Alle inzendingen over Hart van de ziel

Voor jou, steek ik altijd een kaarsje aan en ik bid dan intens met hart, geest en ziel voor jouw goede gezondheid en een menswaardig bestaan dat jouw wensen en dromen aan het einde van het leven zouden samenkomen tot het moment dat de laatste levensadem viel en je je via een vertrouwde weg naar het vredige rustpunt zal begeven.…

het hart roept de ziel schreeuwt haar geeuwende nood van eigen loslaten waar praten we? waar liggen we weer hand in hand waar verblijven we boven verstand in aardse woonsten? ach de allerschoonsten blijven haken, in het tussenland van alledag…

In ons hart en onze ziel. Kijken mee in onze dromen. wijzen ons de weg. Die ook wij ooit moeten gaan. Als we afscheid nemen van ons aardse bestaan.…

voelde je vingers zacht tasten na jarenlang vasten ze verkenden strelend mijn huid op zoek naar hun buit in het spel van geven en nemen ben ik niet achter gebleven zocht je hart vond je ziel voelde dat ik mocht komen bij jou ben ik thuis bent mijn prinses in galop op het paard dat wij dromen…

De euforie die jij zo stemmig voelde naar aanleiding van jouw vileine opmerkingen is als een hersenschim in droeve mist verdwenen nu je weet dat ik de wapenstilstand verkies boven de concurrentie in scherpzinnigheid zijn er geen pijlen meer voor jouw liefdesboog die dikwijls op mijn somber hart gericht zijn ziel verloor in paternalistisch…

Houd je haaks fluistert de wind bolt de zeilen stormachtig voelen en denken betovering van kristal haar worsteling ze draagt op haar innerlijke wereld voortdurend aan transformatie zet je scherp fluistert de wind onverwoestbaar doorgaan zo is het goed hart hoofd en ziel In lak'ech Ik ben een andere jij Inspiratiebron"Pan…

Mijn ziel gespleten Nooit zal ik vergeten Wat in mij gebeurt Kon het maar Ik wil het Wat moet ik snik…

Mijn stijlfiguur waar ik naar toewerk, bestaat uit gelijke elementen, zoals het hart en de ziel onafscheidelijk zijn. Hun betekenis neemt in kracht toe de climax van het liefdesspel, de stijging naar het hoogtepunt waar je hele lichaam zich innig laat beademen in extase.…

een hart gebroken een ziel verloren leven van dag tot dag zoeken naar een lach je hart zo zwart als de nacht leven in zulke onmacht een ziel die huilt iemand die zijn gevoel verschuilt leven is soms zo gemeen waardoor je hart verandert in steen soms heel gevoelloos maar niet het leven heeft wat ie koos zal het hart nog opleven…

Mijn stijlfiguur waar ik naar toewerk, bestaat uit gelijke elementen, zoals het hart en de ziel onafscheidelijk zijn. Hun betekenis neemt in kracht toe de climax van het liefdesspel, de stijging naar het hoogtepunt waar je hele lichaam zich innig laat beademen in extase.…

Een woordje van dank Letters met kleur Woorden met flair Zinnen met liefde Tekst met warmte Mijn hart verblijdt Mijn ziel verheven Mijn ogen sterren Mijn gemoed hoog Bedanken doe je met je Hele lichaam Met je hart Verwarmd door de vriendschap Het onverwachte kwam Het ongelooflijke werd werkelijkheid Ik werd warm van binnen Heel…

jij bent als de zee je bent vloed, je geeft je bent eb, je neemt deining is jouw hart branding jouw ziel stormen met wilde stromen zijn gelijk jouw buien een warme en koude golfstroom trekt door jouw aderen ik trek me terug je voelt koud, vandaag morgen zal je anders zijn hunkerend druppels als klitten…

