Alle inzendingen over De ontmoeting

ik ga binnenkort de ultieme duik in je ogen maken om jou op de bodem van je ziel te raken in een totaal geven zal ik mezelf vergeten om zonder ballast de diepte in jouw blik voor het eerst te meten heb veel los moeten laten om vaardig te worden snelheid te maken om ons ontmoeten te smaken voel al de warmte van je lach weet me…

mijn kinderen je hebt ze gezien maar nooit ontmoet nooit leren kennen je bent er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik…

mijn kinderen je hebt ze gezien maar nooit ontmoet nooit leren kennen je was er niet meer maar wat zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo…

Ik hoop je in een volgend bestaan weer te ontmoeten Dat ik je als kind zijnde al mag herkennen In mijn gevoel dat nog nooit had gelogen Mijn lot vond in jouw alleszeggende ogen Mijn kinderhand naar je uitstrekken Mijn arm om je schouder heen slaan Je zachtjes “Ik hou van jou” in je oor fluisteren Mijn hart dan al aan de jouwe kluisteren…

ik aanschouw het zielewater langszij jouw ogen gaat het over vroeger of later verdriet of mededogen dat jij mij aanblikt in verwachting uitziend naar enig gevoel al was het maar gering we ontmoeten elkaar op een onzichtbaar brandpunt buiten ons gelegen gevangen in een verre staar waar woordeloze stromen worden samengeregen…

het waren geen lichte schokjes meer een zacht raken dat warm voelde als thuis ik zag uit je handen de energie vloeien die een ware metamorfose bracht in witter licht klonken stemmen als welkom in ontmoeten na het familiaire begroeten ogen twinkelden ruggen rechtten zelfs met de kleine gebaren werd er heel veel gezegd…

als ik je weer iets vraag Ik wil alles van je weten wil je proeven en véél meer Hoop dat je mij nét zo wilt want een afwijzing doet zeer Die had ik al veel vaker maar houd gewoon de moed Om die te gaan verliezen daarvoor voel ik me te goed Jij bent voor mij geschapen en hoop dat ik op een dag Jou ook buiten mijn dromen in het echt ontmoeten…

ze tekende mijn beeld op haar verweerd behang dat vertederde mij onverdeeld plots was ik niet meer bindensbang wij werden vrienden voor het leven minnaars vol geluk in harmonie tot het na veel gepieker en geworstel voorbij was, einde van de symfonie nog onlangs ontmoette ik haar ze kwam langs op Internet was naar Amerika gegaan en was nu…

Dit herfstig landschap en de wijde voren die achterover vallen onder 't blinken van de ploeg, ze maken heimwee wakker naar de dagen dat ik je voor het eerst ontmoeten mocht.…

Toch veel gezien en gehoord en warme mensen ontmoet, maar ook de vragen en verwachtingen naar de blanke medemens, de geluksbrenger, de rijke? Zijn wij dan halve goden? Toch doorstroomt ons hetzelfde warme bloed en de hunker naar liefde en vrede.…

duif van de verste verte breng mij de liefste liefde uit een nieuwe dimensie de tussenstop brug tussen een en ander wat er hoort bij mij liefste lief en jou met moedermelk is ingegegeven probeert een wig te slaan maar liefde is universeel haar vleugels reiken naar de verste verte waar onze zielen elkaar ontmoeten in de derde dimensie…

van al wie ik ontmoette was geen zo lief als jij.. om alles wat je gaf alle woorden die je zei.. omdat je bent zoals je bent is niemand zo lief als jij.. hoger dan de hoogste berg, de zeven zeeën zelfs voorbij. laat iedereen gaan zoeken naar één zo lief als jij.. als men dan niets gevonden heeft..…

De grote symfonie van 't leven wordt nooit herhaald, altijd is er iets anders: een warme tederheid, een blij ontmoeten, hoe zou mijn ziel de jouwe anders groeten?…

stilte is mijn vriend ik ontmoet hem vaak maar weet niet of ik hem met mijn emoties raak hij wandelt graag net als ik geniet hij van een schitterend vergezicht in zacht geluidloos licht ook van het bos waar donkere vennetjes rimpelloos zuchten onder klarende luchten natuurlijk praat ik schatert mijn lach om mezelf te voelen in…

Mijn wereld begint te wijken Zij komt los van mij Ik kan haar niet bereiken Ik kan er niet langer bij Ik zie de afgrond gapen Voor mij nu enkel duisternis Nooit meer rustig slapen Nu de wereld de mijne niet meer is Enkel in mijzelf gekeerd Zal ik de afgrond anders ontmoeten Heb ik dan toch geleerd De angst met open armen te…

altijd weer op zoek naar dat ene gezicht….in dromen ben jij degene die ik wil verwelkomen avondrust… serene stilte, met gedachten aan een kleine gang de lentewende, eerste ontmoeting met die ene waarop ik al zolang wachtte, al zolang in dromen op zoek naar dat ene gezicht dat geen spatje ouder wordt in de stilte der jaren..…

