1670 resultaten.
Als een schilderij
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 581 De lucht lijkt momenteel
een heel groot schilderij
met allerlei gekleurde wolken
in vele tinten grijs, maar ook
wat rood zit er nog bij
En als het strakjes donker wordt
zien we een volle maan
een hemel vol met sterren
wanneer de zon weer onder is gegaan
'k Zie grijze strepen van een vliegtuig
vogels die hun nest opzoeken
maar boven in…
Herfst
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.786 Maar ’t was later seizoen dan ik dacht; de koude
Bergwind trok dampen over de dalen,
Grijs werd alle kleur.
Ik dacht dat ik nooit meer van ene zou houden
En zag beneên door een nevelscheur
Het rood van de laatste mispels vallen.…
Vaker dan voorheen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.376 zo af en toe
wat vaker dan voorheen
overschrijd ik mijn jaren
welke gedachten
of gevoelens heb ik
nog gemeen
als grijs nijgt naar zwart
en het ademen
mij slechts mee
laat varen
achter een masker,
zo lijkt,
verstilt de geest
van schoonheid en
toekomst het meest
af en toe
nog vaker dan voorheen
verlaat ik mijn jaren
heb…
tussen Oostkerke en Lapscheure
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 336 hoe staat gij, schaars gekleed
te wapperen op den krinkeldijk
leunend op een straffe wind
u dijen omhelst door het gelijk
er keren groepen zwanen terug
van de grote kreek hier nabij
zij buigen in hun verenpak
gracieus valt wit op grijs en zij
mijn achterland verpieterd snel
sterft in lagen blad en loof
ik wuif u toe mee mijnen klak
dag…
Typisch jij
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 363 meid heb je het niet koud
in dat flodderding,
hier, trek mijn vest aan
ik ben als onkruid
dat vergaat zomaar niet
typisch jij,
met je prachtige handen
waarin levensjaren liggen
die ik in streepjescode lees
ik kruip in je vest
voel me warm en geborgen
en jij vertelt van vroeger
zoals je steeds vaker doet
ik hou van jou, je golvend grijs…
Het gif van deze zomer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 288 Deze zomer zal niet paraderen in een
dodenmars waar ’t verdwijnen
zich classificeert als nummer één
terwijl de hemel tergend traag
de zon doet rijpen
brengt mijn groet de warmte
die zich schorpioent tegen het grijs
van de komende herfst, het lijkt een
visioen die het gif laat vloeien
en het sterven overtreft
met leven dat nog ongeschonden…
Uitzichtloos
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 932 Je ziet het leven grijs
en kleurt de wereld zwart
tranen die zijn opgedroogd
in het diepste van je hart
Al zie je alles uitzichtloos
en kun je vaak niet denken
dat liefde toch nog echt bestaat
weet dat er ergens iemand is
die het je eens zal schenken
Vergeet wat er geweest is, en
zet je stappen in een nieuwe morgen
zie en voel de zon…
EENZAME UITVAART
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Alle kleuren op ’t palet
Zijn geworden een vuil grijs
Grauw de winter en gekrijs
Meeuwen in ontferm gebed
Tevergeefs in gang gezet
Want je bent al koud als ijs
En het laatste eerbewijs
Samen met een klein boeket
Werd gebracht door een poëet
Van wie ik de naam niet weet
Schilder, dichter, kunstenaar
Van de waanzin tekenaar
Kerfde met…
Politiek van geld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 399 De gestaalde slurven
braken bulkend beton,
hokjesgeesten tekenen
voor het heersende echelon,
Die kostprijs van het groen
versus de opbrengst van grijs,
alsof zij slechts stuivertje wisselen
alleen voor de allerlaagste prijs?…
Vulkaan
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.249 Ik wil dromen enkel
als de wolken, koel en grijs,
rustig blijven hangen
in mijn wenkbrauwen.
Even kijk ik maar naar boven
en zie daar: de liefde
die ik had en liet gaan.
