet bestaan met de vogels over grenzen vliegen gaan verwacht je dat er echt ooit van zal komen ach geef je niet over aan woorden van waan daar iedere illusie wordt ontnomen aan bestaan zul je nooit kunnen ontkomen realiteit is hard denk daar toch maar aan.…

vrucht niet alleen rust en vrede vier met volle teugen de pracht en de praal zo goed als het verval van een rijk bestaan vier en geniet met volle teugen het mooiste cadeau dat jij jezelf kunt geven leven – van harte!…

wij weten niet hoe en wanneer het zal gaan de spanning zal blijven tot de rand van ‘t bestaan de meesten van ons willen een vredige dood bij andere schepsels geeft de woede zich bloot de manieren van leven bepalen zeer sterk de wijze van sterven en de tekst op je zerk…

als ik verbroeder met de smaak die mij het leven leidt, me musiceer met klanken die me raken, me geef aan de lusten die ik verzin dan zou het bestaan als een icoon uit de oudheid zich verlaten voelen zoals een dal eenzaam ligt te smachten naar het kristal onder de zoden toch heeft kennis het volle begrip naar het weten en smacht mijn adem…

als ik de kleine aarde in mijn handen voel het woelen van die zachte korreltjes in de nerven van mijn palm, dan weet ik dat mijn leven het hart van dit bestaan voedt in alle vriendelijkheid waaruit ik mag bestaan zelf ben ik de zon, de maan en de boze wolf laaf ik me aan de keten waaruit alles is ontstaan, ben nederig tegen al wat mij omringt…

Er bestaan levende dichters, die het volgende belijden: Er bestaat een andere wereld, waar woorden niet bestaan. Waar liefde zinnen geeft. Waar heimwee zinloos is. Waar dood leven voedt. Ooit reizen we er heen. We komen er vandaan.…

noch verdwijnen Is er -naar wij ons afvragen- Dan werkelijk bestaan noch verdwijnen Als alles ontsloten in nieuwe momenten Samen met ons weer ten onder kan gaan…

Ook ik blijf deze dag maar veilig thuis, Want er bestaan modernere manieren Om vrolijk Koninginnedag te vieren: Ik surf naar www punt koningshuis En met mijn vlag, mijn hoedje en mijn toeter Zit ik te juichen achter mijn computer.…

Zo heb ik in mijn alledaags bestaan Tenminste nog een aantal zekerheden. Maar plots is heel mijn leventje ontwricht: Vandaag zijn alle Albert Heynen dicht!…

Wanneer er een medaille zou bestaan voor wie zich collegiaal sportief gedragen dan mag zo'n ereplak naar Uytdehaage die Derek Parra toejuicht langs de baan. Wie meeleeft als een ander van hem wint verdient daarvoor toch ook een erelint?…

Zoekend, tastend, dwalend gaan in de wirwar van ’t bestaan. Twijfel, hoop, illusie, strijd, ontgoocheling, onzekerheid... De emoties die het leven spanning, zin en inhoud geven.…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

in een zee van tijd zijn wij verloren gegaan tot einde in het bestaan in een zee van spijt zijn wij onder gegaan draaien onze rug in de richting van de maan in een zee van hoop zet ik mijn ziel te koop…

Mijn bestaan Is vergaan Door jouw komst Nooit meer onbekommerd Doen wat ik wil Zonder al te veel zorgen Voor de dag van morgen De verandering is groot Het begon in mijn schoot En nu jij bestaat Leef ik voor jou Met veel zorgen Vooral voor de dag van morgen…

De uren die wij slechts gedroomd beleven En die wij naar verkiezen overslaan Staan in het grote boek van ons bestaan Gewoonlijk als de mooiste bijgeschreven. Zo was er ook in Bagdad, naar men meldt, Van twee tot drie geen sprake van geweld.…

als je lacht hoor ik de echo van je bestaan ondeugend maar toch een onvoorwaardelijk gaan van blijven als ik zie in je ogen en kruitdamp van pijn langzaam zie wegdrijven droog jij je tranen en zucht je zonnige lindelanen…

Lang nadat mijn ziel langs de vingertoppen van het hiernamaals kroop, ontdek ik dat achter de kinderen van ons wakker bestaan bloed doorzet en onder ons vredig komt van ‘s morgen goud tot schaduw’s laat.…

Traag voortbewegend opgaand in de duisternis, als beelden bevroren in de tijd De inktzwarte nacht biedt onderdak aan hen die de onlevenden genoemd worden Grillig is hun bestaan zoekend naar zielsverwanten moeten zij eeuwig voortgaan…

Ik doe aangifte van een gestolen zomer Mijn ogen, bedoeld om te kijken naar de voorjaarsmode van zachtgroene bomen, de architectuur van vogelnesten, de productie van gras en graan werden gegijseld om terug te blikken in het museum van mijn bestaan.…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

God zette een krul onder hun bestaan.…

Voor wie behoefte heeft aan nicotine bestaan er sigaretten zonder teer. Minister Klink trekt desondanks van leer. De 'smoker' zou een beter lot verdienen. Den Haag heeft er op voorhand al tabak van. De schatkist wordt er namelijk platzak van.…

je woordgebruik is vreemd de diepliggende woorden in een bast van keuvelend bomen wezenloos van afkomst en spruit krenkend in knop die het murmelen van stilte hoorden sinds hij het bestaan in de doofpot stopte van wat in janken wordt geboren…

Wanneer je leven mooi was je omkijkt naar een rijk bestaan wanneer de tijd gekomen is om van hier weg te gaan wanneer je laatste glimlach mij nog steeds verwarmt weet dan dat juist jij in liefde wordt omarmd…

Wolken in water Aarde raakt hemel en heel even ziet Vergankelijk later Niet alleen beeltenis Maar ook reflectie werkelijkheid ziet Wat mogelijk is Een omgekeerde realiteit het beeld in bestaan al kwijt…

Samen met jou wil ik leven In jouw hart wil ik bestaan In jouw herinnering herleven Nadat het mijn tijd was om te gaan.…