Alle inzendingen over Godin

Haar laptop optillend het bagagerek in laat zich haar blote buik zien, een navel glimmend van doorvoed geluk een vleesgeworden godin volmaakt vallend in het moment waarvan ik deelgenoot ben zich hakt in de herinnering beweegt, bestond, verging voelbaar vloeibaar Ming…

slaperig schuif ik mijn horloge -een analoog geval- onder het bed het zal mijn tijd wel duren in mijn droom geuren vastgeroeste stoffige uren tot Nox verschijnt godin van de nacht zwijgzaam giet zij de wijzers in lood terwijl ik zweef in stilgevallen tijd…

De godin draagt het leven in haar hart waar groei de stilte draagt. Ervaar het binnenste van de aarde. Herinner het eiland van naam, betreedt het heilig land of ga op in de nevelen der vergeten tijd.…

zij - de vrouw hoort roepstem van leegte die in haar buik ontspringt en gaten slaat in haar ziel tot zij zich buigt naar de aarde die haar verleidt naar goden in bomen en naar goden die rivieren bevolken dan groeit zij bezwangerd uit haar schaduw als Godin verheft zij zich naar de lichtende zon die zij omarmt en omvat zij is…

god en godin zoeken de goden niet verzoeken geweten laten spreken bidden zonder bedelen jezelf niet bedriegen anderen niet beliegen trots en wraak trotseren de liefde honoreren waar van vals scheiden veinzen van oprecht met acht lopen op de middenweg…

in ieders belang hebben ze gestreden ook zij waren bang toch hebben ze de strijd niet gemeden samen met een ‘vriend‘ die hun vriendschap niet had verdiend een broedermoord dichtbij het heilige land nadat ze samen een valse godin Isis vloerden waren ze weer in oude verhalen beland en het was voor het laatst dat er duiven koerden…

Je geur zo hemels, omhelst me, maakt me gelukkig Je kleuren, betoverend, maken me blij, steeds weer Je geluiden, zacht als fluweel, doen me nederig zwijgen, -ik geniet- Je kussen, niet van een sterveling, maar van een godin, nu dan de mijne Mijn ogen gesloten -je bent er eventjes niet- maar ik proef je, ik proef je nog…

ze keek naar mij, een lach op haar gezicht godin, zo jong en knap, met blonde haren ik voelde mij weer als in vroeger jaren het zware leven leek voor even licht er groeide hoop toen zij kwam toegelopen "ach opa", sprak ze zacht, "uw gulp staat open"…

ze twinkelde maakte mijn stemming zacht hing aan het glas in loom verglijden knipoogde haar lach geurde begeerlijkheid bespeelde mijn papillen met scherpe eerlijkheid ik had haar vast wij warmden elkaar tot aan de eerste barst was haar slaaf zij mijn godin maar heb met haar gebroken mijn onafhankelijkheid heeft haar voor…

Griekse godin van de liefde, die gemeend wil dat goede kunst (zich blijft herhalen)…

Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea Een item - volgens een expert- van de godin Diana Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…

bij tegenwind ledigen woorden zich in hardvochtige lucht de gangen van het oneindige blijken door tomeloze tijd versperd tussen doornen van meedogenloos heelt de mildheid van een moment misschien verbeeld ik me dit alles, ik zoek scorend vermogen, godin ja jij, ook al lijkt je huid vermomd, genoeg is, mijn hart op je mond…

Amanda meneer Houtebeen rakelt het kind weer op dat tussen poes en hond en vreemde eenden bladeren naar beneden laat dwarrelen als vogelveertjes die zij volgt tot in de kelder van haar diepte om daar het geelste geel te vinden heel zachtjes tilt zij die warmte tussen ranke handen omhoog zo wordt zij 't maan-meisje dat probeert de godin…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

Mythologische vrouw kleurvolle godin der vruchtbaarheid omringd door uw kinderen voer hen op weg stel uw grenzen sluit de baarmoeder laat u niet langer bevruchten als toegankelijke engel middelpunt van kuddes schapen stop uw baren want de nog korte weg naar verdoemenis lokt en staat gewillig open…

lief haar lach haar haren haar stem die alles zeggen die ik mis elke dag zie je vogels opvliegen ik kijk ze na in een ander land rennen schapen van de heuvel de schapen golven van de heuvel als haar meisjeshaar toen ze jong was, maar nu nog het is 7 oktober 2015 ver weg als ze is denk ik aan haar haar stem is een godin…

