Huiskamerpalm
Was ik maar een échte
Zwaaiend in de wind
Huppelend met vlechten
Onbezonnen als een kind.
De zon mijn bestaansrecht
Kruin door stralen bemind.
Grenzen voor mij verlegd
Nu word ik niet getint.
Mij is ontnomen het plezier
Verruild voor kilte van cipiers
Slecht zijn ze, slecht tot op het bot
Trekken de kroon van mijn kop
Opgesloten in een pot
Cel met tralies, ik ben doodop.
Klaar met deze houding.
Haar woekert niet bovenop
Omgeven door warm genot
Levende van gedwongen tranen
Misschien groei ik ooit nog naast bananen.
Inzender: Mark Arntzenius, 6 april 2020
Geplaatst in de categorie: natuur