Alle inzendingen over Dag van de Moedertaal

Nu wil ik de dag openen met meer dan een blik vat. Te veel sterren kan ik niet aan, noch het tergend trage van de maan. Daarom thans het aanbidden van de zon op het tempo van een altijd weer dagende dans Een nieuwe tijd vat mij aan…

‘Het onbehagen bij de vrouw’ bestaat nog steeds: te weinig vrouwen in de top Ze krijgen af en toe een schouderklop en horen dat die bloes zo prachtig staat De man, hij heerst; de man, hij eerst en dan… maar lekker sjoemelen, als ’t effe kan…

Gisteren was een dag, tot de late avond, Dat mijn hart open stond. En de wereld gevoelig lag. Gisteren was een dag, Dat mooi en lelijk binnen kwam. Mij geheel in beslag nam, als einde toch een lach gaf. Vandaag is het kalm. Ontdaan van laatste resten, Is het weer warm. Vandaag zal niet kwetsen.…

In ochtendgrijsheid sluieren slierten mist langs dag nog onzichtbaar…

De stilte werd in mij gewekt om te luisteren naar het ruisen van de luwe wind haar verhaal waarvan ik vind die luister van de natuur bij mezelf te zoeken rust op mijn oude dag om te genieten van dat vleugje schoonheid en adem het zuurstof in dat verwondering wekt wanneer vertrouwen gaat bloeien die een open wond nodig heeft om dicht…

Een mystiek geval de avondval waarin zon verdwijnt in zee Neemt je mee door eb en vloed door elke golf zelfs huizenhoge zee Terwijl nacht op is komen dagen.…

voor dag en dauw oogt zij haar kans voor die dag de dagpauwoog vlinder…

de eendagsvliegen zijn gezegend door het niet kennen van de dag * * geïnspireerd door Matsua Basho…

Op een vrije dag het gordijn openschuiven: dag vogel, dag wind!…

En de dag begint.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

zout op de lippen schrijnende handen ronden de dag de avond valt in verlichting droom je ogen weg uit vandaag en versaag nooit breek gedachten want morgen wordt ooit…

In Jazz gaan Black and White perfect together Afroroots in syncopé-ritmiek Prosodische accenten in lyriek De Groove is waar ook black lives really matter De Jazz van nu is niet meer wat het was Art Tatum, Peterson, klaviertuoos En Ella, Basie, Armstrong... ouwe doos Duke Ellington, Ron Carter op de bas John Coltrane en Miles Davis op trompet…

De dag sleept zich voort, je moet iets gaan doen. Wat heeft het voor zin... dus dut maar weer in. Een stille berusting, neemt plaats in je geest. Het is wel genoeg. Jouw leven is geweest.…

Aan zijn lawaaiig raam gezeten lijkt het waarachtig of hij ongelukkig is naarmate hij ouder wordt ver weg, het donkere duister in daar is de wereld alles, zijn metgezel vandaag heeft hij van alles meegemaakt hij, die bijna van de hemel is want schuld op aarde leidt naar vermaak in zijn oude zetel bij het maanlicht raam in een huis dat…

Terwijl de dag steeds verder schrijdt, en ik, op blote voeten, ze eindelijk vind en blij als een kind mijn woordjes schrijf… ga ik pas beseffen: Het was slechts een kwestie van tijd.…

de dagen dragen alleen nog nachten en ver vooruit zie ik geen ommekeer gebed kan het verdriet verzachten al zit ik het liefst in een stil geween nog bind ik mij aan herinneringen die moeizaam zwerven door mijn hart van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

smijt met jeukpoeder je woorden zijn schaduwen van de pointe zinloze kringen in een vijver zij komen, zeg je, uit vergeten bronnen en verdrinken de ratten die 's nachts knagen aan de spanten van je angstige ziel maar uit elke fles drink je de geest en dooft dan het eerste licht dat achtelos sijpelt langs de drankkegel van een nieuwe dag…

zacht is je ontwaken vingers zijn al bezig stukjes van de dag te maken nog heeft tijd niet dringend op de deur geklopt want alle duister is nog niet verstopt waar licht al jouw contouren schuint vallen kleuren op hun plaats en praat de klok wat luider je kunt niet meer verdwijnen weg van de realiteit die uit je handen…

Wat een naam heeft, bestaat ook als zij dood is of weg naar een vreemd land. Of helemaal niet weg maar onzichtbaar in een gesloten ruimte.…

De dagen lengen al is het nog maar even maar we leven weer.…

Light verse (wat ook ‘plezierdicht’ wordt genoemd) Op maandag in de Amersfoortse Flint Wat ik oprecht een beetje spannend vind: Behalve ik zijn allen daar beroemd Al voel ik mij in dit gezelschap klein Ik ben vereerd hiervoor gevraagd te zijn…

Begin de dag nooit met de scherven van gisteren want deze snijden in je handen en je hart. Ze maken je bitter en vol wrok en houden je vast in het verleden. Begin de dag liever met de bloemen van vandaag die geuren in je neus en je ziel. Deze maken je blij en vol hoop om te laten groeien in het heden.…

Met “Nee” staat Balkenende zwaar voor gek, bijt Zalm met zijn gezemel in het zand. Met “Ja” vervagen grenzen om het land, geen slagboom meer, geen prikkeldraad of hek. Dus stem ik “Ja”, zo'n wet is onvermijdelijk al blijft (zie boven) “Nee” wel erg verleidelijk.…

Nu staan de bomen nog bladloos met hun arme armen in de winterlucht. Diep van binnen hopen ze met mij mee op veel groen en de lentezon. Nog enkele weken en de wintertijd is voorbij. We beginnen weer met een schone lei. De vogels kijken al uit voor hun habitat. Verkennen in huisjes het kleine gat. Zouden ze daar een nestje bouwen. Ik zie…

Ze zat naast me in de trein Ze voelde zeer zen aan Ze was net geland vanuit Egypte Ze had daar afgetast, gevoeld en begrepen Ze ging nu het roer radicaal omgooien Ze wilde dichter en (h)echter bij de mensen Zij en haar zijnen is haar credo Zij vertelde en ik ervoer de mijnen Zij is goed, sterk en vertrouwelijk Zij bouwt aan ’n betere woonwereld…

Je kon er eerst maar geen genoeg van krijgen Maar al dat voetbal gaat je langzaamaan Daar je zo overvoerd wordt tegenstaan Om van dat nabeschouwen nog te zwijgen Je leeft bij menig match dus net zo mee Als je zou doen bij Emmen-RBC…

het dorp lag stil in 't zonlicht boven haar de schapen in de weiden ter linker en ter rechterzijde met middenin een hoge boom een zilverpopulier met haar kornuiten de vogels ik luisterde en hoorde ze buiten uit volle borst de bloedhond weg fluiten…

Natuurlijk is er wel eens een kopje gebroken Een bord door de lucht gegooid Met een ongelofelijke kakofonie Van herrie neergedaald Op de marmeren vloer van de koninklijke keuken Natuurlijk is er wel eens….dit of dat, zus of zo Vult u zelf maar in, inwoners van ons Koninkrijk Want ze zijn dan wel van koninklijke bloede Maar ook gewoon man…