Alle inzendingen over Geboeid

De duurzame persoonlijke omarming Staat stevig geboeid als mijn waarborg. Ons gesprek met zuurstofrijk bloed. Al mijn herinneringen door u gegeven. Bescherming tegen onzekerheid en verlies. Dank voor de doorbloeding in mijn leven.…

glitter, lauwe glamour, Tweederangs nachtclubpief, Flinterdunne snor, fout pak, Onderuitgezakt op de enige stoel Die het etablissement rijk is, foute gozer Die ongeïnteresseerd zijn handelswaar aanprijst - Overjarige snol in te wijd Uitgesneden hals met royaal zicht Op het boezemgebied - Met twee eenzame gasten die ook al niet Geboeid…

Onze adem dwarrelde eens wulps langs de vergeten naschokken van het dooiseizoen Eindeloos geboeid knielde je om 't geluid van 'n landend vlokje vast te kunnen leggen maar je was teleurgesteld in de vorst ondertussen slokte 't lentefrisse gras je blijheid gulzig op Eigenlijk had de zon toen wijslijk haar gom gebruikt gelukkig…

Flinterdun in foelie broos breekbaar Jij graag, ik gedwongen naar het altaar Geboeid zonder liefde ongemeend Jong maagdelijk van wijsheid gespeend Verblind rood gesluierd geheel compleet Het jawoord gegeven ik had geen weet Mijn nachtmerrie kwam al snel uit Ik was een jonge gelegenheidsbruid Willoos had ik mij te onderwerpen Mijn gesmoorde…

zal ik je winter laten bloeien in warmte samen met je stoeien in de lichte lentezon jij hebt je zaden al geplant je hand strooide de nieuwe sporen onze kiemkracht gaat ook dit jaar niet verloren ik heb de herfst gesnoeid knoppen kans gegeven te komen tot hun volle groei en weet dat jij me eeuwenlang al mateloos hebt geboeid…

ik heb gesnoeid in de meest wonderlijke perspectieven alles weggeknipt wat me ooit heeft geboeid soms verbaasd ook vaak teleurgesteld heb ik die toekomst met hartzeer geveld en weer geëgaliseerd nog resten uitvalsrouten begaanbaar in open terrein niet meer de sociaal ingewikkelde constructies zoals ze vroeger plachten te zijn…

Geboeide stilte. Gedachten verlaten het zwijgen. Het ledikant luistert. Het bed geeft zich over. Helft en wederhelft. Eén teder territorium. Hoofd bakent imaginaire grenzen. Vingers worden woorden. Ze strelen je lichaam. Van papier. Ik schrijf tederheid op je witte vlakte. Ik ben je immigrant. Gastarbeider van de liefde.…

om jouw gezicht het regenlicht van duizend druppels op de ruit terwijl jij rustig schrijft, schiet mijn geboeid verlangen uit naar zachte huid onder mijn handen, verken ik met mijn tong je warme rondingen en randen, gaan golven van gedroomd genot omlaag vanuit mijn lichte hoofd het weerbericht belooft, zeg jij, vandaag niet veel voor…

de mens zwoegt hangend aan de touwen van de tijd in hulpeloos verwarren zijn vruchteloze strijd gevangen in het taaie web wordt hemel slechts tot aarde geboeid het diep verlangen verkwanseld dat van waarde als in een danse macabre in het theater van de dood jaagt hij die eens een god was dat na wat god verbood vol droefheid slaat…

een geboeide geest een mond wordt gesnoerd vrijheid een menswaardig bestaan een zoeken naar bevreesd, gebonden beroving schrijnende angsten een mild vorderen vrijheid een opperste strijd morele verantwoordelijkheid een individu beroving beklemmende stilte onvertogen woorden broos en breekbaar vrijheid een roerloos zoeken…

Ik droomde dat ik met haar in een duinpan lag en eerst haar handen begroef en toen haar voeten En toen ik haar geboeid en weerloos zag begroef ik ook mezelf om haar weer te ontmoeten De duinpan werd dieper dan de schoot der zee en het zand liep op tot hoge golven Ik dacht dat ze verdronk en ik dook mee en stervend hervond ik me diep ingedolven…

Gaudete klinkt vandaag het lied, Gaudete, wees nu maar heel blij want God de Heer, Hij is nabij - gelukkig wie het gloren ziet van 't komen van het licht op aard, van 't Rijk dat alles eens doorgloeit, bevrijding voor wie is geboeid; gelukkig wie die hoop bewaart... Gaudete, 't kind speelt bij het hol van slang en adder onbevreesd...…

O, als ik had vermoed dat uit ons diepst verlangen deez'onmacht was gegroeid; de liefde in vlucht gevangen, verbannen en geboeid; o, had ik het bevroed; misschien had ik de waan verstaan, en d'hunkering, dat broos torment, uit haar streng arrest ontklemd, en in vrijheid laten gaan.…

Mijn hart, onrustig en vermoeid en door de tijd steeds meer bezeerd, van jou opnieuw de liefde geleerd en in vrijheid geketend en geboeid. Mijn hart, zo arm en nooit ontloken en in de tijd zo zeer verhard verworden tot een harteloos hart jij hebt het pantser doorbroken.…

