259 resultaten.
Ik verlang..
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 581 Sneeuw dwarrelt naar beneden,
Zonder zich zorgen te maken
waar hij neerkomt,
Sneeuwmannen staan statig en stoer
hun bezem stijf in de hand,
Kijk door het raam,
Mijn gezicht zachtjes
tegen het venster drukkend,
dromend van de warme,
kleurijke,
geurige
en zonnige,
lente,
ik voel de koude,
op mijn wang,
terwijl ik
Naar de lente verlang…
Douche
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 158 Om met schoon water en geurige aroma
samen door waarborg in harmonie te begeven.…
geliefd door jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 gaan
wil ik
de wereld rond
langs wegen waar
kirrende en kozende
bloeiende kroontjes
me geurige sprookjes
toefluisteren
waar passie troont
zoete liefde zich verwoordt
leven voluit beweegt
schoonheid gedijt
als gelukzalige volmaaktheid
in een steeds weer herbeleven
ongeremd
geliefd door jou…
goud
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 7.453 het rijpgeworden jaar
strooit geurig bladgoud
op onze wereld
verkleurende bomen
felheid in rood en geel
tegen de blauwe hemel
die najaarsstormen weert
om ons te laten zien
hoe mooi het alledaagse is
zon gevangen in spinrag
stilte vallend over ritselend goud
met daartussen
de roodwitte schoonheid
van vliegezwammen onder
grillige berken…
O vrouw zo mooi
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.230 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid…
Adoratie
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.287 O vrouw zo mooi
Bloesemend, bloeiend
Rijp amelkoren
Ruisende wellust
Hoe graag zou ik je sieren
Met een guirlande van zomerbloemen
Geplukt uit het jade
Van een geurig struweel
De ceder
Strekt zijn takken
Als tedere vingers,
De verlokking
Van warm sinopel
In de schaduw van de pagode
Vind ik het geheime altaar
Aanbid je nieuwe naam…
Voor niets gaat de zon op...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 165 Genieten van geurige koffie.
Zo maar zitten in de vroege zon.
Haastige gedachten sloom zien verschijnen.
Glimlachen, wanneer ze nutteloos weer gaan.
Overdag geniet ik van rustig werken,
's nachts slaap ik met de maan.
Morgen gaat de zon gewoon weer op.
Gewoon? Voor niets!…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 303 een geurige wond ben ik
uit jouw bloed geslagen
een gebroken gelaat
als in scherven uiteengezongen
ik heb mij gevangen
in de boog van je tijd
en draag je mijn herinnering op
verslagen als de waarheid
in de tijd van Averroës
nu donkert het
in mijn mond
een duisterend verlangen
en terwijl de wind speelt
met een betekenisloze gedachte…
als jouw tijd is gekomen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.491 als jouw tijd is gekomen
zal ik samen met de zon wenen
mijn tranen van koud
vermengd met de hare van warm
in beelden van zwart op wit
weerkaatsend in schaduw
van het boek des levens
gewikkeld in silhouet van toekomst
ik zal je as verstrooien
op geurige velden
van korenblauwe violen
waar nieuwe stromen…
Lenteboeket
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 161 Jouw liefde voor haar als een fleurige waas
lente steek je niet onder banken of stoelen
het boeket van liefde voelt zich een dwaas
die haar meeldraden in onrust laat voelen
maar jij ziet schoonheid in haar geurig zwijgen
door verlegenheid is ze niet in bloei te krijgen
achter schemering van jouw stille vitrage
om wat zij werkelijk is, een…
golft bloot in blauw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 bloemen slierten
tussen geurig groen
trillen kleur in
spiegels water
bloei verlopend in
groei omhoog
hang naar licht
gebogen loof
verdwaasd pluk ik
in rood en blauw
mijn bloemenzee
rood golft bloot
in blauw de koele
ondertoon voor jou
je kijkt me aan
met het verwelken
van de dag zie ik je gaan…
Dagromen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 Dromen van haar in het holst van de dag,
Ik zou een rots zijn waarop zij met haar hoofd lag,
de geur van haar hals zou iets hebben van mandarijnen,
of van geurige rozen net voor ze 's nachts verdwijnen.
