Alle inzendingen over Groene ogen

Wilde krullen die glanzen Rood en onweerstaanbaar Volle lippen zacht en vochtig Bruine ogen waarin ik staar Groene ogen die glinsteren Vervuld van innig verlangen Lange zwarte wimpers trillen De lucht van lust bevangen Warme huid zo glad als satijn Handen glijden naar beneden Over mijn borsten mijn buik Jouw tong naar binnen gegleden…

Hoe dikwijls dans jij rond de kwetsbare schoonheid van een innemende natuur en weef jij woorden naar het woord van toen met groene ogen en een fruitijsje voel ik jouw huid een tijd verspilt met zwijgen in mijn gretig hart heerst een duisterstorm heb ik je eindelijk gevangen in de droomstreek van verlangen voel ik jouw tong zal…

Haren rood Oorspronkelijk blond Benen lang Heupen rond Fraaie taille Mooie vorm Blauw-groene ogen Stralen enorm Haar stem zo zwoel Zo zalig zacht Haar lichaam bemind Onze nacht Woorden dansen Op een koord Aaneen tot zinnen Ons'hemels oord Zonder woorden Met geluid Passie beleven Strelen d'huid Minzaam delen 't Lichaam…

Zo laat ik ronde vijvers kijken als flonkerende groene ogen. Die slaperige zomerdijken zijn omgevallen regenbogen Tien ranke populieren reiken als middeleeuwse kathedralen. en kraaienzang gaat bijna lijken op het gekweel van nachtegalen.…

De dagen vallen over wilde lotussen, de zon scheen wit, was gastvrij, zoals jij, maar de muzen ontweken mij, om in trage tred te naderenden met de lange schaduw aan hun zij, met boeketten van in sneeuw gedoopte loten, viel als basterdsuiker uit heldere sterren van je groene ogen, geplukte ruikers uit je haar verstrooid, het kristallen…

Vlak daarna begint het langzame ontwaken De morgenstond is voor mij een sprookje Te mogen zien hoe je langzaam wakkert en je je groene ogen opent, me liefdevol aankijkt en lacht. Je bent zo mooi… Ons opstaan is een vooruitzien naar een dag vol liefde en vreugde bij elkaar te mogen zijn.…

En aan het eeuwige kiezen Tussen terugtrekken en aanvallen, Het getijdenspel waaraan geen man ooit ontsnapt, nog is Polen niet verloren dacht ik terwijl ik me laafde aan de groene ogen van de waardin.…

Het silhouet van blauwe bergen tekent de verheffing van jouw eenvoud in diepte van jouw groene ogen verstillen vijvers in herinneringen dwalen boeken naar mening en betekenis aan jouw hoofd zit een vergankelijk lijf jouw handen dragen schroevendraaiers licht gaat vrolijk aan en somber uit schemering begint weemoedig wanneer beekjes dalen…

Terwijl hij, die voor mij staat, danst en speelt met blakende vuren, de groene ogen staren fel, zinderend en met vraatzuchtig hese stem, zijn vreugdevuren verwarmen, en mij doden kon, mijn hart opetend met zijn sterke scheurkiezen. Ik hoor de wolven zingen, zonder passie of soul.…

Hou me vast Op zo een intense manier Als zou je mij nooit laten gaan Kus mij Glimlach die mooie glimlach van je En geef mij jouw hoop Hou mij nog een maal vast Terwijl ik in die mooie groene ogen van je kijk En kus mij vaarwel….…

Van alle dingen die bleven kleur van groene ogen hard als smaragd een wilskrachtige mond die wist van wat en wie Puntjes van een tekening verbonden met lijntjes jij liet zien welke verbindingen kleefden perspectief lieten zien Schaduwen dansten vier, zes armen voor je om een onzichtbaar lichaam maar ik kon de naam niet onderscheiden…

' maar in gedachten is ze dichtbij en streel ik een haarlok weg uit haar gezicht net op tijd zeg ik 'hoi' terug ze grinnikt als een jongen maar daar is ze te zacht voor ze stapt op de fiets en fietst weg meisje zonder naam, je stal mijn hart met je gouden krullen je groene ogen je zachtheid en je fiets meisje zonder naam ik wil…

Niemand weet Dat ik het lang gezochte geluk bij jou vond En dacht dat je een engel was, die God me zond Niemand weet Hoe jij me met je groene ogen aankeek En dat je liefdevol langs mijn wang streek Niemand weet Dat jij me heel voorzichtig zoende En dat ik me dan als een hulpeloos kindje voelde Niemand weet Van de pijn die ik nu voel…

