586 resultaten.
Spin
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
138 Een spin knoopte een reuze web
tussen drie takken en een stam.
Hij knoopte op en neer, van links naar rechts,
met zijde dat uit zijn buikje kwam.
Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe,
kroop hij in een hoekje stil.
Was bekaf van al dat spinnen moe,
dacht nog: als de prooi nu maar komen wil.
Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…
Eindigheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
588 Een ster aan het inktzwarte firmament
laat je beseffen hoe nietig je bent.
Zo'n stip in een eindeloze oceaan
maakt je bewust van je sterfelijk bestaan.…
eindig
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
286 binnen
vier muren
kaatsen woorden
koud
schieten blikken
dwars door
en langs
niets hecht meer
het behang
laat los…
Alles is eindig!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
425 Dus denk bij beslissingen over die seconde,
denk bij dat uur,
het leven is eindig dus houdt het puur!…
eindig
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen
1.113 zo ver van
de dag
de eindeloze uren
voel
jij mij
verder
dan meer
zo ver van
hier
herken jij mij
mijn hart
in dat van jou
we dromen
een ster
en vergeten…
Eindig.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
267 Sterren zo ver in het zwart,
her en der.
Wat is de wereld klein en het
Rijk der Hemelen groot, oneindig.
In ieder wezen brandt het vuur,
doch het leven dooft op den duur...…
eindig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
157 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
Eindig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
76 Druk
alle dagen
net niet bezwijken
doorgaan
verantwoordelijkheden
prestaties
dankbaarheid
trots
mijn naam wordt genoemd
doorgaan
noodzaak
raderen moeten draaien
ze draaien snel
dagen
maanden
jaren
glippen voorbij
doorgaan
tot het moment
dat het stopt
persoonlijke spullen
ingepakt
kamer
make over
borrel
toespraak
geklap…
ter kimme nijgen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen
274 nu mijn krimpende jaren zich doen ontwaren
in een schaduwrijk vooruitzicht
dan wel mijn wegen zich ter kimme nijgen
terwijl ik dubbel waardig op mijn einde ben gericht
ervaar ik de geringheid van mijn schatten
die als het ware mij eerder als bezit zijn toegedicht
waarmee ik mijzelf te vaak deed afmatten
feitelijk tot dwingend overleven afgericht…
najaarsvergezicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
329 de koude legt een deken over land
daar waar de boer voorbijging
wijst de donkere grond ons
met zijn lange voren
door dunne lage mist
de weg
er is altijd een gaan
en ook weer komen…
Zo duidelijk zichtbaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
96 Waar het leven
Van alledag
Voor mens en
Maatschappij
Maar al te vaak
Ondoorzichtig is,
Onduidelijk, vaag,
De mens gevangen
In wetten en
Systemen, daar
Is de eindigheid
Die iedereen wacht
Overduidelijk
Zichtbaar,
Aanwezig van
De vroege morgen
Tot de late
Avond, met alles
Wat daartussen
In leven wordt
Genoemd…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
206 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Over de kim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
157 het wordt stil om me heen
of krimpt het buiten in mijzelf
heeft elke mens dat gemeen
een geringer en dalend gewelf
zal het de rijkdom zijn
die mij verblindt
en goed is gezind
dan wel de som van weerstand
en verlies
die altijd komt
maar ik niet verkies
het kan de telkens
kerende zandloper zijn
die mij vermoeid doet raken
en aan een…
Vast en zeker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
139 Versvorm: e-Rondeel
Maar één ding dat staat vast, ik weet het zeker:
Ooit komt de dag dat ik ben uitgeteld.
’t Gezicht vervaagt tot een wat wazig veld
met horen is het ook al droef gesteld
de huid verschilfert en wordt steeds iets bleker
‘t geheugen raakt zo nu en dan bekneld
en maagzuur komt op afroep als een wreker
na ’t nuttigen van…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
281 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…
zolang het duurt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
125 lagen deze kleren
hier al?
achtergelaten in
naakte ademhaast
we kunnen ten
halve keren
een kam door het
verwarde haar halen
dat maakt ons
bed niet onbeslapen
maakt het betredene
niet maagdelijk
zelfs de vroegste
ochtend gaat slapen
eindigt met slangen
en snoeren
gevangen is de tijd
van het moment
voorbijgaand als…
terminale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
96 voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan
bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald
aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af
is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en
is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel
blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos…
onbestendig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
63 zonder dat het boekdelen schreef
een korte paragraaf misschien
wel dicht aan het hart
het lichaam nabij, koesterend
gedurende de tijd die er lag
tussen momenten en voortzetting
herschikkend
om uiteindelijk weer afstand te nemen…
Wij zijn onderweg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
107 Wij zijn onderweg
door het leven
onwetend waarheen
onze reis gaat
Wij zijn bijzonder, om
in ons weten
dat leven eindig is
tóch het oneindige
te kunnen ervaren
We zijn onwetend
van de onbegaanbare wegen
waarheen die leiden
maar vooral, hoe
onze reis ten einde komt…
De tijd.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
36 Vergankelijkheid
stimuleert ons steeds verder
te gaan in de tijd.…
Moedig vlammen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
121 Vlammend leven moedige mensen.
Van wieg tot graf.
Zoals vlammen, die gestorven hout
tot nieuw leven wekken.
Wanneer moedige mensen sterven,
leeft hun gedane arbeid voort.
Zijn hun allerlaatste woorden,
nog niet gezegd.…
Kameleon
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen
567 Jouw kleur wordt mijn kleur
Je gemoed de mijne
Jouw tranen rollen van mijn gezicht
Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid
Ik neem het over en geef het terug
En ik eindig, ik eindig
Kleurloos…
oneindig
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
318 Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…
Spiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
195 [Senryu]
perzikbloesemtak
betoverende spiegel
van mijn eindigheid…
Hoofdfilms
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
80 Films die draaien in ons hoofd
beginnen niet en eindigen nooit.
Ze doldraaien al maar door.
Films die in bioscopen draaien
beginnen en eindigen.
Voor aanvang zien we een wit doek.
In de pauze en na afloop ook.
Ook illusies worden geprojecteerd.
Mensen zijn als witte doeken.
Zijn gewaarwordingen.
Bewustwordingen.
Van rust.…
Wandelgangen
netgedicht
0.0 met 4 stemmen
729 nieuw voorbijgaan door een blinde gang
eindig weten mensen denken veel
zinloos ook als eigen ritueel
nog vaak te horen als ganzenzang
oude stappen echoën partieel
deelgenoot in heugenloos gedrang
smal en toch te breed voor samenhang
slechts goed voor dwalen in zijn geheel
alle gangen duren levenslang
blijven binnen muren ideëel
ze klinken…
Oktober
gedicht
3.0 met 16 stemmen
11.421 Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.
Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven -
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de…
Overgang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
102 lange schaduwen
eindigen in het duister
nacht slokt leven op…
Tuttifrutti
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
422 Compleet de kluts kwijt,
hoor ik breeduit gestommel
eindigen in knal.…
Eindig en voor eeuwig
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen
1.971 'K weet het nog goed die dag in september
Plotsklaps is het gebeurd, als een donderslag
Dat je ineens niet meer leven mag
Die dag blijft helaas voor ons, one to remember
Altijd gingen jullie daar je rust vinden
In een dorpje in zeeland, alleen aan een duinrand
Daar werd je gevonden met je hoofd in het zand
Zonder waarschuwing voor jou of beminden…