Netgedichten

netgedicht (nr. 38.101):

vol van

zodra hij opendoet
zijn handen geurend nog
naar pasgesneden ui
en knoflook, lippen
naar mijn lievelingswijn
uitnodigend een vorstelijk gebaar maakt

zo mag hij voor heel even nog
zijn schort aanhouden om
de laatste druppel zweet
snel aan de theedoek af te wissen

om kort daarna het kostelijk gerecht
de oven in te schuiven
bij mij te komen zitten
zo lang als deze avond vol is
van zijn woorden en zijn smaak