Alle inzendingen over Het blijft fraai

Eerst misgunde ik mij die waarheid, er bestaat geen wereld in gelijkheid, nooit een schoonheid zonder broosheid naast de dood, verspeel de tijd met zijn energie niet want alles blijft in wezen onvoltooid.…

Warmte die blijft. Ver weg en dichtbij waar geen stem weldadiger klinkt of waakt en wachten helende herinneringen belooft van weerzien en gebaren die troosten en dulden.…

met mijn pijn niemand kan mij helpen ik zou weer gezond willen zijn Ik weet ook wel ik ben niet de enige zo maar wat ook voor die ander geldt je weet, je krijgt het cadeau Mijn leven is zo echt niet leuk je gaat overal buiten vallen op deze manier wat kan ik nog betekenen na al dit gejammer en geklier Genieten van het ultieme wat blijft…

Je blijft me lief... Onvoorwaardelijk, onbegrensd door afstand en tijd... Mis je... Nu... morgen... altijd...…

Niets zo leutig-fraai en fris als bezemboerenkerremis! Niets zo leutig-fraai en fris als 't Vlaamse leven is!…

Niets zo leutig-fraai en fris als bezemboerenkerremis! Niets zo leutig-fraai en fris als 't Vlaamse leven is!…

Het is fraai hoe ze in de natuur groeien. Als je in het bos wandelt moet je wel oppassen dat je ze niet stuk trapt, want dat zou zonde zijn. Paddenstoelen zijn mooi en bewonderenswaardig fraai en het geeft een mens een mooi moment in het leven, als je ze tegenkomt.…

Vers nieuws is waar die graasdieren op leven Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog Ze houden dat heel gulzig in het oog Hun tongen roeren zich om niet te sneven Maar alle kuddes grazen in één wei En van dat herkauwen wordt niemand blij…

Fraaie seringen Een herinnering aan jou Het zachtruikend lot…

De ooievaar staat met zijn fraaie verschijning perfect in balans…

Bij Queensland zwom ik in een fraaie baai waarvan de slechte naam mij onbekend was, ’t was minder prettig dan ik wel gewend was want ook al lijken al die baaien fraai, ‘k had moeten weten hoe de baaien heten waar in ’t verleden vaker haaien beten.…

je schopte zachte muziek in het mechaniek van de schijf tot hij zijn vertrouwde draai had gevonden in snelheid en geluid je komde handen rond klei die randen verkenden van meegaandheid en consistentie in samenspel tussen cirkel en lijn zonder breekpunt te zijn fraai welft lichte druk de soepele klei gelijkmatig de hoogte in…

ik wist de laatste stralen te vangen van de laagstaande zon verzamelde schaduwen die de lengte van dagen een ander aanzicht gaven later ontwaakten kleuren in de zachte avondgloed door oplichtend zonnebloed herfst had zijn tapijt al uitgerold toen wind de bladeren had neergevlijd een fraai decor waar kleur en schaduw elkaar…

ik heb de boom niet aangedaan de naalden zijn vanzelf gaan zingen een melodie waarin het lente pril verschiet en donkert naar het zomers groen in de top met ijle tonen kristalliseren tot een fraaie waas onze mooiste dromen licht van speelse kaarsenvlammen lijkt gevangen in wat hars dat geurig in de ambiance past nog dragen…

de mooiste bloemen lijken altijd al vergeven op het toppunt van hun bloei maar ook zij moesten een heel leven wachten op die groei hebben eigen blad en steel gekoesterd met zorg en tederheid in samen wiegen het leren voelen van warme genegenheid dan pas knoppen ze volmaakt en bloeien fraai in liefdevolle samenspraak…

Een Fries met dansende vrouwen Gedreven door verdriet Doorgaans oprecht, te ver- trouwen Om wereld, toekomst mee op te bouwen Waarom signaleerde destijds 't ruimteschip geen signalen? (27 september 1990)…

