Alle inzendingen over Keulse doofpot

vrijgekomen zielen schreeuwen om hulp nu de deksel van de doofpot wordt gelicht zij zijn alleen hoorbaar door hen die de gruwelijke waarheid onder ogen zien de last niet meer kunnen dragen van al die opeengestapelde feiten veel te zwaar voor kinderschouders om te dragen laat staan voor hen zwijgt de waarheid nog steevast op de bodem…

want heus, voor velen naakt het laatste uur en toch, ook dit keer helpt gedraai beslist met woorden: doofpot, zoekgeraakt, gewist…

Woede van de eenling Die zich kansloos waant In deze godvergeten amorfe, Anonieme, maatschappelijke Constellatie heeft een Nieuwe toekomst gekregen Door de macht van wat Sociale media wordt genoemd - Gebundeld tot een vuurpeloton, Vooruitgeschoven post van de Pas opgerichte wereldwoedebank Waarvan voorlopig Sjoerd van Keulen…

We maken er geen punt van We zetten er een streep door Je moet er maar 'op' komen Bewijzen kun je het toch niet Alleen nog maar van dromen We laten het voor wat het is Doen net of onze neus bloedt Gelazer noch gedonder Vergeten wat gezegd is Een dikke streep eronder…

Misschien zal hem het lachen wel vergaan, Omdat hij rond dat dealtje van Fred Teeven, Geen openheid van zaken heeft gegeven, Komt het voor Rutte er vandaag op aan. Wie hem laat vallen is een ware redder, Dan kan dit kabinet gauw door de shredder.…

Het woord viel stil gesloten lippen in een doofpot een ijzige entourage ruïneerde. Het gebogen hoofd zag het water naar zijn lippen maar waarachtig nooit protesteerde. Stil is gezegd waar het zwijgen werd opgelegd in een kring van medestanders.…

In de doofpot gestopt. In de kiem gesmoord … Waar zijn de jaren heen? Verdwenen in de rimpels, De voren van een doorploegd leven. De tijd vliegt … de tijd liegt ……

Op een donkere half oktoberdag zag zij voor de laatste keer de zon Ze fietste met die innemende lach naar links waar haar einde begon Een automobilist die te hard reed naderde snel en raakte haar fataal ‘t Meisje slaakte haar laatste kreet helaas trof die auto haar..frontaal Beroemd worden, wilde zij graag als actrice zou ‘t dan moeten…

De burgemeesterskandidate Reker Werd met een zware messteek neergehaald De dader heeft in zijn tactiek gefaald Want zij is van verkiezingswinst nu zeker Er blijkt maar weer: de inzet van geweld Maakt zomaar van een slachtoffer een held…

Nu schijnbaar plotseling het paard van Troje zich onmiskenbaar tussen ons bevindt om in het donker onder vrouw en kind zijn schokkende verachting rond te strooien, zal men gastvrijheid, zo laat zich vermoeden, verbinden met verbolgenheid en woede.…

Ze ziet het ongelovig aan Ze komen uit donkere stegen Helaas kan zij zich niet bewegen Ze zou fel alarm willen slaan Ze kunnen haar taal niet verstaan De kruisridder greep ooit de degen Streed tegen Alláh, nee veel zegen Bracht dat niet Bijbel versus Koran Uit roosvensters stromen de tranen Het lichaam toch heilige tempel Werd smerig…

. _______________________________ OUDE WIJN Hoe worden boer en buitenlui bedonderd Met nieuwspraak en racisme, malversatie En doofpot, oplichting, desinformatie ...De machiavellianen uitgezonderd... Heeft dan geen boer of burger in de gaten De oude wijn, verpakt in nieuwe vaten?…

We komen dichterbij de waarheid, zaterdag gaan we naar Keulen, naar "dichtbij" Ik denk dat hij dan een toontje lager zingt, misschien dan ook een beetje gelooft in mij... en de mentalisten natuurlijk!…

een lyrische ontboezeming en dan nog wel kort samengevat vraagt van de rede een vroegtijdig bedijken vaak bezat door overvloeiende gevoelens, zo willoos bereden, wordt van mij het bovenmenselijke gevraagd immers het stoppen van innerlijke weerbarstigheden is vaak ook nog dubbel gelaagd al heeft men weet van een doofpot, verstandelijk…

