1651 resultaten.
Stuurloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.088 Mijn hand strekt zich in smeken uit
voor hij vertwijfeld naast me zinkt
mijn blik wordt troebel en verdrinkt
moedeloos als ik mijn ogen sluit
Het is te laat, je drijft de nevel in
nog eenmaal kijk je treurig om
woorden steken en ik staar stom
vanaf mijn einde naar jouw begin
dan slaat de duisternis me blind
en zoek ik spartelend…
pijlloos
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 439 ik houw een standbeeld
uit vruchtbare gedachten
ingegeven door mijn hart
vorm het met slanke lijnen
en woorden die het stenen
leven kunnen verzachten
ik geef het kleur met grootse tinten
zoals de natuur ons aldoor schenkt
het is mooier dan alleen het naakte
omdat echtheid uitsluitend
weet heeft van schoonheid en niet
aan enige duisternis…
Machteloos
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 525 Misschien zijn daar de jaren licht
in een altijd groene schildering
is er ruimte om niet geleefd te worden
en worden woorden nog gehoord
Tastend baan ik mij een weg door de duisternis
ik zie geen mens, geen dier
Niets...…
Twee kanten van het leven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.496 Twee kanten van het leven
We hebben oorlog we hebben vrede
We hebben duisternis we hebben licht
Er is geluk en er is wanhoop
Er is pijn en er is verdriet
We hebben rijkdom en armoede
Er is liefde en liefdesverdriet
Er is hoop wat we hebben gekregen
Maar voor sommigen is dat er niet
We hebben ziektes waar we mee kunnen leven
En andere ziektes…
die zachte kleur
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 477 het beeld
- jij bent van licht -
breekt tijd open
in eeuwige
seconden
waaraan een drenkeling
zich vasthoudt in regen
en storm
zoals een witte lelie
in onrustige dagen die de klaarheid
van het water zoekt in deze vreemde wereld
ik hoor nog steeds je stem, aarzelend
bewegend toen ik de aarde wist
dichtbij duisternis en zware…
migraine
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.963 Onzichtbaar,
maar pijnlijk voelbaar
chaos en pijn in m'n hoofd
veroorzaakt door het monster
dat migraine heet
die me danig van m'n
bestaan heeft beroofd
en ik dagen niet eet
in duisternis gevangen
rijg ik de dagen aan elkaar
aan bed gebonden
als een kluizenaar
met bizarre gedachten
en slapeloze nachten
Maar dan opeens...…
Op de verbrande hoeven melden de hanen de dag
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.057 De hanen weten niet
hoe rood de morgen is,
die hun eeuwen oud lied
krijst door de duisternis.
De hanen melden de dag.
Geen die het hoort
op de dode hoeve,
zinverloren woord
in wereld droeve
geen die het verstaat.…
De vroege ochtend in de stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.716 Regen, kou en duisternis
Een enkel licht, een ritseling
Voorzichtig fluiten van een vogel
toch is er stilte
Betonnen warmte,
gemetselde geborgenheid
krioel geleid, in goede banen
De ander als gezelligheid
een groet of glimlach,
vluchtig.…
Als nooit tevoren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 835 We zoeken ieders hart,
verwachten teveel en belanden in
de brandende zon die
de duisternis bederft
En anders niets
dan gevaar voor
van alles en nog wat
komen gaat..
Niets teveel gezegt,
niets teveel gevraagt..
Alleen wat liefde dat
onze zielen vult en
het daglicht bedaart.…
Gesproken toon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 325 Ween niet als dat
gestorven is,
haar schim op winden
zucht, naast de leeuwerik -
in volle vlucht -
in een oneindige klim, naar
een streepje licht,
ontrokken aan de duisternis,
een smetteloze vlam
haar vonken op mijn
hemel heeft gericht en
aan de hete as ontkwam,
gebalsemd in een seringenbad
en geurend duizendschoon,
haar doolhof heeft…
Zo kort slechts zijn we hier
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 360 Zo kort slechts zijn we hier,
vluchtend voor angst en vragen,
voor duisternis en pijn, voor chaos en
vertwijfeling, voor zinloosheid,
dat delen we met allen.…
duistere stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 kijkend in de diepte
zie ik in de duisternis
mijzelf weerspiegeld
op de bodem van de hel
met de vlammen die mij verteren
het water naar mijn lippen
en de aarde die onder mij scheurt,
reik ik in verstomde schreeuw
naar het licht en snak naar lucht.…
Als papavers wuiven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 365 hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem
de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw
stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind
mijn glimlach slaapt
terwijl de duisternis…
maandag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 117 er dwarrelden wolken rond de maan
ze lieten hun gezichten zien en glimlachten
vanouds
als draagsters van de lucht
waar ooit de sterren samenspanden
trok het licht mijn ogen mee tot ver achter de duisternis,
omzoomd met zachte gevoelens
er dwarrelden vogels door de lucht
de wind droeg hun vleugels, toen ze stormenderhand
de bomen vroegen…
Een zondagavond na een dag vol mist en nevel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 211 Wat is dan leven: duisternis en dood
of ooit tenvolle verbonden zijn met allen,
ja, juist met hen die kansloos zijn
en niet geteld, behalve in de
armoe-statistieken?
