Alle inzendingen over Het vermeende ik

De rust, die stille impressie vermeende beschouwing, bijzonder speciale mensen, blauwer kan het soms niet. Blauwdenkers zijn idealisten. Er zouden slechts een handvol soortgelijke blauwe diamanten in de wereld bestaan.…

In de natte koude winkelstraat Geplaveid met gebroken dromen Bloeit een winkeldame even op Als ik voor de deur blijf staan Van de winkels is per branche Altijd één te veel in de straat Ze komen en gaan elk seizoen Een vermeend gat in de markt Blijkt een deuk in ‘n plas water Ze komen met mooie dromen Vertrekken met ‘n flinke kater…

het is me weer gelukt, daar in ruime mate de genade opnieuw mij ten deel is gevallen; een volle aflaat is mij verleend zeg maar dat mijn ziel blij is en opgetogen, zelfs in hoge mate verrukt een vermeende afgang mijnerzijds als dichtend kunstenaar, alsof ik van enige kundigheid zou zijn gespeend, blijkt door moderne technieken ongewenst…

ze trekt de lijn strak aan met luchtellebogen de trapeze met ondergoed anorak, rugzak en uitgerafeld linnen ze doet alsof ze voorziener is van stroom vierkante kabeldrager boven rails zonder enige trein, en met of locomotief met een paar mouwen zonder haar valt alles in elkaar hinkelen van mand naar knijper kreunen onder een vermeend…

Maar de toekomst smeedt een eigen streep aan Godse ginder en op een morgen breekt de horizon het zwijgen om in nevelen het ongewisse te maskeren, steekt begerigheid zich een weg naar de troon van vermeende waarheden, getekende vlinders van het verleden worden levensecht en krijgt nederigheid een rechtvaardige en vrije kroon.…

een vermeende getuige krijgt een dwangbuis omgegespt hij wijst nog naar de bolbliksem een kolk van plasma losgeslagen elektronen de minnaars verzwegen hoe zij verstrengeld als twee egels door het koren rolden alleen de klaprozen bleven overeind…

hier gevestigd wordt, geen troon waar hij toch minstens recht op heeft, hij vlucht en warmt zich schichtig bij het vuur en hult zich in de anonimiteit, ik ken Hem niet: dé leugen in dit uur, hij is de weg kwijt waar zijn Meester lijdt, dan kraait de haan in deze donk're nacht, de derde keer en Jezus kijkt hem aan, dan breken hoogmoed en vermeende…

Homo's mogen geen bloed geven (i.v.m. vermeende enge ziektes)... Hartverwarrend Nu ik mijn zelfgekozen lot bepaal omdat het niet meer draag’lijk is te leven, ben ik van plan organen weg te geven. En in mijn codicil vraag ik speciaal om aan minister Leers, voor integratie mijn hart cadeau te doen voor transplantatie. ...…

Ik luisterde naar de donderpreek van een gestoorde dominee, familie van de beroemde courtisane uit Leeuwarden, die vanwege vermeende spionage is vermoord. Mata Hari, net zo welklinkend als Mona Lisa, acht letters, acht, het getal van de harmonie.…

(voor Clinton Young) In Texas zijn ze nog steeds de weg flink kwijt en denken ze zonder pardon en goede rechtsgang een vermeende moordenaar koelbloedig te kunnen lynchen. Alles wijst erop dat Clinton niet de moordenaar was, maar zijn valse maten met valse verklaringen.…

naar voor altijd kapot hieruit leidt men het bestaan van de tijd af, vandaar ook dat wuiven van mij, van ons – correctie tot dusver is onzin, het verleden bestaat niet vroeger is een gedachte, een maaksel, een aanschaf dus ik heb niets moedigs gedaan, ik heb alleen zojuist in het donker van de kast die mijn hoofd is getast naar het vermeende…

Ik spot met je woede over vermeende ondankbaarheid voor de dingen die je mij niet gunde en ook nimmer gij, maar het lot mij gaf. Ik gaf je terug alle dingen die je liefst zelf mij had ontnomen. maar toch vroeg je verbolgen me nimmer terug te komen. Met de tonen van je haat hoef ik jouw bitter gekruide offergaven niet.…

Ik had grootse plannen en ik liep dan ook naar alle straten en vermeende woonplekken, waar Arthur Rimbaud en Paul Verlaine vertoefden. In een antieke boekwinkel zag ik de handtekening van Verlaine, maar die was te duur voor mij.…

De vermeende heiden eert staatsbelangen, heeft een oersterk geloof, bescheiden en kuis: leidende vlam voor al wie Jezus'wil nastreeft. ------------------------------------------------- Het bovenstaande gedicht gaat over de romeinse hoofdman, die meteen geloofde dat Jezus zijn zieke dienstknecht had genezen.…

Er zouden zich nog ergens in den vreemde aan de buitenranden van het Al met regelmaat ontdekte en vermeende planeten voordoen tijdens Sterrenval Het heeft mij dikwijls als niet-ingewijde bevreemd hoe licht de kosmos zich verwijdde wij wachten nu al lichtjaren op tijden dat ons de Homo Deus zal verschijnen E.T., van de planeet Extraterrestra…