In een donkere cel Niet geboeid Maar zittend Slapend In isolement Tot dat je weer wakker bent Ik zag je vaak Heb je één keer zien huilen Om de vriend die er niet was Waartegen je even kon schuilen Iedere keer de schelp Des levens die je beschermt Die hoort van je eenzaamheid De zee die je uit de samenleving doet verdwijnen Dicht gaan de…

ik zie je in het ruisen van de wind, je hebt niet meer het blote van een kind niet meer geboeid het spel ontgroeid dat kleinen in vertrouwen spelen je bent gekleed met naakt, van onschuld wordt je schaduw al gemaakt je weeft van mistig ochtendrood de donkere schaamte voor je schoot en wordt herboren in ontluikend groeien,…

Zo zat ik laatst geboeid te lezen, Over anti-, pro- en hypothese, En over a- en hypotheek en -chonder. De Nederlandse taal is toch een wonder. Het is een eu- om kippenvel van te krijgen, Om met eerbied dan nog maar te zwijgen, Van winterharde pro- en homofielen, En wat een mens kan be- op Allerzielen.…

Vermits stiltes zich aaneenrijgen tot geboeide taal, zodra mijn woorden zwijgen. Zie het niettemin als bericht, nochtans geen reden tot paniek. Vanwaar dan dat zure gezicht?…

Met je tranen van honger geboeid in een omarming openbaar je sympathie met je lach bij elke streling. Ik omarm jouw bescherming tegen een verharde maatschappij ik zal je decennia niet isoleren wat wrijving geeft in je pubertijd.…

Mijn zus denkt dat je homo kan worden wat zeg je, je zus, ja mijn zo getalenteerde zus maar ook op volle toeren volle evangelische zus mijn zus zei zelfs dat mijn ex-verloofde (vr) mij 'intrinziek' homoseksueel had gemaakt dat zou dan 45 jaar geleden zijn gebeurd ik ben nu 35 jaar bevriend met mijn man waarvan zeg maar 13 jaar gepartnerd…

Er is de hartstocht die een mens tot hier en tot dit nu ooit heeft geboeid en ook geleid, tot hier waar bloemen leven, mens en dier maar waar ook alles voor het sterven werd bereid. Nu is de dood gekomen in de nacht en weet ik niet meer waarop werd gewacht, maar 't vuur zal branden onder d'as al wordt er niets meer zoals 't was.…

In het westen dooft het oude licht kleurt de aarde met gouden gloed als haar gebed in wees gegroet dan doet zij traag haar ogen dicht de stilte daalt in fluweel gekleed met kalme weidse vleugelslagen die de slapende ten ruste dragen wiens adem in het duister gleed met glanzende blik kijk ik geboeid naar het mooie wonder der natuur terwijl…

Wordt dan voor immer mijn geboeid verlangen gevoed door een seizoen en door zijn kleur, is dit de kooi waarin ik ben gevangen, waar is het slot en wie ontsluit de deur?…

gezond gekleed hoog geschoeid van huis naar school langs Ford en Coöperatie de kerk op afstand door klokken mateloos geboeid zoek ik hernieuwd de simpelheid natuurlijk aanvaard node gemist nu verouderen minder draaglijk is pijnlijk de durende onzekerheid van het bestaan mijn voeten gaan op herhaling langs de hoofdweg levensader van mijn…

‘op een verjaardag’ over kluiten aarde waadden we het zwarte water tegemoet als tere insecten onze klauwen om het blote zwerk geslagen geboeid zongen we luider dan het kikkergeboefte in het vingergewas je brandde een lusachtig teken in het vuile sop we stegen op en streken neer langs versgesneden lis je droeg je verjaardag op aan…

o vroege morgen laat mensen wandelen ver over de velden in verse morgen maak wakker die lome poppen kom nader duidelijk zichtbaar maak los in ontmoeting van omhelzingen verhul je in tastbare grijpbaarheid laat ze voeden in zachte geluiden en in boodschappen van nieuw licht laat ze proeven van je vocale snaren geboeid…

Van een berooid hart wil geen mens meer weten. ’t Verhaal van armoe heeft nog nooit geboeid. Wie wandelt door een leeggewaaide hof? Wie plukt zich een boeket van dode rozen? Trots dorens wordt een jonge knop gekozen. Men waagt zijn bloed niet voor dor hout en lof.…

Wij zijn elkaar helaas ontgroeid Andere wegen ingeslagen Ons wentelend in welbehagen Bij tijd en wijle haast verschroeid Ik volgde ons proces geboeid Zag onze band gestaag vervagen Wij zijn elkaar helaas ontgroeid Andere wegen ingeslagen Om vrucht te dragen fors gesnoeid Wij hadden veel gemeen bij vlagen Mijn warme hart jou toegedragen…

in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als ik ademhaal grijp alles uit de lucht, verzin een list tot ik geboeid…

zij speelden met de vingers van mijn hand ik had ze neergelegd en uitgespreid op tafel alle ogen waren gefocust op het gebeuren geboeid door het tafereel in samen delen hun vingers liepen mee een voor een de eerste ronde steeds zonder het tafelblad een seconde alleen te laten het was een drukte van belang ieder maakte…