Toen ik haar zag, een blonde freule Op een stralend wit paard In een dorpje vlak naast Keulen Het was het noemen niet waard In galop voorbij gedraafd De ultieme droom Als zoete wijn gelaafd Mijn toekomst, mijn home De kans op eeuwig geluk Eindelijk mijn gebeden verhoord Mijn droom kon niet meer stuk Stoutmoedig nam ik toen het woord…

Tussen Keulen en Parijs Ligt de weg naar Rome: Al die met ons mee wil gaan, Die moet onze manieren verstaan: Goeie manieren, Zoete manieren, Zo zijn onze manieren.…

Meer nog dan meren vol wenen, van Keulen tot Athene en Utrecht, alwaar hij haar rijmpjes las. Mocht hij maar vergeten, die dagen hand in hand van zee tot zout en zouter nog in kiezeldragend strand. Dan bleef hij niet bezeten hier, met foto's in zijn hand.…

zij bespeelde in de vorige eeuw al de lichaamstaal op een wonderlijke manier: zij zag alles, maar ook veel door de vingers, zij hoorde de roddels maar die waren aan haar niet besteed, voor haar mochten die in de doofpot.…

Met het breken van de doofpot, het crashen van een mobiel valt de communicatie stil. Op linnen schoenen sluipt de sluimering terug in de herinnering. De leden van de literaire kring halen de neus op voor hun dorpeling.…

Ondanks dat mijn toiletpot wat beweegt door losse schroeven zit ik er behaaglijk en stilletjes een boek van Yvonne Keuls te lezen. De langwerpige, rode lampekap doet mijn schijthok tot een peeskamer op de Wallen omtoveren, maar ik verzeker je, dat is het niet.…

. ----------------------------------- uit: 'Langs de doofpot', 1987.…

met gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog…

slaap of kus hele hoofden die ik laat rondkijken in bevlekte uren muren, nooit gekocht zoals het geluid van regenvlagen tegen de binnenkant van mijn keel aarzel niet en huiver om de omtrek van hun zonden zij lopen er voorbij, onbewogen en opnieuw knikken anderen toe in het weten, geweten als gastheer bewaren elkander in de doofpot…

Doofpotten: zalfpotten met zachte zalven, Eeuwen streek ie ze leeg aan de galgen. ------------------------------------- uit: 'In de waterwingebieden', 2000.…

vijftig, toen Geluk nog heel gewoon was In regio's waar het Naberschap leek te zijn Uitgevonden - nu er Meer en meer deskundigen Worden gehoord over die Goede oude tijd blijkt Toch niet alles goud Wat er blonk: veel Werd immers ook met De mantel der liefde Toegedekt, ook dingen Die echt niet konden Een klamme deken die De doofpot…

zo worden, verwelking welaan in- uitstaande stramme man, cumulatie van gedichten mij bij de neus en hand namen bloemlezing van de geschreven tijd op de beider lippen knutselend verwoord waaraan mijn pen moest tippen met verder wat onvoltooide stippen vervuild door vol gespat papier aan de onpeilbare horizon om die in de grootste doofpot…

waren ze nauw betrokken de klapper van geklepper vuurpijl een fontein het donderde wel in Keulen weerlicht een nacht vol hij heeft het weer zitten komt samen vanavond blijkbaar of zoekt naar volle maan weerwolf dat is een ander verhaal dat snapt een kind een gevonden hand ergens in een lange lijst anders wordt ik gek bloot gelegd…

Ik weet nog dat ik naar haar keek en dacht wat is ze bleek de haren zijn niet goed gekamd volgens mij droeg ze de scheiding toch wat lager die lok over het voorhoofd lag er nooit en de glimlach doet me denken aan de laatste keer dat ze me kuste op mijn wang wat was ik bang toen om te gruwen van het Keulse water dat de geur van kwijnen…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Typerend voor een vrouw van de SP Kenmerkend voor een Kamerlid als Pieter De troep wordt eeuwig bij elkaar geveegd: De doofpot in, want die wordt nooit geleegd……