Alle inzendingen over Huppelen.

Als in een hemelse symfonie klinken de regendruppels als zij op de straten huppelen. Uit vreugde over de ontmoeting tussen hemel en aarde stromen zij toe. Edoch degenen die de muziek der sferen vergeten zijn noemen het slecht weer.…

in duizendvoudig blauw en witte sterren scheen de winter zachter dan een baard vol oude gewetens zonneschijn in koude lijven, huppelend als het kinderhart, dat altijd daar gebleven was de blauwe vis verdronk zijn licht onder gladde waterspiegels waar het uitzicht rozen telde, gold de diepte van die dag en wat er uit mijn ogen sprak zocht…

lammetjes huppelend in de wei kalfjes slechts even een blik opvangend van hun moe kuikens worden gemest net uit het ei biggetjes nog niet op gewicht weten het niet maar ze worden opgelicht allen lachen het leven toe de slager slijpt z’n bijlen en messen en na z’n werk te hebben gedaan kan hij ze in het hakblok te rusten slaan hem wacht…

jij veranderde steeds de pas in het blotevoetengras een sprongetje of huppelen al naargelang je daar plezier in had pas later na de glinsterende dauw danste jij de lichte strepen waar het eerst nog warm voelde glansde nu de ochtendkou ik heb de letters gelezen die jij ongemerkt voorzichtig hebt geschreven een eerste boodschap…

ik zou woorden willen schilderen met de kleuren van de regenboog en zou letters willen laten dansen huppelend naar wachtende zinnen ik zou muziek willen maken met de klanken van de woorden en een taal maken met nieuwe woorden die alle mensen verstaan een taal met woorden over verdraagzaamheid saamhorigheid, begrip en vrede…

Tussenwegen een onmogelijk streven Storm in een glas verwaterd ongeluk Eerste provocerend brandend tweede nonchalant ontvankelijk Tijd voor een automatische piloot probleemknoppen uitgeschakeld En zie ik vlieg en stijg tot eenzame hoogten Ik dans ik zing ik huppel ik spring speel luchtgitaar of Sax Ademnood draait zwarte vlekken…

Ze huppelen door die nette laan Waar mensen met een vette baan Tevreden wonen op een kluit. Ze springen rond door buurmans hof. Joechei, joechei, ’t is in de mei! Geharkte aarde, dát wil groeien. De buren, in hun oudste klof Hebben geen dag meer onkruidvrij Terwijl die plantjes heerlijk stoeien.…

Ze is prinsesje van de straat met liefgeschreven blauwe ogen die verzweven op haar pasjes die ze danst -steeds uit de maat op brekebeentjes die te klein nog zijn maar steeds weer opgetogen me vertellen dat ze met een huppel door het leven gaat Toe -draai maar rond nog zeven rondjes en vertel het ongewone met je springerige beentjes van…

Zachte tonen raken mijn verdoofde hart snaarigheid langs een prinsessenhals noten die verdwalen in een melodie zoekend naar een apotheosisch eind ritmisch gebonden aan muzikale wetten de basis basgeluiden gedwongen door de snaredrum te volgen naar het eind snikkend de geblazen C-harmonica als een wispelturig kind eigenwijzig huppelend over…

Was ik maar een échte Zwaaiend in de wind Huppelend met vlechten Onbezonnen als een kind. De zon mijn bestaansrecht Kruin door stralen bemind. Grenzen voor mij verlegd Nu word ik niet getint.…

ik spring, ik huppel en draai als molen rond ik ga nog sneller als de woorden die voortkomen uit mijn mond blijf staan, val niet om oude grijze gek stop , halt, stop bok met lange borstrok maar de wereld is zo mooi en vluchtig zo zwevend, zo high zo wiet wiet wiet zo bye, bye, bye ik kan niet stoppen en ga er tegen aan wat een…

eindeloos ver, komen golven ruisend, over het strand dat glinsterend als kristal de koelte graag ontvangt een witte slinger van plezier spoelt over kiezels en rotspartij kust kleine kreeftjes, en stoeit met het gifgroene wuivend wier, daar waar het zijn einde vind huppelend als een spelend kind spoelt schuimend het water door tot waar…

Dat de mensheid zichzelf en de aarde in rap tempo naar de verdoemenis helpt, kun je ook besluiten te zeggen, maar liever huppel je mee met de tijd en begraaf je de Godin in jouw schokbewegingen die ik heus wel zie.…

