Alle inzendingen over Het taboe

Verlangen is zo pijnlijk, niet weten waar en hoe, tekort, de tijd, waarschijnlijk, zelfs denken is taboe. Even, echt heel even maar, het leven één geheel, seconden lijken uren daar, het verlies, is mij teveel.…

kon je het verdriet voelen van zo velen om je heen het eelt op je ziel zou smelten in mededogen nog steeds heerst het taboe pijn niet te mogen tonen flinkheid en aanvaarding zijn als deugden aangeprezen zie de mens in kwetsbaarheid elk harnas heeft roestige gaten geen robots zijn wij met wachtwoord op ieder lijf staat DOOD geschreven…

blik in mijn ogen liet de tere snaren niet zien meetrillen niet meer horen mijn rusteloos hart veilig gesloten voor vredige klanken die komen en diepe tonen met jouw dynamiek mijn ontroering merkte je niet mijn doelloze handen stopten met spelen, het gevoel was er niet de rilling van binnen verdwenen verstijfd het zwijgen, beroerd het taboe…

onlangs op een bijeenkomst met andere dichters tot m'n spijt weer eens gemerkt hoe weinig collegiaal de meeste dichters zijn elkaars werk lezen blijkt voor de meeste van hen een taboe terwijl goed luisteren naar andermans verzen al helemaal uit de boze is het lijkt waarempel broodnijd ware het niet dat er met poëzie geen droog brood…

Sinds Petrarca de Mont Ventoux Beklom is de weg afsnijden onwijs taboe Zijn broer mocht vóór Om in één moeite door Zelf tijd te maken open naar binnen toe Hoe waar de boodschap ook moge wezen Laat Bouke de Mol het maar later lezen Die krijgt bergop Zonder vizier klop Bochten zijn nu om messcherp door te sjezen…

Biggen in dichte schuren worden tot de dood gekweld door gehersenspoelde beulen die hun botte koppen in gouden Rabo-stroppen stoppen Biggen martelen kent geen taboe Politiek correcte zwijnen staan het toe Bedrogen beulen zet uw kap af, wendt het roer gooi uw deuren open, wordt weer boer…

Samen dansen en zingen, op gekke liedjes touwtjespringen Maar wat nu als ik je vertel Dat mijn lief een jongen is Net als ik En dat we al het bovenstaande niet kunnen doen Uit angst voor de mensen die ons nastaren Uit angst voor de mensen die ons haten Waarom is liefde mooi Tot dat het liefde is Die niet is toegestaan Onze gevoelens zijn taboe…

Alles wat met bloot te maken had, was een enorm taboe! Vrágen eromheen werden afgedaan, als, doe niet zo ráár, de ooievaar en ik weet niet hoé! Veertien was ze, groen als gras, verliefd, wist nérgens van, vanwege dat taboe... Haar werd verteld dat ze zwanger worden kon...van een zoén, want op dié manier kreeg je kindjes.…

steen Niet het kruis, het hart of anker Zwarte schaap en Populair Extreem en ook behouden Elegant en ordinair Kerngezond en iets verkouden Ik ben niet zwart en ook niet wit Echt was het maar zo simpel Ik ben een Idol maar ik mis een hit Gezakt met vlag en wimpel Springlevend, levensmoe, Overleggend, Compromisloos, Schaamteloos een taboe…

Onder het masker van de rede regeert de ijzeren vuist die gebald van onmacht suist naar het taboe van de vrede Doch onmacht raakt zijn eigenbelang niet kwijt Daar is geen plaats voor vrede, alleen maar plaats voor strijd --------------------------------------------------------------- Ideologieën bepalen steeds meer het beeld van omgangsvormen…

jij liet mij bijna alles van liefde zien de lach een onverwachte kus de warme hand waar vonken springen in ontladen dierbare omhelzing voor intieme samensmelting toch hangt er nog een licht taboe over ontmoeten in ziele sfeer begrijpen heeft dezelfde woorden niet meer voorzichtig kijken baant nieuwe wegen in het doelenperspectief…

Ik ben verslaafd ik geef het toe ik wil ook niet stoppen,dat is echt een taboe een ander snuift lijm ik ben verslaafd aan letters die vormen een rijm op papier worden de letters een geheel ik laat het achter als mijn erfdeel niets zal er van verdwijnen een druk op de knop en er zullen woorden verschijnen met deze verslaving ben ik niemand tot…

Een stukje stof en een waaier Vertelden haar verhaal In een complexe geheime taal Een glimlach gebeiteld op haar gezicht Hij zag alleen haar vrolijke ogen Doch in haar hart daar broeide iets Een hart dat overliep van tranen Het diepste verdriet dat mogelijk was Kon zij nimmer uiten En schreef dat in haar vrouwentaal Ware emoties zonder taboe…

de toch broeierige vulkaan in mij zoekt een uitweg, maar heeft die nog niet gevonden, dan zouden hier andere woorden staan opgetekend hoe kun je je woede uiten zonder anderen te beschadigen, want dat is een taboe die macht wil ik niet beheersen Mars treft zijn voorbereidingen binnen niet al te lange tijd strijd ik aan zijn zij het zwaard…