De koffers al gepakt
en een gestempeld treinkaartje
in de hand.
Ik wou dat ik
roepen kon.…
Warm Duinlijf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 139 Rond lig je daar in de herfststilte
Bruin grijs in je volle rust
Schoonheid straal je uit
Jij slokt me op in je paardenpad
Koestert me in je beschutting
Je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries
Ik treed in je wijdsheid verlicht
Verwarmd openend naar je rondingen
Inademend je lucht
Jij laat je strelen door de lodige wolken
Opduikend…
Wolkenhemel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 666 donker grijs getamponneerde wolken
steken af tegen het vuile wit
hier en daar wringt een winters zonnetje
om het blauw in de zee te weerkaatsen
wentelende golven te verlichten
die af en aan rollen op het strand
meegebrachte schelpen slijpen
in het tij aan het natte zand
wanneer zonlicht het wolkendek breekt
en het water kust, schept het…
gedachten in de winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 224 en weer gaat de storm liggen
schuiven wolken voorbij
het spiegelbeeld van oceanen
neemt regen mee naar verder
hoe zie jij wind
zie je letters zie je bomen of
zie je bladeren door
onzichtbare handen voortgeduwd
waar zal je over schrijven
als de straat koud en grijs
van grauwe regenwolken
geen schuilplaats meer biedt
als op winteravonden…
op de begraafplaats
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 749 op de begraafplaats,
Het marmer is bedolven onder bladeren,
Nat,goud rood en groen,
Kan nog steeds niet geloven
Dat je er nooit meer zal zijn
De kaars is aangestoken
De raampjes van de lantaarn zijn zwart
Net zo zwart als de dag dat je bent gegaan
En niet meer bent terug gekomen
Mijn haren zijn nu grijs
Jouw handen gingen door mijn donkere…
in het land van ruïnes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 224 ik wil groot zijn
in het land waar ik van hou
mijn eigen ingetekende maat
staat pardoes wanneer ’t geluk
als klevend boter uit de hemel valt
het beste van het niet zijn
krast de staar van mijn netvlies
zoals ik ga - door een groot komkommerveld
waar ik de kleinste voor het laatst bewaar
overwinningen zonder zege
is als het grijs tussen…
Schaatsenrijden
gedicht
2.0 met 17 stemmen 6.287 Glad en wijd ligt het ijs
in een veeg wit en grijs
en de lucht, tastbre kou,
is gestolpt onder blauw.
En mijn schaats met een kras
als een schot onder glas
trekt een veervormig spoor
van mijn voet uit te loor.
Ik scheer scheef op het vlak
langs een donkerblauw wak.…
Kleurrijk geschapen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 In kleuren leer je denken
beginnend bij wit-zwart
en langzaam via grijs en bruin
ontstaat een hele regenboog
in liefde kleurrijk bloeiend
met mensen om je heen
en warmte van omhoog.…
Een witte ochtend
gedicht
4.0 met 969 stemmen 20.185 Een witte ochtend, eerste dooi
de lucht wit-grijs, egaal gespreid
en aan de lange horizon
welt nu een witte zon.
Geen wind, beweging of geluid.