, Met een ziel, die alleen Gedijt met liefde, Warmte en licht…

Het taaie fluithout, weerbarstig als de wind geworteld in drassige grond op de oever waar de dode snoek lag een droom over jou en mij en de zwanen, omdat het zwijgen verstilde in pasteltinten kleurde jouw hart omdat mijn ziel geen stem had wie kon ik zijn, zo hier alleen een lief konijn, een derde been een beeltenis van serene vrede…

Ik koester jouw hart in mijn ziel lees al jouw gedachten onderweg jij bent alles waarvoor ik viel jij begrijpt mij als ik niets zeg Ik zal jou voor eeuwig adoreren alles wat jij bent voel ik in mij het allerkleinste weet jij te waarderen dit gevoel gaat nooit meer voorbij Ik draag jou voor altijd op handen hoe zwaar het leven soms ook is…

Zóveel regels en er is maar één regel toegankelijk tot het hart en de ziel. Eén regel waarnaar geluisterd mag worden.…

Verduistering was de steek van het verloren Hart waarin de ziel steeds verder afdwaalde Tot het licht weer begon te schijnen in emotionele Tranen waarin de tijden vol bevrijding waren beschilderd.…

Want jouw ster licht niet meer en jouw liefde, die me in haar zoete armen meedroeg, naar het magische lied van de vlinder, naar de blanke bloem in het zilver maanzand, naar de zomerwind die zong van een ontvlamd hart, een verrukte ziel, naar de schoonheid van het wintermeisje, met een sneeuwvlaag in haar lokken naar de bloeiende kracht…

Mens, jij heelt niet, maar steelt het hart in de ziel van een ander liefdevol, verlangend mens naar respect. Mens, oordeel niet, want u spreekt dan slechts over uzelf. U breekt uw eigen geweten... dit schreef ik, voor zij die dit niet weten.…

dan mijn ziel herkend en was ik god in mijn eigen vaderland…

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken Verwerking hoeft al is het zo beenhard. Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren Kan ik alleen laten varen. Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn. Jullie halen me steeds weer boven water, theater? Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…

van iedere ziel…

De wortels van mijn hart grijpen zich vast in het weefsel van het verleden. Het heden wordt nog niet aanvaard. De brug is te lang tussen vroeger en nu. De rust is er niet, er is betwisting en argwaan verlengd met een traan, omgebouwd tot een stroom van onwennigheid. De ziel heeft nog geen toevluchtsoord.…

en je ziel te strelen…

Er huivert dan iets in het hart en de ziel: we weteen dit leven zo kort en zo broos, waarom dan zo angstig zijn, bazig of boos terwijl alles zegt: vertrouw maar en kniel.…

Ik weet niet wat het is liefde die maar duurt Verankerd in mijn hart in mijn ziel geborduurd Ik weet niet wat het is jij hoort gewoon bij mij Alle dagen zonder jou traande in stilte voorbij Ik weet niet wat het is had zo mijn best gedaan Jou achter me te laten om alleen verder te gaan Ik weet niet wat het is we zijn nu weer bij elkaar…

Ze kleurt de weg van het hart naar de ziel,langs het tijdswiel van de wieg naar gene zijde en creëert voor ons het paradijs, een ongeschreven handleiding van een levensreis, wie gaat er met haar mee en tegen welke prijs?…

De ziel heeft nog geen toevluchtsoord, staat te wachten en bengelt aan een los koord. De toekomst zal moeten uitmaken of hij bij het hart en de ziel zal geraken. Blijven ze in een web van ongenoegen steken.…

Wanneer we onze status verliezen. Wanneer bezit wordt afgenomen. Wanneer illusies breken. Met de dood voor ogen. Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

Heb je het voorjaar al begroet? Je hoeft er niet voor te reizen Op pleinen en in perken Kan je het bemerken In eigen straat of plein Zal de belofte er zijn De krokussen bloeien Hoop en verwachting groeien Geeft fundament voor het leven De tere twijg wordt weer een tak voor het oog met het grootste gemak Knoppen worden tot bloem verheven…