Stak mijn toorn weer eens op dan werd hij verzacht,
door de balsem in haar stem, haar kreunen in de nacht.…
emoties delen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 113 En bant een donkere schaduw
de woorden
van haar lippen
knipt
haar lange lokken
terwijl zij slaapt
en ontwaakt
op het lelieveld
uit
geurige dromen
zij huilt trilt
van afschuw
over
zoveel onrecht
zij
veegt de tranen
uit haar wimpers
de
ochtend begroet haar
met gouden
herfstbladeren
terwijl
zij
met schildershand
de
verlatenheid…
Kleuren voor het verleden
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 878 grijp wat groen
van dwarrelende bladeren
tussen kalende bomen
in een herfstseizoen
Schraap een beetje blauw
van de stapelwolken hemel
versierd met slaande vleugels
in de parelende ochtenddauw
proef wat geurig lippenrood
van jouw knuffelende vrouw
met die ongesproken woorden
van liefde intens groot
pluk elke dag
kleur haar onuitwisbaar…
Vriendschap
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 2.807 Vriendschap wordt geboren
uit harten die samengroeien als een
mengeling van zoete geurigheid
van vele verschillende bloemen.
Door belangstelling en genegenheid
wordt vriendschap water gegeven en
door liefde en onzelfzuchtigheid
mengen zich de zoete geuren
tot iets heel moois.…
zinderende dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 667 zinderend, zwoel zwevend
over lichte luchten van liefde
aaiend, omarmend, vragend
een koninklijke kus, keizerskroon
zalig zoekend, zacht
over armen, ruggen, bast
teder tekenend toekomstmuziek
strelende handen hoog
waaiende, wollige woorden
fluisterende, wuivende zuidenwind
groene, geurige, nieuwgeboren giften
ritme, rite, ringenkind…
Vrij-willig
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.975 Ontluikende stroompjes
opgestuwd met zachte hand
tasten lustig mijn lichaam af
Loom verlangen onderhuids
wordt voelbaar gewekt
door onverholen lichaamstaal
Als vaag gestreepte schemering
bekoorlijk binnenvalt
beroerd zinnenstrelend licht
jouw geurige huid
Vrijwillig ontvoerd door
opgezweept begeren
tikken onze harten
schaamteloos de tijd…
Jaarringen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 Nerven in geborgen luwte
van verzamelde jaren
rijzen uit geurige aarde,
zich aldus verheffend
boven ondermaats gekrioel.
Bronzen standers
in wassende omvang,
reiken tot hemelse
vormen met gewichtloze
wolken als doel.
Rechtstandig, de armen
uit de mouwen geheven,
of in cirkels zonder aanvaring.…
Kom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Sta daar niet te kwijnen
zo eenzaam in je vaas
laat je kleurige bloemen
liever heerlijk bloeien
in mijn geurige wilde tuin
Vlinder om je heen
geniet zolang we bloeien
kom in je tuin
en proef je
de zomer is zo kort
Pluk het rijpe fruit
met zachte vingers
en lik het zoete sap
kom in mijn tuin
en voel me
de winter is zo lang…
Op de koffie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 576 Het kopje
leeggeschonken liefde
ademt nog de geurige lucht
van vroegere gesprekken.
De tijd
opzij geschoven in kleurrijke
verfrommelde tijdschriften
herhalen het herlezen.