Het onverslaanbaar geachte Akaba overwonnen En ook kort daarop Damascus binnendrongen Maar alle gemaakte beloftes ten spijt Raakte zijn cohorte de Hijaz alsnog weer kwijt Aan respectievelijk de Franse en Engelse vlag Door het Sykes-Pycot verdrag En in de kronieken die hij later pende Bestreed sir Thomas de vertekende legende Van zijn vermeende…

Hiervoor ben je geboren, doorstond je sleur, slapte en so what - de afgemeten passen van vermeende smaak, het kleine denken van populaire figuren. Nu kun je azen waar het om gaat, je zintuigen krijgen verlengstukken. De mensen zien je plezier, ervaren dat je hun leven bijzonder maakt met warme koralen...…

ik hun zielen zij razen ijl voorbij Besluipt mij angst wreedaardig ten deel Onvermeend werd onschuld vermoord Om nimmer belang van pril te voeden Slechts wapengekletter de nobele kreet Altijd wederom blind geloof te behoeden Dan aanschouw en ervaar ik wenend leed Kil pijnlijk klam wordt ik mee gedreven Mijn handen krommen bloedend vermeend…

Grijsgrauw gecamoufleerde bunkers, diep verborgen in het gouden zand speuren met hun zwarte, holle ogen, naar een vermeende vijand. Het helmgras wuift in de wind en kinderen spelen op het strand, zoeken naar roodgelipte schelpen, geen rotmof te bekennen.…

Rijdend over dichtgeslibte asfaltwegen, de longen vol met ingedampte haast zijn wij in de ochtendrazernij opweg in onze stalen kooien naar de vermeende plicht daar waar keer op keer, in angst en beven, een ieder dagelijks tegen 't kunstlicht wordt geheven en onvrijwillig doorgelicht.…

Geloof in de schepping in een leven na de dood geloof – maar je weet het niet zeker - in een verbinding van spiritueel verlangen waarbij de opperste macht zijn gouden troon bestijgt en ons leidt uit het duister van de nacht geloof in existentialisme vermeende contingentie geloof – want je weet het niet zeker - in louter toeval van heel…

de stuurman's verbale granaten Die derhalve gramstorig exploderen In duizend bommen en kantaten Van scheldkannoneren Houten prauwen daarentegen Peddelen gemoedelijk ons tegemoet Steken gelijk ikonen stil geheven Hun handen op in Afrikaanse groet En wij in ons spartelende speedbootje Victoria's makke tartend tegen de keer Leggen met vermeende…

Vriendschap duurde vele jaren Zwijgend overeen kon nooit kapot Uitwisseling gedachten vergaren Wederzijdse kennis heimelijk stelen Vertrouwen nimmer beschamend Vreugde verdriet samen te delen Toch daar het vermeende moment Voor beiden toch nog onverwacht Sluipend als koorts brengend virus Overvalt het als een inktzwarte nacht Om zwijgend…

De vlucht in een droom Stroomstoot van fantasie Waardoor alles wat mogelijk lijkt Onmogelijk blijkt Door de gemene chemie Van ratio en vermeende realiteit Doodgeboren Verandert ‘n droom In desillusie Door de lepe fusie Van misverstand, Met benepen besef Dat het zo wel zal horen Dat de vlucht in een droom Zonder afwerpen van schroom…

Het vermeende onzinkbare schip begon aan zijn eerste reis. Aan boord werd volop feest gevierd, waarbij maar heel enkele mensen aan mogelijk gevaar dachten.…

Zijden kousen met glitter omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen glijden langs volvette uitgezakte heupen bijeen gepropt in een baleingetrokken korset Dikke roodgeplamuurde lippen ontploffen in het aangezicht van vermeende herwonnen jeugd uit een mondhoek drupt ongemerkt een kwijltje controleloos over een dikbesmeurde kin, glanzend…

jaardag is liever misschien wil je dat niemand kijkt naar de jaren die jij nu tellen mag zou je wensen dat op een nacht de klokken de kalender stilde opdat je ouder wordend jong zou blijven zodat jij de dingen die je deed of doet steeds opnieuw of nooit meer misschien kunt blijven overdoen of laten waardoor je altijd blijven zijn kunt in vermeend…

ik dwing deze dwaze zonlicht om mijn gedachten te laten rijmen op het onwezenlijk gebeuren dat al in een ver verleden gestalte had genomen, dromen spaarden deze momenten tot aan het kleinste behagen van een minuscule valuta eenvoud bracht mij de macht over mijn onmacht, liet het vermeende gebeuren en trooste me met de diepgang van Shakespeare…

Als mijn personificatie Val ik samen maar loop gelijk Iedere argwaan is verificatie Behalve wanneer ik niet kijk Spiegel om mij heen Vol bloed stollend in gedeelde lakens En het woordgrapje alleen Zijn bedrieglijke bakens ’t somt allemaal niet op In almaar minderende mate Onmacht drijft mijn kop Hier noch daar gelaten Ongewild stolt…

en een verbeten brainstorm 't komt allemaal in stukken in beetjes en in mootjes 't is zoeken naar de juiste vorm het eindeloos gesnoei, gestoei, gemier met woorden en met nootjes en bergen kladpapier een flinke schep vermeend…