21468 resultaten.
De Verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Ik zie je stralen
Mijn blikt ankert
buigt
zwenkt
Jij fier groen
Vijf kanten steel
draagt
je scherm geel
open
tuurt de hemel…
In de verte
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 203 In de verte
achter een horizon
van traag licht
Ruist het lachen
van een kind
langs rijpend fruit
In de boomgaard
waar de rups
de appel mijdt
En sterft
om een vlinder
te mogen zijn…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.8 met 10 stemmen 2.533 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!…
verten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 196 de dag komt
in gezongen
woorden
die een klacht
in klank
verstoorde
met een droef
en dralend
lied
dat men klinkend
in de verten
ziet…
In de verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 In de verte
Wil ik wonen
Achter de horizon
Daar waar de
Laatste einder is
Wil ik mijn gevecht
Op leven en dood
Voortijdig staken
Op het snijvlak
Waar zon en maan
Elkaar zinvol raken…
In de verte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 204 misschien zijn het warmtelijnen
die koude doorkruisen
of stille omgangsvormen
aan het oog onttrokken
door stadia van afstand
op pijlers van de overkant
door kromming van aarde
in verbogen ruimte
in mate van vaagheid
onoverbrugbaar
onoverkomelijk
zal ik toegelaten worden
tot de plek van mijn afwezigheid
ik weet het niet
niet bij benadering…
Uit de verte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 216 Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen…
In de verte....
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 123 In de verte
zie ik een licht
Ik ren er naartoe
maar ben net te laat
Het licht vervaagt
in de duisternis
Ik voel mij
machteloos
klein
en
eenzaam
Stemmen waar ik
overdag niet naar luister
Achtervolgen mij
in mijn dromen
Ik probeer rust te vinden
maar word steeds gestoord
door een achtervolgingsproces
van geluiden
Slapen…
In de verte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 'Dichtbij zien
is geen enkel probleem'
zei me de opticien
die m'n ogen test, keurt
'Maar in verten
......... zien?'
zei ik op mijn beurt
'misschien komt een bril
van pas'
weerhoudt u
van het -in schijn zien-
van 'n Fata Morgan?…
examen boekHouden (tanka)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 540 Hij zocht en zocht naar
waar hij het ook kon zoeken
Hij dacht: hoe onzacht
zal de Map morgen vloeken,
nu 'k mijn boekhoudboek niet vind…
stormen
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 68 onverdroten vaart
hij verder in zijn
smalle bootje
op vleugels van
verlangen trotseert
hij alle stormen in
het glas van licht
tot verste duisternis…
Voor de verre prinses
poëzie
4.7 met 10 stemmen 4.427 Uw land is zo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.
Maar als het waar is dat door grote dromen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
Dan zal ik komen, iedre nacht.…
Haar ogen spiegelen zich in mij
netgedicht
2.5 met 13 stemmen 776 zij kijkt alsof ik lucht ben
ik laat haar in een verte staren
die enkel leegte biedt
ze veegt haar tranen langs mijn huid
ik zie er soms zo mistig uit
dat zij geen toekomst ziet
die brengt haar niet waarnaar ze smacht
ze mist de vent waar zij op wacht
steeds vaker droef van blik
zie ik haar ogen wanhoop baren…
Pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 je bent een woud
nog onontgonnen
ik ben de reiziger
die de paden mag maken
waarlangs je zult gaan reizen
naar ongekende verten
met de vader
van je kinderen
ga maar
leef maar
het is zo voorbij…
de reiziger
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 123 ik ga van hot naar her
vraag me niet hoe het kan maar
mijn dromen reiken ver
ik kom nooit van mijn stek
want ik ben een reiziger
een reiziger op dezelfde plek
lang kan ik er niet bij stilstaan
ginds wacht de verte en er is nog
een lange weg te gaan…
de witte verte
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 113 kind de witte verte
kun je niet vangen
zij is een laatste
lange reis
ze woont in een
verstilde schemerzone
ver weg van het
onherbergzame heelal
zij is het nest waarin je landt
met gebroken vleugels
waar je eindelijk naar
jezelf durft te kijken
ze houdt van je zoals je bent
de witte verte kind
je mag naar haar verlangen…
Onmogelijk
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 127 onzichtbare dingen
worden niet doorzien
onhoorbare zaken
komen je niet ter ore
onafzienbare verten
vallen niet af te kijken
ontluisterend is iets wat
je liever niet wil horen
maar iets te vaak misschien
komt het voor dat
een onmogelijke liefde
weldegelijk mogelijk zal blijken…
Voor de verre prinses
poëzie
4.6 met 14 stemmen 4.093 Uw land is zo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.…
Schijnsel
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 409 nog altijd ruik ik de angst
van onze jonge lijven
zo klein als wij waren
luisterend naar haat
wij kropen
in de verste hoeken
en door het raam
leek de maan ons
te zoeken
om wat verlichting te geven
aan ons bestaan…
Noodhulp
poëzie
2.5 met 13 stemmen 2.389 Als ’t prangen van de nood hevigst overstelpt,
En alles ons vervolgt en woedend gaat verslinden,
Dan is ook ’t uur naastbij dat God de bidder helpt;
Maar verst, wanneer men ’t acht in mensenhand te vinden.…
Mijn vader.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 647 Verder dan de verste ster.
