Alle inzendingen over Heilig

helden in kathedralen Kochten angst in gebed, deelden avondmalen Reikte glorie hoger dan ons hemels tinne Devote stilte bij hostiewaarts geschuifel Bewaakt door martelaren onder aanbeden aureool Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool Of in vaal damast verveeld prevelend kazuifel Kerkse zalen van voorbij verlost in heden Vergeten heiligen…

De stichting van het heilig land Zegt dat geen vrije uitloopkip Met salmonella-ei plus stip Mag zingen - want dat duurt te lang - In 't koor van de Mattheuspassie Als zij zwak is, ziek en bang…

vulkanen Smaragden sawa's, jadegroene meren Zacht wiegend in de blauwe hemelzaal Op verre eilanden hebben regenten De vreemde heersers eeuwenlang verduurd Maar binnen kratons bleef het oud geloof Zolang de dwang der rituelen duurde De alang helde voor de balustraden Pal achter elegante palissaden Waar men vermaand werd tot heilige…

Zo ook de heilige Maria. Eén enkele schitterende bloedende traan. Zoals van haar wordt verwacht. Een herder wordt in een ambulance gehesen. Maagden zingen hemels gezang.…

Dan is het bekoorlijke juist het onbekoorlijke van de winter Dan is het licht voorbij de tover van de herfst En is ze heilig en helder geworden. Dat winterlicht troost de kranken op hun bed vol smart. En brengt de opgebeurde ziel ten hemel met Onze Lieve Heer Getroost voor altijd na pijn en smart.…

Alleen. Tussen eenzame harten onbegrepen anderen begrijpend met aandacht, mijn wachtwoord de hoofdsleutel in mijn genen Spartelend deed ik het al verder kon ik nog niets als baby, als volwassene zou niemand het moeten afleren zou niemand het moeten opeisen wanneer hij zich gekwetst voelt door gekwetsten, verongelijkt door de wereld…

We waren 16 en 19 in de Gabriël Metsustraat, Schilderswijk, Den Haag, heilig oord. Ouders staken achterdochtig uit voelsprieten van zuivere liefde, maar in die jaren voelden wij alleen, en vrijden rijkelijk.…

Mijn zoon, er is in de wereld aan vaganten een nijpend tekort aan spijbelaars, geuzen en muiters; aan dienaars van de droom en bedelbroeders van het Heilig Vuur en Gloeiend Raadsel.…

'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant: Mijn voortijd eer 'k in kunstige infuzoren; 'K vervloei, hen ziende, in schem'ring vreemd verloren, Waaruit tot mijn ziel Brahman is ontbrand; De vonkjes eer 'k, uit wier heilig verband Ik ben, een vlam, meer dan hun som, geboren, Zoals een Boeddhabeeld, dat als een toren Over de wereld…

schat sprak mijn lief hees oefen je met mij in tantra als metgezel in boeddha zul je zelfbeheersing leren volgens de heilige boeken ga ik links en jij rechtshandig werken aan transformatie van onze seksuele energie al blijft het geheel spiritueel wijken de gestelde doelen ver uiteen het mijne op eerste gezicht losbandig blijkt oefening…

De Belg neemt altijd zijn bestekbak mee, wanneer hij in z'n heilig rund gaat rijden: hij pakt een mes om bochten af te snijden. Heel zuinig is-ie op z'n dure slee. Hij maakt ongaarne ongelukken, maar rijdt hij z'n auto in de soep of prak, dan neemt-ie 'n vork of lepel uit de bak. De Nederlander twijfelt: 'Is dit waar?'…

jij vroeg iets in dit heelal in het niets komen wij nog in het vrij zijn op de fiets in holland dat lage land waar de heilige alpen het water heen sturen turen naar de diepte wij riepen om waarheid in dit leven gaven bestaat niet zegt de menigte de onwetenden de genen die niet kunnen wenen vergeven het is een verhaal in de nacht…

weer te veranderen in parels aan het gras de laatste zijn de eerste en men betrapt ons op een lach eeuwig is dat wel wij verdampen keer op keer zoals het is zoals het was parels raken in contact met het licht zoals jij dacht dat dichters alleen maar kunnen krassen zoals de sterren schijnen in de nacht zij is wel oneindig zij is wel heilig…

In een stille, haast heilige nacht wordt het landschap in wit gehuld onder een zware asgrauwe lucht ontwaakt verbaasd het stille gehucht en wordt een winterdroom vervuld geruisloos, zonder enig gerucht. Verwondering en bewondering kindergejoel en klappertanden op een maagdelijk wit tapijt.…