Want hij nam zelf het heft in handen Een onheilstijding, ingeslagen Slaat diepe kraters in een ziel Raakt menige Achilleshiel Oudtestamentisch zijn de plagen Die dan je teisteren en hoe Je lijf genageld aan de grond Je geest al los van wat je bond Geef je het op, je bent zo moe In drievoud kwijlt de Hellehond En dan doorbreek je het taboe…

lijken gaan de regenten Die ons de oorlog hebben ingezogen Dit conflict vanwege eigenbelang Is een geopolitieke wedstrijd Om toegang tot grondstoffen ben ik bang Niet om democratie en vrijheid En terwijl ik me hierdoor onmachtig voel Slaan de clusterbommen venijnig toe Treffen dronen in oorlogszones doel Wordt vrede sluiten gezien als taboe…

Vertederd kijk jij mij aan ik laat mijn gedachten gaan ik denk aan het verleden hoe wij samen het pad hebben betreden van verliefdheid naar houden van ons leven is net een roman je groeit steeds meer naar elkaar toe voor ons is niets taboe dat hebben wij samen moeten leren en elkaar zeker respecteren dat gebeurt niet vanzelf dat doe je samen…

De professor in de poëzie waarschuwde de debutante voor verboden woorden in gedichten - ster, bloesem en liefde, ze waren hartstikke taboe Ik begrijp het, zei ze en ze nam zich voor alleen woorden uit de krant te gebruiken en rijm af te zweren Totdat ze op de thuisreis geroerd werd door de aanblik van een bloeiende boomgaard en ’…

denk nu niet omdat La Paay dit taboe graag wil doorbreken dat deze roofpoes iets nieuws heeft bedacht hoor ik ken persoonlijk wel van die vrouwen “oude meisjes“ en je hoeft heus geen Madonna of La Paay te zijn. bespottelijk? och , een kat in het nauw? maakt rare sprongen.…

Hij was heus niet gemakkelijk hoor, dat geef ik zwart op wit toe, maar nog steeds vindt hij een schappelijk oor: hij doorbrak immers ieder taboe.…

nu al even en ik vind het eigenlijk wel fijn ach, wees niet bang het grote misbaar keert terug en dan wordt leven aan een slakkengang weer snel herinnering, denk maar millenniumbug maar jou zal ik dan wel weer horen ondanks het geloop en ondanks het gedoe agenda's hebben echter dovemansoren en wat kletsen of een praatje wordt snel weer taboe…

hoe je ruimte geeft of neemt voor jouzelf en aan de anderen ongeacht het kunnen en het zijn hoe jij respect toont en vraagt bij eigen en andermans mening de wijze waarop jij erkennen wilt dat in opvatting geloof en liefde mensen echt zichzelf mogen zijn vrijheid ben je of je bent het niet in wat jij een ander gunnen wilt zonder angst taboe…

En wat doet het er allemaal toe Liggen blijven is echter taboe Ik moet weer zonodig ergens naartoe Dus sleep ik me naar de badkamer toe Waar ik me met scheren en wassen, kostbare rusttijd en slaaptijd verdoe Als ik straks klaar ben bij dat rendez-vous Ga ’k direct weer naar mijn huisje toe Me daar meteen van mijn kleren ontdoe Mijn bed induik…

Alle intimiteit wordt in kerkers opgesloten, aanrakingen zijn opeens taboe en het uitkammen van doorgeschoten wreedheden is leeggegoten.…

boeman van de kinderboerderij gaat luchtig aan het dierenleed voorbij de koe laat krokodillentranen vloeien weemoedig denkt ze aan de groene wei waar zij als kalf zo kort heeft kunnen stoeien de kalverliefde heeft nooit mogen bloeien ze voelt zich als een slaaf op een galei ach mensen die de boerderij bestieren een ketting is in deze tijd taboe…

leeft ’t steeds in het dronken duister allemaal mensen op zoek naar liefde mensen van vlees en bloed, zoals jij en ik hoe is het nu, in het onderwijs of in de wereld van de sport als je voor een vriend valt de meisjes rustig laat vlijen en jij zo blij, ook voor die vriend klasgenoten wil verblijden is het nog steeds een geheimzinnig taboe…

" Ons bed werd een burcht, ons lichaam taboe en als we ons wasten dan keken ze toe; Groot en pijnlijk stond hun verdriet geen rust vond de zwelling in hun tuniek Geen zwaard was ons wapen, geen leger met ons wij gaven de mannen gewoon eens de bons; Tot slot riepen zij: "Wij willen de vrede, in onze staten en in onze leden!…

niet meedoet, gaat eraan, eruit, Erop of eronder, dat is zijn lot, Je moet gezellig zijn, Je moet door de vingers zien, Niet begrijpen waar het om draait, Oppervlakkigheid, geen haan die ernaar kraait, Een kop koffie, een sigaret, Pillen, poeders, opgelet, Doe maar lekker met ze mee, Dit noem ik kuddevee, Diepgang en denken zijn taboe…

Mijn hondenwens zal nooit worden vervuld door moe, maar zijn andere dieren voor haar ook taboe? Misschien schat ik het een beetje te somber in en ziet ze het wel zitten met deze vogelspin!…

loos gedicht, een schrijven van minder gewicht het kan ook zijn dat door de scheiding mogelijk iets verschijnt als aantoonbaar zwaargewicht en wanneer ik de kreten ontdoe van het hart worden dan de letters moe of ontgaat mij dan die ene smart, en blijft de lezende zondagschilder, als de inkt is gedroogd een letterkundig taboe…