2453 resultaten.
De dieren
poëzie
3.0 met 88 stemmen 13.806 Gans in het wonderbaar verhaal verloren,
Terwijl hij mijmrend in de haardgloed staart,
Lijkt het hem of, door God daartoe verkoren,
Hij met zijn dieren over 't water vaart.…
dieren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.115 de mens gedraagt zich als een edel paard
en zint zoals een vos op slimme streken
hij heeft de kater uit de boom gekeken
of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart
een enkeling komt van gegoede huizen
de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…
Er zijn dieren
gedicht
2.0 met 44 stemmen 18.588 Er zijn dieren die piepen.
Zo zijn ze geschapen, tot piepen.
Hun tieren te iel in de mist.
Er zijn dieren die loeien.
Zo zijn ze geschapen tot loeien.
Hun roepen te rauw in de mest.
Er zijn dieren onhoorbaar.
Scharrelend.
------------------------------------------
uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…
de dieren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 Oh dieren. Hun geslachte karkassen, ze
briesen. Als laatste avondmaal
staan ze daar rond open vuur.
Hun schreeuwen overstemmen het gejank
van een slachting, vol verachting
begaan zij de moord op een beest
en op de droom van de vrouw die nog een meisje was
Het dier is vergiftigd.…
Dieren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 549 De mensen ja de mensen
zijn beesten de beesten
zijn dieren en de dieren
zijn menselijk haast. Zo
zijn de mensen op een
paar haren na menselijk…
dieren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 339 Fladderen als een vlinder
steken als een bij
vliegen als een vogel
zo heerlijk vrij
zwemmen als een vis
niet gevangen, jammer die was mis
wandelen met de hond
in de buitenlucht lekker gezond
zo kan je heel wat over dieren schrijven
maar ik stop, want je kunt het ook overdrijven!…
De dieren in mij
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.865 Terwijl mijn lichaam jonge dieren opneemt
die dartelen in weiden naast
club copacabana en naast de graven van
naamloze Amerikaanse soldaten
blijf jij mijmeren over
de frituur die je vader overliet aan je jongere broer.…
Een dier wil ik zijn!
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 381 Nog nooit heb ik gehoord
van een vlinder met mazelen,
evenmin van een vlo
met vlooien,
nog niet eerder maakte ik mee,
dat een mier,
een gebroken poot had,
maar wat zou ik ervoor geven,
om gewoon een dier te zijn,
want mensen,
die doen elkaar alleen maar pijn!…
Er zijn dieren
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.351 Er zijn dieren die piepen.
Zo zijn ze geschapen, tot piepen.
Hun tieren te iel in de mist.
Er zijn dieren die loeien.
Zo zijn ze geschapen, tot loeien.
Hun roepen te rauw in de mest.
Er zijn dieren onhoorbaar.
Scharrelend.
-------------------------------------
uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…
Voor het dier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 vier oktober... oktober 4…
Het dier
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 176 o het dier,
wordt wakker hier
stem met dat papier
op hen, het helpt geen zier
op andere partijen, het is geklier
maar hier op het dier,
kwetsbaar, maar ook fier,
trouw, onschuldig als een mier,
stem op een dier
wij hebben elkaar nodig
niet persé om op te eten,
dat is overbodig
maar voor het systeem waarin we leven
van insecten, bijen, vogels…
In het dier
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.250 Ik zie hier de varianten van het dier. Kortpotig of juist
lang, met of zonder hoorns, verlengde tong, ingegroeide hoeven de
mogelijkheden zijn eindeloos.
het dier gorgelt.
Te lang ronddraven is nooit goed dus glijd ik weer naar
beneden waar mij man inmiddels in de staart de lucht rond het dier
circuleert.…
Fluisteren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 141 Wat haat ik roepende tierende lui
Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf.
Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor
Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed.
Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren
Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen.
Liefste vriendin - toeverlaat - mijn alles…
Krachtplaats
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Verder, in een uitgeholde terra-nis,
daar ruist een 'rio', spuit een waterval.
Schemer, een waas, met zweempjes pastel.
Een kikker springt op
uit een verstilde aqua-krul.
Mimet hier iets? In deze holte
huist een goddelijke grond
die dóórdringt in je hart, zo intiem
en zichzelf daar ontmoet; als kiem.…
Verslaafd aan jou.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 285 Me geruime tijd afgesloten van de buitenwereld
Open en sluit mijn olijfgroene kijkers met Jou in beeld.
Moeizaam wel liefdevol verworven, de Grote Liefde
Paden elkaar gekruist, fighting spririt zegevierde.
Gisteren nog uren bij je gewaakt als een erg trouwe hond
Stiekem fluister ik je toe: kleine flodderkont.
Dag zonder je is dag onbeleefd…
Ja
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.387 Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast
en dat maakt het en maakt het, maakt het
soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn
al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben
opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken.
Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen
mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen
ook op de bank…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Loos licht
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.589 Doornen raken de dageraad
prikken lucht in het ochtendlicht
daar, midden in de roos ligt de pijn
schuingesneden steel jij de dauw
van fluweelzacht geopende handen
waar het dieprood d’aderen raakt
sterven nerven in wortels
en rafelt gevlochten leven
bruusk in het groeisel van de tijd
sedert terra vochtige grond scheurde
tieren netels…
balancerend - Duo gedicht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 424 ijlings zoekend
naar verloren voetstappen
keert het tij zijn schaduwzijde
terra kleurt rood
als door de zon gekust
wind doet wolken sluieren
sneeuw bedekt meer,
alles schijnt verdwaald
balancerend op helder en grijs
jij in het firmament
lieflijkheid glimlacht je tegemoet,
misère wordt bedekt
door de dromerige mantel der vergetelheid…
Terra vitale
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 969 Passanten met platte agenda's
in een zandloper van tijd
zonnestralen tekenen takken
op de jeu de boules-baan
ijzer rolt over gelijksoortig grind,
telkens veranderen mikpunten
het mooiste doelpunt
van Marco van Basten
heb ik in mijn hand.…
terra incognito
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 679 De aarde loopt met rasse schreden
schudt ontzet het hoofd
veegt haar voeten af aan de hemel
niet meer zo wit
niet meer zo blauw
dan duikt ze als een kind zo blij
aan mijn voeten
ze is van mij…
Terra Nova
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 442 schier onmogelijk dat land
verlaten zonder amper week
door ‘t water te geraken
mijn ziel doorleeft wel
enkel aan ‘t verzuipen
- oppervlakkig laat nooit gaan -
behalve drijven doet een vlot
van enkel jonge twijgen
ook als bindingen bestaan
van natuur en al ontdaan
weet van tijd of iemand meer
moet ik zijn gedreven
rimpelig mijn…
TERRA PROMESSA
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 718 ik pel de jaren af als uienrokken
en vang de tranen op in een karaf
ik heb het land zien liggen, maar was laf
bevreesd voor reuzen bleef ik held op sokken
de druiventrossen hingen aan de stokken
maar niemand die me iets te drinken gaf
ik sloeg op rotsen met mijn herdersstaf
en leste mijn dorst met gulzige slokken
maar onbevredigd ben ik…
Terra Sigilata
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 607 gestempeld in herinnering
die oeroude verhalen
waar eens gestilde kracht verging
hemel en aarde elkaar raakten
de ravenzwarte morgengang
van uitgesleten stenen
loopt door de hesperidentuin
toen is de tijd verdwenen
zijn porseleinen beeldhouwwerk
streelt de zucht van diep verlangen…
TERRA NOVA
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 689 zo af en toe betreed ik onbekend
terrein, ik zou het wel wat vaker willen
maar zonder er veel tijd aan te verspillen
waar vind je nog een plek die niemand kent?
en als je er één hebt ontdekt, dan schend
je vast een wetsartikel, je gaat trillen
uit angst voor een pak slaag op blote billen
alsof je nog een kleine jongen bent
wat kan ik anders…
TERRA-POETICA
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 572 voor Ton Luiting
Ton misschien vertellen
de door jou verzwegen verzen
wel meer dan je lief is
doch wat destijds begon
als grap bleek een passie...
ondanks die levenslange drang
weet je nooit wanneer de man
in 't zwart af zal blazen
dus geven wij woorden
gehaast zin en hopen op
verzen met levensvatbaarheid
Lejo van Kuijeren…
terra-poetica
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 voor Ton Luiting
Ton misschien vertellen
de destijds verzwegen verzen
mij wel meer dan je lief is
doch wat ooit begon als grap
bleek later een ware passie...
in dit aardse weet je maar nooit
wanneer men jou eronder krijgt
dus geven wij woorden gehaast zin
en hopen intens op verzen
met iets van levensvatbaarheid…
Terra Nova
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 121 In een wankele kamer
zonder plafond
gilt een vrouw het uit
urenlang
Haar winterreis
door diepe duisternis
ongekende kou in een
vergeten continent
In deze gesloten wereld
onthullen de beelden
op het scherm
haar ingekerfde angsten
Zelfportret in de spiegel
zoveel woorden
om niets te zeggen
alleen maar drijven
Woordeloos schuiven…
DICHTER OP TERRA
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 Elk in hun eigen capsule
Verwijderen de poëten zich
Van hun planeten van ijs, hitte,
Grijs, roze soms
Eenmaal aangemeerd bij
Hun eenpersoons ruimtestation
Tanken ze gewichtloos bij, maar
Blijven mens
Spieren verslappen, botten ontkalken
Eelt op voeten en zielen verdwijnt
Terugkeer wacht
Eenmaal geland trainen ze, sterken
Aan en…