Het is weer tijd de tandarts te bezoeken. ..of ik nog voorkeur heb voor een bepaalde dag, graag met dít weer wil ik haar gaan ontmoeten zeg ik met een brede lach. Ze gaat zoeken naar een gaatje, vult mijn naam daar in. Twee uur later zoekt mijn tandarts, vindt geen gaatjes, vult niets in.…

Vader als ik later heen ga is er dan leven na de dood Zou U zo graag nog eens ontmoeten met mijn kindje op uw schoot Vader zit mijn broer dan aan uw zijde en krijg ik een brede lach als ik jullie zo zie zitten Vader denkt u dat dat mag Vader alstublieft vertel mij laat me weten hoe het zit geef het antwoord in mijn dromen laat het…

Waar de lucht en het water elkaar ontmoeten, daar is het, waar ons geluk werd geboren Waar wolken met hun schaduwspel onze namen schrijven op akkers met zwarte aarde, doorklieft met diepe voren Daarheen moeten wij wel gaan, -zullen wij steeds getrokken worden- het licht en de luchten wijzen ons de weg Ik klem je hand vast…

Wat als het raam zich gesloten opent voor de kamer, je ligt in bed, de stad is in jou aan het verdwalen, bang trek je deze grens toe als een rits tevergeefs: het onaardse zingen van de trams voert je mee, licht weerkaatst in de kanalen en scheurt je als een brug tussen twee oevers vandaan, hier heb je me ontmoet enkel om in jou te sterven…

uit zien te komen, ik vertrouw er gewoon op Ondertussen kunnen oude kwalen langzaam genezen Nu nog woon ik bij het volk van het noorden en kan ik Uw terrein zien liggen, Het is niet half zo lang als mijn verlangen Zonder vrees zullen we bruggen over moeten gaan Ik zal me wel eerst moeten onthaasten en U zeggen wat ik wil en kan Ontmoetingen…

Lijk een geluksridder, gedoemd voelde ik de oude verschrikkingen drijven zag op gouden bergen twijfels rijzen leeftijd en avontuur volbracht beloofden echo’s van goud, afgunst hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig, weggestuurd, voelden tranen zeldzame ontmoetingen van angst op mijn wangen niet.…

En geef me vooral de kracht om geduldig te zijn, vertrouwen te hebben in alles wat ik ontmoet en in de stilte te leven van mijn hart.…

Droom het sterrenkind in mij in vlagen van bewustzijn aan een ander wereld Wij ontmoeten onze nachtzijde waar onze zielen waken Als het vuur het gruis verteert dat onze liefde omarmt tillen we ons kinderleed moeiteloos over vulkanische erupties heen Intuïtief en doortastend wordt ons verlangen in talende gebaren hoorbaar vervult…

onderscheid maar de vorm waarin geeft altijd strijd jij weet de wereld gemaakt in geruststellende beelden waarbij plaats en formaat balans in realiteit delen ik zie onaffe structuren wachtend op inhoud emoties en groei om ooit te komen tot bloei wij lopen geen pad het mijne is niet af wel is er het zoeken naar vorm en kleur in ontmoeten…

kilte van weleer dromen waar ik toen van droomde gaf ik elders in beheer nooit bleef alles bij het oude altijd was men in de weer het hechten aan het zó vertrouwde deed mij later toch nog zeer van alle regels op de hoogte weet ik hoe het verder moet ik zal me vast nog eens bedenken voordat ik m'n hart zal schenken aan degeen die ik ontmoet…

In een waas zal ik je spontaan groeten je voorzichtig aanspreken misschien ik ben bang je ooit weer te ontmoeten maar ben nog banger je nooit meer te zien...…

je nam je schaduw en verdween tussen bladerloze bomen geduldig maar tevergeefs bleef ik wachten op nieuw groen maar het donker bleef stil toen de tijd het ook niet meer wist besloot ik op zoek naar andere kleuren nieuw licht te zagen het zwart aan jou te laten niettemin mocht het ooit nog eens tot een ontmoeting komen…

Dit puur ontmoeten doet alle pijn wegsmelten en voeten zweven.…

Lieve wandelaars die elk ander ontmoeten gelukkig maken. Wegen ten hemel heb ik vele gevlogen, zelfs over polen. Ik zag de wereld steeds onder me door glijden, toen ik zo hoog vloog. Ik ben weer geland op deze vreemde aarde en huil ten hemel. Voortdurend wil ik oog in oog met jou lachen en dansen, dansen.…