Alle inzendingen over In een graanveld vol

't gewapend glas verdwijnt 't marmer, hard en ongenaakbaar verliest langzaamaan elke herinnering de muren bewegen onder het nieuwe gewicht van hedendaags licht en wat de tijd niet dragen kon wordt in aanwezigheid van de zon nagejaagd door de wind verhalen raken bekneld tussen puin en achterwege gebleven gesprekken 't huis maakt zich klaar…

ik adem mijn eigenwaarde in een bos waar ik de bomen met de holen van de virus voglen in de corona nevel niet kan zien en zuig mijn longen vol met 't licht de adem van zuiverheid vol van poëzie dat mij uitdrijft naar degene zonder uitzicht op genezing waar ik de kleuren van leven en hoop voor schilder om je te troosten nabij te zijn in je…

Zijn zoals ik ben, met jou in het rommeltje -- van onze liefde.…

Schrompelend geel en stervend bruin zingt ritselend in de wind stijgend, dalend, krijgertje spelend achterstevoren van klinkers naar zand, opnieuw blaast een windvlaag in fluittoon door steegjes het dorre bruin krijgt een nieuwe kans, rollebolt, knispert speelt haasje-over met diep donkerpaars in vliegende vaart, duikelend, springend…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Mam, mag de hond even bij jou, hij moet naar de trimster dus dat doen we natuurlijk, gauw. Wanneer de kleinzoons horen dat het beessie komt, willen ze ook hun moeder verzet snel het schema en de knullen komen na de gebruikelijke knuffelbeurt, de riem pakken dan is de hond aan de beurt. Een kort bezoekje, volwassenen aan de thee de jongens…

Riante woningen van VVD’ers, met stalen hekken rond het struikgewas, het eindeloze Westlandtuindersglas, het megastallenrijk van BBB’ers …. Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

Zoete verkwikking in de strijd, koele omhelzing in de hitte, vreugde en vrede te midden het gewoel. Tedere blik uit de verte, zachte muziek op de achtergrond, geborgenheid zoals in het begin. Aandrang tot het goede, moed tot herbeginnen, zalving tot sterkte en vertrouwen. Geest die alles leidt, oorsprong en verwachting, wijkende horizon…

een huis vol kinderen is een huis vol leven met lekker veel kroost dat zich uitleven kan een huis vol kinderen is ook huis vol zorgen van maand tot maand het knopen van eindjes vader duizendpoot moeder creatieveling of juist ook andersom verzinnen steeds listen spijkerbroek jurk of jas wordt groot naar klein tot echt versleten toe…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

De lage ruime heuvels om de Franse dorpen Domrémy en Veaucouleurs geven sterk verlangen almaar rond te dolen langs lustig buitenleven deinend grasland en graanveld roepen het oude genot van 't landelijke drinkhuis waarin arbeid en vertier met elkaar schertsen boven gazen kelken jonge boerenboterlucht glijdt over de kleine rivier zoekt…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

wie je ook maar mag wezen wie je ook maar mag zijn je bracht een verhaal van zo’n 5000 jaar geleden ongewild naar het heden was je jager jong of zo oud dat je was verdwaald of werd je helaas door een vijand achterhaald of ben je gewoon tijdens het jagen uitgegleden en op je hoofd geland en was dat het verhaal en was er verder niet eens…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Vlieg met rebellen door de lucht zwarte blikken braken doden boven groen, boven moeders wolken jagen de wereld weg alles klein, alles zon is er - godzijdank - een boom met frisdrank flesjes en veertien buurtoudsten maisgele dotten drooggebarsten aarde bevechten heiligen op borsthoogte met graanvelden en avondrust in zicht is de hemel…

Luchtig lover laat zijn adem stromen door graanvelden, die dieren vrij bezoeken. Ruige poelen, ogend als sprookjesboeken, verzinken binnen hun begroeide zomen. Schaarse voeding en lome rust geleiden bar getij om winterbestaan te stalen. Voorjaar zwijgt, zal het zingend verblijden.…

Galgroen, de lucht, de bomen, groen als slangen Een stormgefolterd graanveld, waar, rouwzwart, Neerstrijken raven uit een hemel, hard En dreigend blauw — als vlammen van verlangen, Vreemdpaarse bomen, in hun vaart verstard, Zelfs bloesemtuinen lijken droefheidzangen De kamer grijnst, of lag daar angst gevangen.…

Dat wordt happen naar lucht!…

het diepe vallen in het bodemloze de schrik altijd daar evenredig aan de val wat angstzweet rest als de herinnering aan een moeilijk te bewijzen belevenis die je plagen blijft in elke nachtdroom…

Toen ze mijn lieve vriendje opensneden Bleek dat hij vol met vieze beestjes zat Dat kwam door al dat dobberen in bad Nu is het arme eendje overleden Ik ga me voortaan hopeloos vervelen Waar moet ik nu in hemelsnaam mee spelen?…

Schat als jij mij zag zoals ik jou zag Straalde je lach vol van liefde... elke seconde van de dag Maar lieverd......ach ik weet dat je me mag Maar als het aan mij lag zag je mij het liefste zoals ik jou zag...…

schrijvend met letters vol liefde beschilder ik jouw hart waar kleuren vermengen lekken naar daar waar je nog niet geliefd werd op handen gedragen varen we op hoge golven onze vrijheid tegemoet met liefde als onze leidraad…

geurend nog naar pasgesneden ui en knoflook, lippen naar mijn lievelingswijn uitnodigend een vorstelijk gebaar maakt zo mag hij voor heel even nog zijn schort aanhouden om de laatste druppel zweet snel aan de theedoek af te wissen om kort daarna het kostelijk gerecht de oven in te schuiven bij mij te komen zitten zo lang als deze avond vol…

jou ontmoeten en ontdekken hoe je bent, de buitenkant Iemand ontstaat uit de basis van houding en er zijn Hoe je uitbot in dunne takken met rijpende vruchten daaraan Herinnering aan bloemen en insecten zij zorgden voor voortbestaan Zachte romigheid van jouw dijen kruis gevat in horige bilpartij Jij bent door niemand te verklaren…

Vol van het heerlijke eten vol van het kerstkind vol van hoop en verwachting *'Hoe kan Herodes*, heden ten dage getransformeerd in moordenaars *’t licht verdragen* Allah's naam te misbruiken door gelovigen weg te vagen?…