Kyrie eleison.…
MIJN LIEF IS JARIG
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 3.141 mensenheugenis
is ze echt niet te versmaden
Lang haar in het mooi rood
hangt over haar beide oren
Haar armen, zacht en bloot
zij is echt voor mij geboren
Mooie ogen, groenig zacht
zien me bij ‘t ontwaken aan
Een mond die eeuwig lacht
naar mij, hè..welteverstaan
Wie nu deze schoonheid is
dat zal ik je thans verraden
Ze is ’t licht in de duisternis…
Lekker thuis.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 426 Terug naar de duisternis van het bos is geen optie.
Om mij heen is het rustig, warm en zonnig.
Ik realiseer mij dat ik eindelijk thuis ben.…
Sneeuwpoel bij dag
gedicht
3.0 met 9 stemmen 2.738 IJdele voornemens banen zich wegen
naar binnen waar duisternis heerst,
een ongehoord gewiste voicemail,
een ongedoofd zoekgeraakte sigaret.
--------------------------------
uit: 'Verdwenen obers', 2005.…
stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 210 de zon wekt warm de kille duisternis
die gehoorzaam doet wat hem bevolen wordt
en trekt zijn donkere gloed al schuivend terug
alsof gordijnen opengaan toont zich het landschap
in vroege vrolijkheid waarmee de dag begint
in zachte stilte en met ongestoord geluid
van blije vogels die elkaar begroeten
voorbijgaan in hun doelloos vliegen
als echte…
Wie ben jij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Achter de deur op het tapijt
hadden we het gevoel
dat we samen in een huis waren
op de tafel stond een theepot
van gietijzer met Japanse zwanen
die we uit de boot hadden gered
je bevond je langzaam in mijn duisternis
waar we na lang zoeken een licht vonden
om het lied te kunnen zingen
wie ben jij
vroeg je toen je mijn tong…
Jaloezie
poëzie
3.0 met 2 stemmen 3.008 en laat ons langs het steil ravijn
opnieuw de oude weg betreden
die ons terugvoert naar het huis,
dat in de duisternis beneden
nog aan de voet der heuvel ligt;
waar gij zo eenzaam hebt gestreden,
toen leed de liefde had ontwricht;
laat uitgeroeid zijn het verleden
en uw gelaat weer zacht verlicht…
dementie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 948 ik weet dat ik de dingen heb geweten
die allang in daden zijn vergeten
het vergeten versluiert het zeker weten
maar weet nog wel van jouw bestaan
jouw lange haren die als duizenden spinnen
mijn lippen beroerden
jouw sprankelende ogen die mij blind
maakten voor de erotische duisternis
jouw stem die ik wil vergeten
in mijn verdwijnende…
Adagio
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.121 Ik kan bij dag de vruchten niet vergeten
die in de duisternis te rijpen hingen.
-------------------------------------
uit: 'Venetiaanse gedichten', 2012.…
azuurblauw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 175 je zuurstokroze mooiste jurkje
je kleine arm steekt uit
naar verdronken dromen
onder het water je hoofdje
je ogen bron van verstilde tranen
ze zien het licht niet
in deze duisternis
in deze lange nacht
sleurde de heldere zee
jouw onschuld
naar het kille einde
ik zie je
met gesloten ogen
verder leven?…
Beklonken en verdoken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 Jij danst rond prille eenzaamheid
aan de kolkende rivieren
van een verdoken droomland
je verlangt naar de onthulling van het geheim
in dichte duisternis zonder enig licht
maar de stem geeft geen geluid
adem brengt slechts sereniteit
om de diepte van jouw afgelegenheid
te ontwaren
hoor je de echo van jouw leegte
het intieme vacuüm van…
God is zo gek nog niet...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Zoals boeddhisten die in duisternis,
helder worden verlicht.
Dat biologen leven willen begrijpen,
is een heel vermakelijke ambitie.
Alleen Darwin heeft een tipje,
een tipje van de sluier opgelicht.
Leven ontstond ooit in zee.
Leven beweegt en verandert.
Dwazen verzetten zich.
Wijzen leven mee.
God is zo gek nog niet.…
Nuit d'amour
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 Aangezien ik een nachtdier ben,
mijn Assepoester,
bestaat er voor mij geen hoger licht
dan te vrijen met jou
in de hitte van een rode vlam
ligt het wapen tegen duisternis
als bijen die naar nectar smachten
zweven mijn gouden gedachten naar
het bloemenveld van pure liefde
in jouw gezicht, je ogen blauw
je lange, zwarte haren sluiten…
Lichtdruppels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 ik zie wat ik wilde zien
de eeuwige flonkerende diamant
die zich vormde in ruwe eeuwen
ieder facet de geslepen glans
geen verkrampende duisternis meer
alleen lichtdruppels op mijn stenen
bloesemwoorden waaien in najaarswind
oneindige zonneschijn op lijnen
geen vogel vlucht meer
niet de geijkte paden
de schaduw leeft niet in de nacht…
Donkere dagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Ieder jaar weer moeite met deze donkere dagen
Kan zo veel duisternis moeilijk verdragen
Die korte dagen, lange nachten
We moeten op het lengen van de dagen nog even wachten
Over 2 weken is het zo ver
Ga ik niet meer werken, met in de lucht een ster
Alhoewel ik vanochtend heb genoten
De lucht was allerlei kleuren gespoten
In januari…
de hemel was dichtbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 ik leefde
zonder einde
in het middelpunt
op de platte aarde
elke dag een nieuwe zon
waar was de vorige gebleven
wachtte ze tot zij weer mocht
misschien was ze opgegeten
aan de koepel
de vastgeplakte sterren
ze gaven licht bij duisternis
de hemel was dichtbij
onbekommerde kreukels
en onvolkomen barstjes maakten
schoorvoetend…