Alle inzendingen over Het vermeende ik

En dat zowel 't onbegrijpelijke toeval alsmede de vermeende opzet van 't leven gaandeweg voor mijn oude ogen door onbekende handen worden samengeweven. In een veelkleurig maar raadselachtig kleed. Een gobelin van onvoorstelbare schoonheid doorboord door kogels van onpeilbaar leed.…

Mijn gedachten zoeken soms de weg van een vermeend vermoeden. Wat ik zo op de weegschaal leg daarvoor moet ik mezelf wel behoeden. Het is soms gelukkig anders dan ik dacht jij had een geheel andere reden Soms is meer geduld de grootste kracht tijdens ons worstelen in het heden…

ze zwoegen voor de Koninklijke Shell voor Europol of op een ambassade als onbegrensd verdienende nomaden hun carrière slaagde wonderwel de voorspoed lijkt hun vaste metgezel doch de vermeende welvaart is façade de tranen zorgen hier voor waterschade hun leven is een voorschot op de hel ze klagen over alles in Den Haag een slecht klimaat…

niet dat ik je misken of wil ruilen dat zou zoeken zijn, geblinddoekt, tegen beter weten in of lijken op wisselen van spiegelende bomen wederom zoeken naar broze luchtgevulde zuilen om ze weer met tranen te vullen uit opgeblazen dromen noch is het zo dat ik mijn hart snijd uit geborgen goud dan wel mezelf bevrijd uit vermeende…

reizende waterkoker die zich gedraagt als een traag voortgaande plaag al weken is het belopen asfalt de teer die ziek vertraagt en onbeholpen als een stumper aan de almachtige om beterschap vraagt ziek is kamersdol, toch knecht hij zijn doel tot aan het vak waar ziek zijn lieden begroet en de dag laat verzinken in zijn al reeds vermeende…

gemeden 'n kaart van 'n oude vlam met 'ik ook van jou' daar ligt 'n agenda beplakt met mooie plaatjes van 'n vrouw herinneringen komen stilletjes aan weer naar boven al die onbereikbare liefdes 't is toch niet te geloven maar waar ik nou uiteindelijk al jaren naar zocht heb ik tot op heden niet gevonden ondanks de vermeende…

Dat een mens misdadig Zijn kan tot op het bot Hebben we overduidelijk Gezien in wat rest van De schandalen uit Wereldoorlog Twee, dat menselijke misdadigheid Van nu alleen maar erger is Geworden blijkt wel als de Daders die een onschuldig kind De dood hebben ingepest Nu zelf lijstjes maken van vermeende Daders die Anass hebben gepest…

ongrijpbaar zijn de gevolgen als een mens de trekker overhaalt mij is geen woord bekend dat gevoel bij moord vertaalt het duurt dagen en nachten in verslagenheid of stille dood als de schreeuwende onzekerheid jaagt door de gedachten: verwachtingen verkeren in nood de oorlog in den vreemde is verplaatst naar te dichtbij de innerlijke vermeende…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

In oogverblindend witte wolken De zielen van vermeende doden Zij observeren onze noden Maar ook de vreugde van bevolken Zij zien strogele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…

------------------------------------------------- Ik draag deze hartenkreet op aan Camiel Eurlings nav het geschreven verhaal in roddelblad Story van vorige week over zijn vermeende gevoelsvoorkeur…

Ik erger me mateloos hoe vermeende vinologen hun wijnen aanprijzen en er smaken of toetsen in terugvinden van viooltjes, bessen, aardbeien, karamel, noten, truffels en eikenhout … Mogelijk zitten er zelfs druiven in.…

In plaats van door te stromen naar een doel, dat in gedachten werd verkozen tot mijn klankboord voor hetgeen ik wil verwoorden, verdampt de vermeende inspiratie. Krampachtig stapel ik mul zand waarin de bron spontaan is opgedroogd, om nog iets van zeggingskracht te redden.…

Daarom betroffenen schreeuwt Het uit, het moet uit zijn Met wapenleveranties ook van Een vermeende bondgenoot. Daar staan wij in de kou gezet. Wie is vijand en wie beslist geen vriend? Uit ontrukte borst, het schreeuwt Om analyse, niet tegen poëzie, Maar tegen al die verwarde Atomen. Het front loopt dwars Door eigen gelederen.…