Ik voel me weer als een verliefd meisje, huppelend door de wei. Ik voel de vlindertjes in mijn buik. Ze kriebelen onder mijn huid. Ik kan me even niet bedwingen en lach heel luid. Ik zie een vallende ster en ik heb mijn wens al gedaan. Wij samen op 't stille strand bij een prachtige, volle maan. Dan word ik wakker.…

kan hopen Met vallen en opstaan gaat het proces nieuwe gevoelens komen boven zodat ik verwachtingsvol kijk naar de rest Sterk ben ik nu geworden in de strijd om m'n geluk moest ik helaas over vele horden De eerste pasjes zijn gezet het seksueel misbruik ligt in het verleden daardoor ben ik van de ondergang gered Rennen, springen, huppelen…

over alle hekjes drie snelle wielen en vier sterke armen verder en verder en verder langs dijken en rosgekopte grutto's als marskramers op pad almaar rechtdoor alle uitspanningen dicht want maandag dinsdag zondag is de dag des Heren eten genadebrood en moedermelk en alle vogels zingen en klappen in je handjes en de lammetjes huppelen…

Tussen kruinen van de bomen gloort een heel klein straaltje licht door zacht wiegend weg te dromen zie ik nerfhelder jouw gezicht hef mijn handen naar de zon maak een dansje op het mos ik wou dat ik vliegen kon door het mooie herfstbos spring en huppel door de dagen soms wel vijf passen tegelijk ook al zijn er vele vragen ik voel me nu…

Ik huppel dansend door de dagen vang een heel klein beetje zon wil de liefde op handen dragen zoek in jou de passie, mijn bron Ik open spontaan mijn beide armen omhels in stilte ons ochtendlicht wil verdriet voor jou verwarmen kus de tranen van je gezicht Ik veeg de pijn uit trieste ogen raak jouw lippen zachtjes aan schilder prachtige…

het zonneke deelt liedjes uit aan vreemden leeft je leven vervolmaakt tussen vier lijnen van de tegels waar je staartjes zijn als vlegels en je ogen dondersteentjes waar je moeder over waakt Ach mijn zoeteke mijn polleke je rent je lieve bolleke met een glunder door de wind die voor jouw glimlach lijkt gemaakt voorbij jouw huppelen…

Springen wil ik in de lente dartelen in de wei huppelen door de straten al roepend: dans met mij. Genieten wil ik van zo’n lekker zonnetje, zo’n vrolijk rood ballonnetje een heerlijk windje in de zeilen, al roepend, kom en drink met mij.…

kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een kraaienveer het deert me niet want al mijn doden zingen en herfstblad valt als bloesem op mij neer dan huppel…

ruigte naar het zigeunerland van ademzucht tussen heksen en dwergen speelt de muziek van zigeuners nog altijd geheimzinnig in de wildernisruimte van mijn zinsbedrog liggen de heimweeklanken, de ruige vlakten van weleer in wilde groente, en schuimbekkende inktvissen die woorden langs de lente lijmen voor de bont gekleurde konijnen die huppelend…

Huppel vrolijk in het rond! Daver Hollands vruchtbre grond! Laat de vreugde schaat'ren! Holland grijpt de wapens aan, Om de vijand af te slaan; Plant de leger vanen, En het uitgetogen zwaard Zal de fiere Leeuwstandaard 't Spoor der zege banen.…

Huppelend boodschappen, wat is mijn lichaam soepel Waarom ook niet, ik spring door een hoepel. Vol jolijt en ondeugend als een kleine kapoen Zend ik jou en jou en jou een hele dikke zoen.…

Er huppelen tranen tussen de tulpen er huilen druppels op het gras er rennen gedachten naar de lente die er dit jaar voor jou niet was. Er schuilen bloemen achter bomen er vallen bloesems op jouw graf hier zingen vogels in de weide, dat God wel nam, maar nog meer gaf.…

Haar aandacht verslapt tussen voorbij huppelende konijnen en ingeblikte paternoster rondgangen. Beeldspraak. Het zuchten gaat hartsgrondig en glastergend luid. Verspilling van konijnen, paternosters, zetels, enz, enz,... De prijs voor een filosofie komt altijd met de verpakking van de waarheid.…

Een mooi huppelend paardje in mijn potten, ben je mal Je hond of poes met een lekker sausje, wie lust dit maal? Het wildseizoen laat ik over aan de fijnproevers Ik gebruik mijn centjes nuttig en koop liever een jurkje met lovertjes.…

Geconcentreerd met achtergrondgeruis De twaalfde man die zingt een geuzenlied Een aanloop en een huppel en dan: schiet!…

Een aanloop en een huppel en dan: schiet! En ja hoor: Lieke kan er weer een zetten in ’t rijtje van de schoonste goals. Vedetten als zij die laten van zich horen. Ziet hoe mooi het voetbalspel kan zijn, gelijk in ’t wild zijn de leeuwinnen hier de baas. Alweer een mooie actie en een pass, gevoetbal, -dribbel, -zwoeg en geen gezeik.…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…