Hij is de smid en de leverancier van de wapenrusting van de goden Onder de vulkaan smeedt hij zijn vuur creëert daar de mooiste en magische dingen geholpen door Cyclopen in zijn werkplaats onder de Etna Schepper van Pandora uit de aarde de eerste vrouw Trouwde Aphrodite godin der liefde Vurig en gedreven vriendelijk en vredelievend…

Artemis, Godin van de jacht, zit achter je aan. Koud als de nacht snel als een schaduw wacht je op haar en glimlachend in het maanlicht laat je je vangen.…

mijn priapos staat voorbijbels ik, de heidense godin kan hem tomeloos berijden witte bloemen schuimen voorhistorisch mijn spelonken af dansend met de phallus zal ik uitdagend wijngaarden versieren een uitgestoten roes verslaaft tot blindheid die hem nederslaat mijn enthousiasme in extase negenmaal vergroot orgiastisch ingewijd ik drink…

ik loop en lach ik dans en smacht naar een godin van dag naar nacht ik wacht elke dag verlang ik naar je lach je ogen die spreken als duizend sterren tegelijk ik heb gelijk een engel die vliegt door mijn hart en hoofd door merg en been vergeet dat nooit waar je ook gaat de tijd zal het leren het is nooit te laat…

Als drank tegen mij praten zou dan zou het tegen me zeggen vol berouw wees eens lief en schenk me in bemin me zacht als een godin ik staar al uren naar mijn glas die daarnet nog voller was en denk dan aan vergane tijden in de kerk, mijn geloof belijden toen was het leven nog onbevangen in de kroeg vol lofgezangen want voorwaar, de rode…

Fortuna, oude godin, je bent terug want over jou schreef ik ooit mijn eerste gedicht Over een schip dat langsvaart als symbool voor de symbolen die sindsdien zijn langsgevaren. Daar ben je weer, een beetje kouwelijk zoals dat betaamt, maar aan een tafeltje Je oeroude zelf.…

deze nacht hoor je de ransuil aanhoudend klagen Nyx godin engel van de nacht verbergt haar vleugels in duisternis de hardhandige vleugellamme landing in een cipres Dionysos laat je leven! voeten zoeken aards houvast ze moeten zich wortelen van dag tot dag Helios maant tekent streepjes licht over je gezicht…

- een holboogdicht à la Perk in de stijl der Tachtigers... Ongeschikt voor jeugdige lezers! - Als Virgo prima vera laat verschijnen en Flora verzenmaker wordt in kleur als een versificator pastorale komt Veritas tevoorschijn in de verzen Dan schuilt zijn eigen waarheid in poëmen ex libris, als het wezen van zijn taal en met hem spreekt…

Langs de zee van Domburg zat zij op een bank, zij was een en al goedheid en juist dat krijgt voor een godin op aarde de meeste tegenstand.…

Leven ontstaat omdat eigen- schappen van het atoom het technisch mogelijk maken,de aardkorst zit vol leven; het kruipt over het oppervlak tot diep in de aardkorst, stroomt met rivieren mee, zwemt in zee, zweeft op de wind hoog in de lucht; 't aardoppervlak is 'n gelei van leven, mantel van Gaya, godin der aarde.…

Zelfs Cupido suggereert wellicht Een vertoeven in dromenland Misschien wil ze hem wel, de satyr Draagt ze maar wat graag zijn kroost Hoe bevallig ligt ze erbij, deze tedere Liefelijke, eeuwig belaagde nimf en Half godin Ooit vastgelegd op een bespiedschilderij…

Leef liefdevol, zachtaardig Een heksenleven waardig Breng licht waar duister woont Want goedheid wordt beloond Begroet de Zon en laat hem gaan Bij het verschijnen van de Maan Houdt sterren steeds in ere Om wijsheden te leren Begin altijd bij het begin Vanuit de schoot van de Godin Alleen daar huist er vrede Van heden en verleden…

Gestolde druppels nachtbrokaat hechten zich aan de morgenster die vaag ontwaakt uit mijlenver tussen de dauw en dageraad met pastellen floers omvlogen rijst zij vanuit een schemerzee gehuld in prisma negligé door paarlemoeren golf bewogen zelfs de zon lijkt glans verloren zich te schuilen in haar pracht als door een mysterieuze kracht de godin…

gedacht dat lijmen leven was tot ik jou zag jij die nergens meer zelfs geen klein beetje wordt tussen gepast niet in de format die ik moet hanteren om iets van anderen te leren hij is volstrekt onvoldoende om recht te doen aan jouw talent en kwaliteit met jou ben ik een wereld rijker die in paradijselijke staat ons tot god en godin…