Eens was de jeugd
eens was je jong
wat bleef was ouderdom.…
Het adagio laat trillen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 wie kent
de dirigent
van het windconcert
dat lentes tonen
preludeert in
pril ontluikend groen
het adagio laat
trillen aan de horizon
van zomers warme dag
finaleert in oogst
van geurig donkerrode
klanken in volle herfstlach
pas als de laatste toon
bevroren is klaart vorst
de twinkelende sterren
zien we hemel
in de ogen van…
Leesadem
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Zoals de wind soms
mijn buik tekent
in de stof van mijn jurk
lees ik met de adem
van mijn ziel de jouwe
ontdekt mijn hartstocht
de jouwe, wie jij bent
en de jongen die je was
lees ik jouw verlangens
en jouw liefde voor mij
af aan de golvende gloed
over jouw kloppende lichaam
in het geurig broeiende bed
van herfstbladeren waarin jij…
Wijnbad
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 696 Boven geurige nevel
van schuimbellen en bad-olie
spiegelt witte wijn
een eigen klein oppervlak
Je hand liefkoost
de voet van het glas
je ogen staan zacht
je mond is vochtig, wat open
Onder de belletjes
maakt je huid
je rondingen heimelijk zichtbaar
en tastbaar dichtbij
Een kus en nog een;
mijn lippen verdrijven water
en proeven…
kostbaar goud
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 581 het regent
ik lepel tranen
van nieuw geluk
spreid ze uit
als geurig balsem
over je
gekwetste huid
van wonderdadige
zachte klei
vorm ik nieuwe
lichte deuren
zonder sloten
en sleutels
met verroeste
verleden kleuren
je kan weer kijken
en langzaam voelen
alsof het was verholen
je hoeft niet meer
in je labyrint te…
Oplevende natuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Langzaam tooit zij in bloemgewaad
haar bruidsboeket geurige rozen
terwijl haar bruidegom, de dageraad,
haar beziet met innig blozen.…
In haar eigen zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 kleurenboog
maar de droeve wolken
onder de verwoestende stadswind
met de pijn van een aangedane boom
met wormstekige bladeren
vol met stervende vlinders
maken haar stem droef van ingehouden tranen
maar in haar eigen zijn
in wonderlijke lichtkring rood als fluwelen
bloedrode rozen
één zijn in liefdevolle vrede
daar in dat geurige…
HET HAARDVUUR WIERP ZIJN RODE SCHIJN...
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.298 Het haardvuur wierp zijn rode schijn
door ‘t kleine, geurige kamerkijn,
op uw bleek gezichtje mede:
waar vond men zoeter vrede?
Maar, plagend staakt ge naar de vlam
het kleine voetje... en ik nam
het bevend, staamlend tussen
mijn handen in en dekte ‘t toen met kussen.
Dan vielt ge minziek aan mijn hals:
en is een vrouwenhart zo vals?…
rookt nog na
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 verpulver het potlood
de vingers aan de rol
rullen geurige tabak
likken warm het slijk
de letters branden
aan rokende zinnen
de woorden knetteren
een zwevende waas
verzilver de katapult
het elastiek stil de spil
springt en velt tong
flarden mompelmoed
o nicotine o alcohol
o wierook o waanzin
dat alle heerlijkheid
genoegen vindt…
Herfstsonate
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Ik zou liefst aan jouw voeten zijn
even streelbaar als je handen
balsemduin en alsemstranden
wingerd van een roosmarijn
Je blik heeft mij getranscendeerd
bedwelmd raak ik en in de ban
van huid en haar word ik als man
gehypnometamorfoseerd
Een herfstsonate in de zon
is jouw geliefde melodie
veelkleurig geurig, tu m'écris
je bent de…
hoe je zacht ruist
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 519 met het zuchten der bomen
onbestemd bewegend
met de boswind in
mijn haar
ik laat me langzaam leiden
zolang de dag bestaat
in ‘t licht op onze mond
en zo lome tederheid
je hebt mijn ogen gesloten
in de lenden van de nacht
waar je ’t hart van onze woorden
in eeuwigheid hebt vertaald
over jou gebogen
heb ik ademloos gewacht
tot mijn geurige…