Met dank aan Joseline Bakx en haar gedicht waarin vermeende zekerheden van het geloof tegenover de groeiende almacht van de rede. _____________________________ EISE ÚT FRENTSJER Hij hield er een kreeft en twee vissen Een schorpioen als ascendant Maar als waterman droog aan de kant Had hij niets met een aquarium Ach die astrologie kon…

vandaag lopen de sporen niet naar behoren zij wijken zover wij kunnen kijken bloemen reiken hun mooiste kleuren maar deinzen als wij ze willen keuren zelfs het licht heeft iets onbestendigs in licht bewolkt schijnen lijkt blauw te verdwijnen mijn woorden raken jouw snaren verkeerd laten stilte weer dansen op vermeende dissonanten…

Nooit was er enig bezwaar tegen elk vermeend gevaar.. Ik genas van elk klein malheur zonder de hand van een docteur. De vrijheid van dit bonte leven werd uiteindelijk toch versneden. Helaas verscheen dit kort bericht: De dichter.. is erin gebleven...…

Hun vermeende allergie is maar een nephik na flink doorzuipen in het stamcafé PVV.…

Omdat wat schijnt meer met een vermeende vriendschap kan vervullen dan de werkelijkheid aan het leven geven kon.…

De zucht naar vrede werd geslaakt in verontwaardiging Het was de buitensporigheid ditmaal Alleen het water waarin zij na afloop nog hun handen wasten dacht daar anders over Niets rechtvaardigde de gedachte voor een onsje minder te willen sterven ook niet voor iets meer Niets zou het water donkerder kleuren dan vermeende onschuld…

de oude sfeer leunt zich loom aan de singels, langs de tafeltjes valt het licht tijdloos uiteen verbrast haar verbeelding op flamboyante wijze aan advocaten en vermeende kunstenaars zonder aanspraken in de nalatenschap van toen.…

Een vader met kind bij een bruine sloot Wilde eendjes voeren met oud brood Uit een knisperende zak met kruimels gevuld Op een koude zondagochtend in nevelen gehuld De brutaalste eend met harde snavel gebekt Had als eerste gedreven naar hen gekwekt Met stomme verbazing zag hij hoe de kleine koter Zijn vermeende droge brood opat zonder boter…

geen onderscheid Als men mijn lang verwende onpraktischheid Verwart met het ontbreken van verstand En steeds vereer ik hem, die zich laat ontvouwen Tot fabrikaat die wereldkunst mag heten Als hij mij geeft, dat beetje zelfvertrouwen Uit vier cilinderkoppen, lang versleten Dan voel ik vanzelf de adoratie branden Voor zo'n gigant en zijn vermeende…

lood komt er vorst regen of de zomer of dobberen we voort zo boven zero maar diep in het hart groeit besef hoe aarzelend dan ook beleefd dat de mens verkilt waar warmte de aarde opvallend heeft verhit de mens is onzeker zijn wij de oorzaak of heeft het heelal zijn eigen wet de basis van het puntje van de ijsberg is in mijn hart door vermeende…

Onder de lichtste lucht zullen wij, bloedig of onbloedig, vechten om brood, om liefde, om vermeende rechten. De oorlog, klein of groot, laat ons geen vlucht, want zelfs tot in het lieflijkste gehucht volgt in de spiegel ons de schurk, de echte.…

Heel Holland dodijnt als hij schaverdijnt Op golven van vorm, talent en bravoure Vermeend loom gezwind over ijs glijden Zwierig een ganse natie verblijden Op winterspelen blinkt metaal vaak warm oranje Ze gaan dan ook ijzig snel in dito franje Sportbeleid gaat niet over het ijs van één nacht Slim investeren schept schaatsers van stavast…

Zwervende leugen vol vermeende kennis. Onblusbaar straalt de eerzame Waarheid: het besef dat de Heer van al het leven op onvatbare wijze de Schepping leidt. Steeds aanschouwt Hij het wereldse streven, houdt eindeloos geduld in vreugde en spijt, waarbij genade en recht samen leven.…

Matroushkini zavtraki ÒÙ 5 Waar brood pijnlijk krom ligt te zijn Ansjovis zijnde en alom ontgraat Zie ik mijn zorgzaam Ukraine lief Matroushka stralend serene gelaat Haar disk zo pover liefdevol gedekt Met onvervalst geschonden damast Slanke handen sierend kant en plateel Vertederen zij zielen smelt tot geheel Hier geen gekooid vals vermeende…

Hij die verdooft met klank en zin Hij die de vorm in de verf zet Zijn volbloedig woord Sierlijk als een gulden snede Lomp als een neushoorn Vlijmend of kreupel of koket Versmelt in vers en sonnet Met een vermeend gemak De mist is zijn dekmantel Hij draagt het alfabet naar elders Ontkurkt het bewaard gedicht In een roes, een waas van…