(deel II en slot) Antwoord laat voor altijd wachten Tot waarschijnlijk de dood Of zelfs later, maar ze- ker niet Nu. De wereld brandt slechts van ver- langen Met een hang naar waarde zonder lichtjes, maar mét likken verf…

Na de eentonige Po-vlakte - talloze logistieke bedrijven - de menselijke heuvels en dalen: Toscane in hoogst eigen persoon! Als de bus is voorgereden, heten vlamcipressen ons bijzonder welkom: 'Voeg u in Het Landschap van de Italiaan.' Opvallend veel appartementen delen de golvende horizon. Ooit vocht Hannibal hier tegen plaatselijke…

heb het opgeschreven de stipjes op de notenbalk van het leven componeerde vaak een fraaie melodie die gevoelig raakte maar het groot publiek koos altijd naar eigen smaak er waren dissonanten waarop niet iedereen kon dansen zonder tussenpas nog is het niet af ik ben benieuwd wanneer het levenslied ook mij zal komen halen…

De ochtend voelt als een prachtig vergezicht nu oplichtende eerste zonnestralen gloeien thans alles in elkaar gaat vervloeien als licht het Binnenmaaswater en riet mij intens boeien. Waar vogels hun verentooi opnieuw verzorgen het opstaan van het gloren herboren vieren, zich niet druk maken over de dag van morgen met hun aanwezigheid het landschap…

het zit niet alleen in je ogen maar de standvastigheid straalt uit je gezicht dat toch communicatief helemaal open blijft lippen iets geopend in de beginnende krul van lach gevat in subtiele fijngevoeligheid het neusje iets in ondeugd opgekropen je konen ronden in een lichaamswarme kleur op een matte foundation die fraai contrasteert…

het zit niet alleen in je ogen maar de standvastigheid straalt uit je gezicht dat toch communicatief helemaal open blijft lippen iets geopend in de beginnende krul van lach gevat in subtiele fijngevoeligheid het neusje iets in ondeugd opgekropen je konen ronden in een lichaamswarme kleur op een matte foundation die fraai contrasteert…

Zonder kou zal mijn pen niet schaatsen Zonder warmte blijft het een puntdicht. Gedachten bij vreemde tijden en fraaie plaatsen. Zonder dat het kabbelt naar enig evenwicht. Deze stroming maakte het nog verdachter. Het was zelfs dubieus voordat het bevroor. Er zat geen behoorlijk metrum achter en al helemaal geen fatsoenlijk metafoor.…

een teken Het kwaad ontheemd Het helse vuur dooft Ik begeef me op haar terrein De toekomst belooft een hele fraaie te zijn…

fraai ijskristal bloeit op het gestolde water de winter regeert…

Halsstarrigheid werkt uiteindelijk als een strop om je nek kilt je keel sluit je ogen doodt je leven!…

Het blijft lastig om voluit neer te zetten het blijft een debacle het blijft een ellende om mee te maken het blijft een naar woord het blijft een nog meer waardeloze ziekte Oktober, maand van: kanker, maar eigenlijk dierbaren, is het 't hele jaar: wel elke maand: de maand van die vreselijke slopende neermaaiende nietsontziende, alles opvretende…

(elfje) rups zo fraai nachtvlinder zo saai toch hebben ze samen (familie)banden* * (bijgaande foto) deze eenvoudige doch mooie rups verbergt een saaie kleurloos bruine nachtvlinder in zich. Fraai van buiten, minder leuk van binnen. Uiterlijk o zo schoon, soms van binnen nog minder dan gewoon.…

een fraai veld vol gras wat kruiden op het menu rasechte schrokop…

Elkaar beminnen is prachtig en blijft bijzonder. De welvingen van je lichaam blijven fraai! Het bed met jouw schoonheid in zoet satijn ademende zacht met zweetdruppels en zocht zijn weg naar het diepste onder de lakens.…