Er botten waterdruppels uit;
aan iedre tak en iedre struik
zijn knoppen licht.…
Zin vol waan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 187 gevoel van onbehagen
aanvankelijk onbestemd
verspreidt zich als een virus
opgelucht wordt opgelost
in bezorgdheid vol met weifel
de ruimte die de vrijheid meebrengt
om te proeven van onzekerheid
wordt beperkt door opgelegde grenzen
waarin het ideaal verdrinkt
in te veel perfectie
nagejaagd tot in absurd
in de schemer gloort nog grijs…
Warm Duinlijf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 870 Jij ligt daar rond in de herfststilte
bruin grijs in je volle rust
schoonheid straal je uit
Jij slokt me op in je paardenpad
koestert me in je beschutting
je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries
Ik treed in je wijdsheid licht
verwarmd openend naar je rondingen
inademend je lucht
Jij gestreeld door de lodige wolken
opduikend boven…
Aangeschoten door het licht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 174 de ochtend
wil niet klaren
in het grauw en grijs
van mist en regenbui
nieuwjaar
geeft zich nog niet prijs
tussen verschraalde drank
en peukenstank
de kamer lijkt een kroeg
waar gasten van de nacht
hun biezen net hebben gepakt
aangeschoten door het licht
toch straalt er al
een sprankje zon
uit heldere ogen
in je wakkere gezicht…
Nog even
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 206 nog even dan
spreken mijn ogen
nog niet in staat
tot rusten te neigen
ze staart mij immers aan
zou ze mij mogen
met mij willen slapen gaan
ze zal zeker ruiken
naar late herfstrozen
en haar borsten
willen een lentebloesem tonen
het zijn mijn lippen
die naar tederheid dorsten,
kon ze maar in mij wonen
zo draagt mijn grijs…
Achmed heeft geen mobieltje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 528 Achmed schrok zich grijs en prevelde
jij toch zeggen tegen vriend
Sim lok vrij…
vorst verlet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 waar muren zich terugtrekken in grijs
de ijzig koude dag zijn sporen nalaat, in
de patrijspoort van een kokerblik
staat een snik
zich in te houden
nochtans kruipt de kille pijn
van niet meer onder mensen zijn
door merg en been
waar gaat dit heen?…
Mintgroen met zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 145 Hoe kon je zo lang leven
zonder antwoord
in de doodsnood
van je grijs verleden.
Kom je in actie,
zet die dan ook voort,
laat zien dat jij niet kleurloos bent
je kunt toch dingen maken,
blijf toch niet staan
op je station,
toe, pak die trein,
beleef met wie je kleur bekent
de kleuren van je liefde
en leef je kleurmoment!…
Oude mensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Oud en grijs
lief en leed gedeeld
Voor ons
het grote voorbeeld
Een rimpel
van zorgen
Zorgvuldig
voor ons verborgen
Vele herinneringen
schuilen achter die ogen
Waarvan wij
er vele weten mogen
Sommige
zijn net nog een kind
Weer andere wachten
Tot hun laatste reis begint
Oude mensen
jullie mogen we nooit vergeten…
Segais' bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 Drink van stromen en bron, word wijs,
en inspireer de ziel z'n reis
als kraanvogel; grijs en kalm.
Zoals het is in Andersland,
zo is het ook aan deze kant:
Wees open voor de vijf zinnen,
open voor gevoel van binnen
bij beminnen en streven.
Zo zal het leven, en de tijd,
door eer en schande en door spijt
de mens wat wijsheid geven.…
Glimlacht volop zomer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 614 de teevee staat ongezien
geluidt als radio het
internet pingelt wat mee
ben voor even
op een andere hoogte
kijk van boven naar de zee
uit het grijs van golven
kom jij langzaam weer aan strand
ik neem zacht je natte hand
je glimlacht volop zomer
druppels spatten van je warm gezicht
ik wist dat je zou komen
voelde lente in de duinen…
De liefde voor elkaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 350 de toekomst
Liefde en leed
In harmonie gekleed
Lachen en verdriet
Samen aan een geniet
Storm en wind
Zijn als een blij kind
Twijfel en ongemak
Zit in een keurslijf, te strak
Wij zijn één geworden
In mening en gedachten
Verstrengeld als wortels
In de onuitputtelijke aarde
Ons leven is een ketting
Met aaneengeregen parels
Wit, grijs…
WEER BIJNA VRIJ
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 vandaag moet ik weer denken
aan een grijs verleden
niet bestaand voor de wereld
enkele jaren meer
dan 75 jaar geleden
ik was klein toen
en kwetsbaar en nu aan
het eind ben ik het weer en
willen ze me weer wat aandoen
soms begrijp ik het
allemaal niet meer
het is zo bevreemdend
onwerkelijk en raar
net als toen heb ik niets misdaan…