Mocht hij terug komen, leven
na de dood,
dan zal ik hem nog niet zien,
want het heelal is zo groot.
En ik heb te weinig tijd,
ik ben hem voor Eeuwig kwijt.…
Ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 Ver wil ik vliegen
Zo ver als ik maar kan
Verder dan de horizon
Waar ik de eeuwigheid
Ontdekken kan, het
Verst van allemaal
Waar de lucht het schoonst
Is om mijn longen mee
Te vullen en verse lucht mijn
Gedachten de vrijheid geven kan…
De zee neemt ze mee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 De zee telt oneindig
Veel golfjes waarin mijn
Spaarzame woorden vervagen,
Hun vorm verliezen
Even goed als
Hun betekenis -
Waarna ze alleen nog
Gedachten zijn die
Oneindig ver worden
Meegevoerd tot aan
De verste horizon…
Grenzeloos
snelsonnet
4.8 met 4 stemmen 117 Drie mannen zijn verwikkeld in een strijd,
De eerste zijn, dat is waar zij van dromen,
Wie zal het verste in de ruimte komen?
Wiens naam zal klinken tot in eeuwigheid?
Zo voelen zij zich beurtelings verheven,
Gewichtloos en gewichtig, voor heel even.…
Verst(r)ikt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 niet in woorden te vangen
vertellen tranen dat de opgelegde
taak te zwaar is om te dragen
met je rug tegen de muur
hou je je al zolang staande
geef mij je angst dan
hou ik je veilig voor de nacht
wieg je voor zo lang nodig
langzaam verstik je steeds meer
in een web dat jij nooit gesponnen hebt
uitzichtloosheid kenmerkt de plaat
die is…
weerzien
netgedicht
3.7 met 15 stemmen 288 hoe stil legt herfst
zijn hand over de aarde
de verste klokken hoor ik nu
geluiden die de witte berken
voor me bewaarden
en ieder die hier is
ook de vogels grijs en traag
zien bomen rillen
ik wrijf over schaduwen
maar er is niemand die wat vraagt…
Ochtendlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 Door het volhardend duister
Kriekt onverwachts het
Eerste straaltje ochtendlicht,
Het dringt zelfs door
In het verste hoekje
Van het huis waar het
Normaal gesproken donker is -
Jong licht, dat nog
Groeien moet, en toch
Al de eerste zachte
Schaduwen in zich bergt…
zwaluw
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 52 aan de verste rand van mensenleven
aan aarde en tijd onttogen
als de droom zijn diepte bereikt
vliegt in de pracht van zijn vlucht
een zwaluw tegen het raam
ingenesteld in weke aarde
een korte siddering
pijn en poëzie in het kleine vogellijf…
mongool
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 95 Je kunt je er geen fijner maaltijd wensen
En wordt daarbij ook vriendelijk bediend
Zoals een klant dat overal verdient
Verstandelijk beperkt noemt men die mensen
Gelukkig vind je in hun Brasserie
Niet één mongool zoals Annemarie.…
Vrolijke kerst
snelsonnet
4.4 met 10 stemmen 167 alweer is vrede écht het verst
maar óók dit snelsonnet stopt met een lach
het schreef zich immers op een blije dag…