En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet ik je hebt weer gelogen Over wat je belooft wat je nog voelt Verdrink ik tranen in mijn groene ogen En als ik je Maandag weer zal zien Dan weet ik dat je me gaat beminnen Verstrengend in een passievolle zucht Keer op keer genot warmte diep van binnen En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet…

Bijna niemand heeft ze alsof gestolen smaragden het licht weerkaatsen na gedolven uit keiharde rotsen ons in vervoering brengen en meetrekken in zee…

Je ogen die pijnlijk groen zijn en zeldzaam droef kijken nu bij het ontbijt en later op je fiets sprekend van een leven, zo nukkig en onveranderd rins als de oude bieten van de boer.…

Groene ogen van zwarte poes, die stil, aarzelde, ik bukkend, hij twijfelde, toen weg dook.…

Ogen schitterend Lach zo stralend als de zon Ik wil je niet kwijt…

stemmen zingen tover gezang tussen het lover in het oude sterrenwoud schitter kranst mijn aangezicht het is een magisch onweerlicht geboren tussen elfenkoren gezeten op mijn troon vannacht staar ik onbewogen naar gezichten die mij smeken met stemmen zacht en groene ogen die fel oplichten ik ben de Oberon van Avalon de elfenkoning zonder…

Het zijn altijd de helder groene ogen geweest, die wilden weten... . Het zal in mijn geest bestaan, om bloot te leggen, dat wat zij wenste te zien. Uiteindelijk dropen de kostgangers der onderwereld af in hun kleinheid.…

ogen.…

Dan kijken grote groene ogen opeens mijn smalle zijstraat in. Lange haren waaien eensgezind in strakke banen op een kin. Ik zit gevangen in haar blik. Vurige verlangens vechten zich van binnen vrij. Het probleem "hoe kom ik haar weer tegen ..." is voorbij als ze blijkt te werken in de bakkerij. Een nieuw verhaal?…

'n Schelle kreet Door merg en been Doorbreekt de stilte Om ons heen Je grote groene ogen Staren me vragend aan Fonkelend, vol verlangen Ik laat je nooit meer gaan Met 'n simpele aanraking doorgrond je mij als geen ander en bespeel je elke noot van mijn ziel innig en zorgvuldig achter elkander Hand in hand, langs het meer Morgen…

neem me mee op wegen langs weilanden en sloten onder luchten grijs, wit, blauw, 't is me om het even daar ervaar ik geluk en mag het gras groener dan mijn ogen zijn…

Men ziet ze langs straten en wegen, Men vindt ze op het feest, in de kerk; Zo glanzend en diep zijn haar ogen, Haar boezem zo koud als een zerk. Zij zingt niet zo als de nimfe; Maar sterker dan woorden en zang Bedwelmen haar groen-blauwe ogen, En nemen het hart in bedwang.…

en groene ogen die fel oplichten. Ik ben de Oberon van Avalon, de elfenkoning zonder weerga... Ik weef een waan langzaam en bedachtzaam met het zilveren schijnsel van de maan mijn trouwe godin zo eenzaam, en met de resten van de zonnegod die verloren zwerven door de nacht. En dan...…

Je blik is als de onbewolkte hemel In het meest duistere van de nacht Flonkerend en heel erg steriel Als een moderne woning in al zijn pracht Je luistert overdreven naar mijn gezemel Vergeven van emotie en romantiek Op je gezicht staat niet te lezen Deze man is vreselijk oubollig ziek Je groene ogen bevriezen der vissen bloed Denken gebeurt…

O, moedertje aarde wat een rust om alleen te zijn want onbewust te wentelen in dag en nacht Uw bloemen nooit meer gezien door mensenogen uw bomen met hun wortels in de grond onopgemerkt alleen omringt door sterrenpracht Rivieren en de grote zee verlost, alleen gelaten ochtendlicht en ondergaande zon Aardse schoonheid spiegel…

De straatverlichting daalt door de luxaflex Een flat op drie hoog binnen Valt over haar amper gekleurde gelaat en Weerspiegelt in de groene ogen Van de uitdagende donkerharige zangeres Die een donsdeken voor haar bloot houdt, maar Hunkerende is naar een buitenzinnig Exces Haar roodharige wederhelft Een Vlaamse vrouw in haar dertigers eveneens…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…