Ik ben doodsbenauwd, ook al zeg je dat we nooit van elkaar kunnen scheiden, als een heilige mantra herhalend, toch lig ik wel een kwart jaar zonder jou en zonder kleren en woning en voedsel te verpieteren in afwachting en rillend van de kou, het is de vraag of ik jou nog eenmaal intens zal kunnen omarmen of dat je een rode roos komt brengen…

verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan ontneemt mij de kans om terug te gaan toch verlang ik naar de aarde waar ik in een vroeger leven veel van mijn schatten bewaarde onder diepgewortelde bomen die verankerd in hun wijsheid onveranderd zijn zij waken over heilige…

enige wat ik heb te vieren is de zege op de laatste mier die ik langs de achterkant van een vergiffenisdoosje in joeg nu zou u kunnen zeggen viel dit insect dan wat te vergeven ik hoef dat echter niet uit te leggen daar is enige diepgang bij nodig en aan velen niet besteed zo blijkt dan ook nu mijn unieke bescheidenheid weer eens een heilig…

wordt van je verwacht het woord verkracht maar de runen is men vergeten op het tablet ooit in steen geschreven door doorzettingsvermogen observeer met ogen oprecht en trouw moedig en rauw een boek valt niet zomaar uit de lucht het papier beschermt door kaft en binding positief en herinnering dan zijn wij vergeven los van woorden heilig…

God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven” Zoals het in de Bijbel staat geschreven Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.…

Mijn zoon, er is in de wereld aan vaganten een nijpend tekort aan spijbelaars, geuzen en muiters; aan dienaars van de droom en bedelbroeders van het Heilig Vuur en Gloeiend Raadsel.…

God vraagt niet of je naar de kerk bent geweest Hij zegt: “Geloof in mij, en je zult leven” Zoals het in de Bijbel staat geschreven Geloof in de Vader, Zoon en Heilige Geest.…

De wisselende lichten van de zon met schijn en schaduw over wisseling van aardse vorme' en kleuren, ieder ding altijd weer anders, altijd weer een bron van nieuw verheugen, dat komt ongeweten en weer verdwijnt, verglijdend als het licht: maar van de geest is, niet van 't wisselzicht het heilig wezen, dat wij schoonheid heten.…

In zilvren luister, de oude kruinen neigen hun geel-bedroomde schaûw, wijl roerloos, bange ontbloeit, rond hen, mijn tros-gebouwd verlangen, zachtkens verruisend tot een heilig zwijgen. Langs 't rustend blauw, met mijmer-blond omweven, voel ik mijn ziel langs klare tonen zweven, opbeurend in wijd-klinkend koor gedragen.…

zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig weer wat stug te strammen staat Dan vindt ie daar een vrouw die hem voor euro’s komen laat~ ~’t Verloedert~ roept de Ridder in zijn strijd voor de moraal ~Dit goddeloos Gomorra plukt de mensheid zedenkaal Het huwelijk is me heilig…

Overspannen door het kloosterritme, de koude koffie na de Completen, die in thermosflessen op een wagen in de refter stonden, het wegduiken in de onderaardse bibliotheek en het vergaren van talloze boeken over parapsychologie, mystiek en heiligen. Wrange koffie, want suiker loste er niet meer in op.…

spartelend met zijn pootjes in een putemmer vol met bloed van Christus, Boeddha, Allah, noem maar op ik zal je opzuigen als brandend gras, de hitte van zand, een stervende oase, humor en impotente gekte, want de wal is verder dan ik dacht, het is een verzameling vol ontoereikende sporen al weet ik beter maar laat me schuilen in je heilige…

Het Kruisherenbier verkopen ze hier in klooster Ter Apel ligt er een stapel van hun assortiment naar heiligen vernoemd hoe fijn het was dit te proeven uit een rond glas. Westerwolder bier het is wijs en aan de prijs drink het hier op de fles staat vermeld geen statiegeld zou dat zo zijn ?…

pluk rozen en kronklend eiloof, geur'ge bloemkrans vlecht op het heilig altaar haar ter eer, die erfde de op 't ruim der wat'ren dartlende glimlach.' Hem, die Mij eert, schenk Ik Mijn gunst der liefde vaste trouw; u, maagd, in het nev'lig noorden zend dit pand Ik, heil'ge van 't zonnig Cyprus, Ik, Afrodite.…

woeste woede van mannen en vaders samen met de vrouwen de kinderen en hun moeders gruw gruwelt gruwelijk zo als dood en verderf zaaiend zinloos moordend de ss hen daarna het leven neemt als mannen met de zeis worden barbaars grimassend als waren het korenhalmen vaders en mannen neergemaaid vrouwen moeders en kinderen in gods heilige…

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, amen. Hoe krankzinnig kun je zijn! Toen Sylvia Plath haar edele en geniale hoofd in een ouderwetse oven stak, ging ik in gedachten met haar mee, raakte ik ook bedwelmd door het gas en stikte ik met haar. Datzelfde beleefde ik met Ingrid Jonker, die voor de verdrinkingsdood koos.…